مزامیر 121

۱ 1 سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

A Song of Degrees. I lifted up mine eyes to the mountains, whence my help shall come.

۲ 2 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

My help [shall come] from the Lord, who made the heaven and the earth.

۳ 3 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

Let not thy foot be moved; and let not thy keeper slumber.

۴ 4 اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

Behold, he that keeps Israel shall not slumber nor sleep.

۵ 5 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

The Lord shall keep thee: the Lord is thy shelter upon thy right hand.

۶ 6 آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

The sun shall not burn thee by day, neither the moon by night.

۷ 7 خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

May the Lord preserve thee from all evil: the Lord shall keep thy soul.

۸ 8 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.

The Lord shall keep thy coming in, and thy going out, from henceforth and even for ever.