< Faarfannaa 147 >

1 Haalleluuyaa. Faarfannaadhaan Waaqa galateeffachuun akkam gaarii dha; isa galateeffachuun akkam gammachiisaa fi kan maluu dha!
Хвалите Господа, яко благ псалом: Богови нашему да усладится хваление.
2 Waaqayyo Yerusaalemin ni ijaara; Israaʼeloota boojiʼamanis walitti qaba.
Зиждай Иерусалима Господь: разсеяния Израилева соберет:
3 Warra garaan cabe ni fayyisa; madaa isaaniis walitti hodha.
изцеляяй сокрушенныя сердцем и обязуяй сокрушения их:
4 Inni baayʼina urjiiwwanii ni beeka; tokkoo tokkoo isaaniis maqaa maqaadhaan waama.
изчитаяй множество звезд, и всем им имена нарицаяй.
5 Gooftaan keenya guddaa dha; humni isaas jabaa dha; hubannaan isaas dhuma hin qabu.
Велий Господь наш, и велия крепость Его, и разума Его несть числа.
6 Waaqayyo warra gad qabaman ni jiraachisa; hamoota garuu lafatti darbata.
Приемляй кроткия Господь, смиряяй же грешники до земли.
7 Galata galchaa Waaqayyoon faarfadhaa; baganaadhaanis Waaqa keenyaaf weeddisaa.
Начните Господеви во исповедании, пойте Богови нашему в гуслех:
8 Inni samiiwwani duumessaan haguuga; lafaafis bokkaa kenna; tulluuwwan irrattis marga biqilcha.
одевающему небо облаки, уготовляющему земли дождь: прозябающему на горах траву и злак на службу человеком:
9 Horiidhaaf waan isaan dheedan, yommuu ilmaan arraagessaa iyyanitti nyaata isaaniif ni kenna.
дающему скотом пищу их, и птенцем врановым призывающым Его.
10 Inni jabina fardaatti hin gammadu; yookaan miilli namaa isa hin gammachiisu;
Не в силе констей восхощет, ниже в лыстех мужеских благоволит:
11 Waaqayyo warra isa sodaatanitti, warra araara isaa abdatanitti ni gammada.
благоволит Господь в боящихся Его и во уповающих на милость Его.
12 Yaa Yerusaalem, Waaqayyoon galateeffadhu; Yaa Xiyoon Waaqa kee galateeffadhu.
Похвали, Иерусалиме, Господа, хвали Бога твоего, Сионе:
13 Inni danqaraa karra keetii ni jabeessaatii; ijoollee kees si keessatti eebbisa.
яко укрепи вереи врат твоих, благослови сыны твоя в тебе.
14 Daarii keetiif nagaa kenna; qamadii qulqulluudhaanis si quubsa.
Полагаяй пределы твоя мир, и тука пшенична насыщаяй тя:
15 Inni ajaja isaa gara lafaatti ni erga; dubbiin isaas ni ariifata.
посылаяй слово Свое земли, до скорости течет слово Его,
16 Inni cabbii akkuma suufiitti diriirsa; qorras akkuma daaraatti bittinneessa.
дающаго снег свой яко волну, мглу яко пепел посыпающаго,
17 Dhagaa cabbii akkuma cirrachaa gad darbata. Dhaamocha isaa dura eenyutu dhaabachuu dandaʼa?
метающаго голоть Свой яко хлебы: противу лица мраза Его кто постоит?
18 Inni dubbii isaa ergee isaan baqsa; bubbee isaa ni kaasa; bishaanonnis ni yaaʼu.
Послет слово Свое, и истает я: дхнет дух Его, и потекут воды.
19 Inni dubbii isaa Yaaqoobitti, seeraa fi sirna isaa immoo Israaʼelitti mulʼiseera.
Возвещаяй слово Свое Иакову, оправдания и судбы Своя Израилеви:
20 Waan kana saba biraa tokkoof iyyuu hin goone; isaan seera isaa hin beekan. Haalleluuyaa.
не сотвори тако всякому языку, и судбы Своя не яви им.

< Faarfannaa 147 >