Faarfannaa 47

1 Dura buʼaa faarfattootaatiif. Faarfannaa Ilmaan Qooraahi. Isin saboonni hundinuu harka keessan rukutaa; sagalee ol fudhadhaatii gammachuudhaan Waaqaaf ililchaa.

Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.

2 Waaqayyo Waaqa Waan Hundaa Olii, Mootichi guddaan lafa hundumaa, sodaachisaadhaatii!

Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.

3 Inni saboota nu jala, namootas miilla keenya jala galcheera.

Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.

4 Innis nu warra Yaaqoob isa inni jaallate sanaaf ulfina taaneef, dhaala keenya nuu fileera.

Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)

5 Waaqni ililleedhaan, Waaqayyo sagalee malakataatiin ol baʼe.

Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.

6 Faarfannaa galataa Waaqaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa; faarfannaa galataa Mootii keenyaaf faarfadhaa; faarfannaa galataa faarfadhaa.

Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!

7 Waaqni Mootii lafa hundaa ti; faarfannaa galataa hubannaadhaan faarfadhaa.

Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!

8 Waaqni saboota irratti Mootii dha; Waaqni teessoo isaa qulqulluu irra taaʼeera.

Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.

9 Qondaaltonni sabootaa, akkuma saba Waaqa Abrahaamitti walitti qabamu; mootonni lafa irraa kan Waaqaatii; innis guddisee ol ol jedheera.

La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.