Faarfannaa 2

1 Namoonni maaliif akkanumaan malatu? Saboonnis maaliif waan akkanumaan mariʼatu?

Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?

2 Mootonni lafaa kaʼanii, bulchitoonnis Waaqayyoo fi Masiihii isaatiin mormuuf walitti qabaman;

Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:

3 isaanis, “Kottaa foncaa isaanii of irraa kukkunnaa; hidhaa isaaniis of irraa hiiknee gannaa” jedhu.

La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!

4 Inni samii keessa, teessoo irra taaʼee jiru ni kolfa; Gooftaanis isaanitti qoosa.

Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.

5 Innis aarii isaatiin isaan ifata; dheekkamsa isaatiinis isaan naasisa;

Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:

6 innis, “Ani tulluu koo qulqulluu irra, Xiyoon irra, mootii koo teessifadheera” jedha.

Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!

7 Ani seera Waaqayyoo nan labsa: innis akkana anaan jedhe; “Ati ilma koo ti; ani harʼa si dhalcheera.

Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.

8 Na kadhadhu; ani saboota dhaala kee, handaara lafaas qabeenya kee godhee siifan kenna.

Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.

9 Ati ulee sibiilaatiin isaan cabsita; akka qodaa supheettis isaan hurreessita.”

Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.

10 Kanaafuu yaa mootota, qalbeeffadhaa; bulchitoonni lafaas of eeggadhaa.

Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!

11 Sodaadhaan Waaqayyoon tajaajilaa; hollachaas gammadaa.

Tjen Herren med frykt og juble med beven!

12 Akka inni hin aarreef, isinis akka karaa irratti hin badneef ilma isaa dhungadhaa; dheekkamsi isaa dafee bobaʼaatii. Warri isatti kooluu galan hundi eebbifamoo dha.

Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.