Faarfannaa 47

1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.

A karmesternek. Kórach fiaitól. Zsoltár. Ti népek mind, csapjátok össze kezeteket, riadozzatok Istennek újjongás hangjával!

2 Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!

Mert az Örökkévaló, a legfelső, félelmetes, nagy király ő az egész föld fölött.

3 Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.

Népeket hódoltat alánk s nemzeteket lábaink alá.

4 Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.

Kiválasztja számunkra birtokunkat, büszkeségét Jákóbnak, a kit szeret. Széla.

5 Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.

Felszállt Isten riadás közt, az Örökkévaló karsona hangja közt.

6 Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.

Zengjetek Istennek, zengjetek; zengjetek királyunknak, zengjetek!

7 Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.

Mert királya az egész földnek Isten, zengjetek dalt.

8 Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.

Királylyá lett az Isten a nemzetek fölött, Isten ráült az ő szent trónjára.

9 Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.

Népek nemesei gyűlekeztek, Ábrahám Istenének a népe; mert Istenéi a föld paizsai: igen emelkedett ő!