Weedduu 3
1 Ani halkan guutuu siree koo irra ciisee nama garaan koo jaallatu sana nan barbaade; ani isa nan barbaade; garuu isa hin arganne.
«Орун-көрпәмдә йетип, кечә-кечиләрдә, Җенимниң сөйгинини издәп тәлмүрүп яттим; Издидим, бирақ тапалмайттим;
2 Ani amma kaʼeen magaalaa keessa, daandiiwwanii fi oobdiiwwan irra nan deema; nama garaan koo jaallatu sana nan barbaada. Kanaafuu ani isa nan barbaade; garuu isa hin arganne.
Мән һазир туруп, шәһәрни айлинай; Кочиларда, мәйданларда, Җенимниң сөйгинини издәймән» — дедим; Издидим, бирақ тапалмайттим;
3 Eegdonni utuu magaalaa keessa naannaʼanuu na argan; anis, “Michuu koo argitanii?” jedheen isaan gaafadhe.
Шәһәрни чарлиғучи җесәкчиләр маңа учриди, мән улардин: — «Җенимниң сөйгинини көрдүңларму?» — дәп соридим.
4 Ani akkuman xinnoo isaan bira darbeen, nama lubbuun koo jaallattu sana nan argadhe. Anis isa nan qabadhe; hamman mana haadha kootti, diinqa haadha koo ishee garaatti na baatte sanaatti ol galchutti gad isa hin dhiisne.
— Улардин айрилипла җенимниң сөйгинини таптим; Уни анамниң өйигә, Өз қосиғида мени һамилдар болғанниң һуҗрисиға елип кирмигичә, Уни тутувелип қәтъий қоюп бәрмәйттим».
5 Yaa intallan Yerusaalem, ani kuruphee fi borofaan isin kakachiisa; hamma isheen ofumaan feetee kaatutti, jaalala hin tuttuqinaa yookaan hin dadammaqsinaa.
«И Йерусалим қизлири, Җәрәнләр вә даладики маралларниң һөрмити билән, Силәргә тапилаймәнки, Муһәббәтниң вақит-саити болмиғичә, Уни ойғатмаңлар, қозғимаңлар».
6 Isheen qumbii fi ixaana urgooftuu daldaltootaa hunda irraa hojjetameen urgeeffamtee akkuma utubaa aaraa gammoojjii keessaa ol baatu kun eenyu?
«Бу зади ким, чөл-баявандин келиватқан? Ис-түтәк түврүклиридәк, Мүрмәкки һәм мәстики билән пуритилған, Әтирпурушниң һәр хил ипар-әнбәрлири билән пуритилған?»
7 Kunoo! Siree Solomoon kan loltoota jaatama warra Israaʼel keessaa bebeekamoo taʼaniin marfamteerti.
«Мана, униң тәхтиравани, У Сулайманниң өзиниңдур; Әтрапида атмиш палван жүриду, Улар Исраилдики батурлардиндур.
8 Hundi isaanii goraadee hidhatu; hundinuu muuxannoo waraanaa qabu; tokkoon tokkoon isaanii goraadee isaanii luqqeettuutti hidhatanii lola halkaniitiif qophaaʼan.
Уларниң һәммиси өз қиличи тутуқлуқ, Җәң қилишқа тәрбийиләнгәнләрдур; Түнләрдики вәсвәсиләргә тәйяр туруп, Һәммиси өз қиличини янпишиға асиду».
9 Solomoon mootichi ofii isaatii gaarii tolfate; innis muka Libaanoon irraa tolfate.
«Сулайман падиша өзи үчүн алаһидә бир шаһанә сайивәнлик кариват ясиған; Ливандики яғачлардин ясиған.
10 Inni utubaa isaa meetiidhaan hojjete; jala isaa garuu warqeedhaan hojjete. Teessoon isaa kirrii diimaa dhiilgeedhaan hojjetame; keessi isaas jaalala intallan Yerusaalemiitiin bareechamee hojjetame.
Униң түврүклири күмүчтин, Йөләнчүки алтундин, Селинчиси болса сөсүн рәхттин; Ичи муһәббәт билән безәлгән, Йерусалим қизлири тәрипидин.
11 Yaa intallan Xiyoon gad baʼaatii Solomoon Mooticha ilaalaa; inni gonfoo haati isaa gaafa fuudha isaa, guyyaa garaan isaa gammadetti, mataa isaa irra keesseef sana kaaʼateera.
Чиқиңлар, и Зион қизлири, Сулайман падишаға қарап беқиңлар, Той болған күнидә, Көңли хошал болған күнидә, аниси униңға таҗни кийгүзгән қияпәттә униңға қарап беқиңлар!»
