ایّوب 6
| و ایوب جواب داده، گفت: | ۱ 1 |
Men Job svarede og sagde:
| «کاش که غصه من سنجیده شود. و مشقت مرا درمیزان با آن بگذارند. | ۲ 2 |
Gid min Harm maatte vejes, og man ligervis vilde lægge min Ulykke i Vægtskaaler!
| زیرا که الان از ریگ دریاسنگینتر است. از این سبب سخنان من بیهوده می‌باشد. | ۳ 3 |
Thi den er nu svarere end Sand i Havet; derfor bruse mine Ord frem.
| زیرا تیرهای قادرمطلق در اندرون من است. و روح من زهر آنها را می‌آشامد، و ترسهای خدا بر من صف آرایی می‌کند. | ۴ 4 |
Thi den Almægtiges Pile ere i mig, min Aand inddrikker deres Gift; Guds Rædsler stille sig op imod mig.
| آیا گورخر باداشتن علف عرعر می‌کند؟ و یا گاو بر آذوقه خودبانگ می‌زند؟ | ۵ 5 |
Mon Vildæselet skryder, naar det har Græs? eller mon Oksen bøger, naar den har Foder?
| آیا چیز بی‌مزه، بی‌نمک خورده می‌شود؟ و یا در سفیده تخم، طعم می‌باشد؟ | ۶ 6 |
Mon det vamle kan ædes uden Salt? eller er der Smag i det hvide om Æggeblommen?
| جان من از لمس نمودن آنها کراهت دارد. آنهابرای من مثل خوراک، زشت است. | ۷ 7 |
Hvad min Sjæl vægrede sig ved at røre, det er blevet mig som en usund Spise.
| «کاش که مسالت من برآورده شود، و خداآرزوی مرا به من بدهد! | ۸ 8 |
Gid det, jeg begærer, maatte komme, og Gud vilde opfylde mit Haab!
| و خدا راضی شود که مرا خرد کند، و دست خود را بلند کرده، مرامنقطع سازد! | ۹ 9 |
og at Gud vilde knuse mig, at han vilde lade sin Haand løs og afskære mig!
| آنگاه معهذا مرا تسلی می‌شد ودر عذاب الیم شاد می‌شدم، چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار ننمودم. | ۱۰ 10 |
Da havde jeg endnu Trøst og kunde glæde mig i Smerten, i hvilken han ikke skaaner; thi jeg har ikke fornægtet den helliges Tale.
| من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من چیست که صبرنمایم؟ | ۱۱ 11 |
Hvad er min Kraft, at jeg skulde haabe? og hvad Ende venter mig, at jeg skulde forlænge mit Liv?
| آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یاگوشت من برنج است؟ | ۱۲ 12 |
Mon min Kraft er Kraft af Sten? mon mit Kød er af Kobber?
| آیا بالکل بی‌اعانت نیستم؟ و مساعدت از من مطرود نشده است؟ | ۱۳ 13 |
Sandelig, der er ikke Hjælp i mig, og Kraften er vegen fra mig!
| حق شکسته دل از دوستش ترحم است، اگر‌چه هم ترس قادر مطلق را ترک نماید. | ۱۴ 14 |
Den ulykkelige kan kræve Medynk af sin Ven, selv om han forlader den Almægtiges Frygt.
| اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند، مثل رودخانه وادیها که می‌گذرند. | ۱۵ 15 |
Mine Brødre have skuffet som en Bæk, som i Dalene Strømme, der fare forbi,
| که از یخ سیاه فام می‌باشند، و برف در آنها مخفی است. | ۱۶ 16 |
de, der ere mørke af Is, i hvilke Sneen skjuler sig.
| وقتی که آب از آنها می‌رود، نابود می‌شوند. و چون گرماشود، از جای خود ناپدید می‌گردند. | ۱۷ 17 |
Paa den Tid de optøes, da blive de borte; naar det bliver hedt, da forsvinde de fra deres Sted.
| کاروانیان از راه خود منحرف می‌شوند، و در بیابان داخل شده، هلاک می‌گردند. | ۱۸ 18 |
Rejsetog bøje af fra deres Vej, de drage op i Ørken og omkomme.
| کاروانیان تیما به آنهانگران بودند. قافله های سبا امید آن را داشتند. | ۱۹ 19 |
Rejsetog fra Thema skuede hen efter dem, vejfarende fra Seba satte Lid til dem.
| از امید خود خجل گردیدند. به آنجا رسیدند وشرمنده گشتند. | ۲۰ 20 |
De bluedes, at de havde forladt sig paa dem; de kom lige til dem og bleve skuffede.
| زیرا که الان شما مثل آنهاشده‌اید، مصیبتی دیدید و ترسان گشتید. | ۲۱ 21 |
Saaledes ere I nu blevne som intet; I se Rædsel og frygte.
| آیاگفتم که چیزی به من ببخشید؟ یا ارمغانی از اموال خود به من بدهید؟ | ۲۲ 22 |
Mon jeg har sagt: Giver mig og skænker for min Skyld noget af eders Formue?
| یا مرا از دست دشمن رهاکنید؟ و مرا از دست ظالمان فدیه دهید؟ | ۲۳ 23 |
eller redder mig af Fjendens Haand, og udløser mig af Voldsmænds Haand?
| «مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد، و مرا بفهمانید که در چه چیز خطا کردم. | ۲۴ 24 |
Lærer mig, og jeg vil tie, og viser mig, hvori jeg har faret vild.
| سخنان راستی چقدر زورآور است! اما تنبیه شما چه نتیجه می‌بخشد؟ | ۲۵ 25 |
Hvad ere Oprigtigheds Taler kraftige! Men hvad bevise eders Beviser?
| آیا گمان می‌برید که سخنان را تنبیه می‌نمایید و سخنان مایوس را که مثل باد است؟ | ۲۶ 26 |
Agte I Ord for at være Bevis og den mistrøstiges Taler for Mundsvejr?
| یقین برای یتیم قرعه می‌اندازیدو دوست خود را مال تجارت می‌شمارید. | ۲۷ 27 |
Ja, I kunne kaste Lod om en faderløs og grave Grav for eders Næste.
| پس الان التفات کرده، بر من توجه نمایید، و روبه‌روی شما دروغ نخواهم گفت. | ۲۸ 28 |
Og nu, om I ville, da vender Ansigtet til mig, og mon jeg skulde lyve for eders Ansigt?
| برگردید و بی‌انصافی نباشد، و باز برگردید زیرا عدالت من قایم است. | ۲۹ 29 |
Kære, vender om, lader Uretfærdighed ikke ske; ja, vender om, endnu skal min Retfærdighed kendes i denne Sag!
| آیا در زبان من بی‌انصافی می‌باشد؟ و آیا کام من چیزهای فاسد را تمیز نمی دهد؟ | ۳۰ 30 |
Mon der være Uret paa min Tunge? mon min Gane ikke skulde skelne, hvad ondt er?
