< Faarfannaa 103 >

1 Faarfannaa Daawit. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi; keessi namummaa koo hundi maqaa isaa qulqulluu sana eebbisaa.
Av David. Min sjel, lov Herren, og alt som i mig er, love hans hellige navn!
2 Yaa lubbuu koo Waaqayyoon eebbisi; tola isaa hundas hin irraanfatin.
Min sjel, lov Herren og glem ikke alle hans velgjerninger!
3 Inni cubbuu kee hundumaa siif dhiisa; dhukkuba kee hundumaa ni fayyisa;
Han som forlater all din misgjerning, som læger alle dine sykdommer,
4 jireenya kee boolla irraa ni baraara; jaalalaa fi gara laafinaan si gonfa;
han som forløser ditt liv fra graven, som kroner dig med miskunnhet og barmhjertighet,
5 akka dargaggummaan kee akkuma risaa haaromfamuufis, inni fedhii kee waan gaariidhaan ni guuta.
han som metter din sjel med det som godt er, så du blir ung igjen likesom ørnen.
6 Waaqayyo warra cunqurfaman hundaaf qajeelummaa fi murtii qajeelaa kenna.
Herren gjør rettferd og rett mot alle undertrykte.
7 Inni karaa isaa Museetti, hojii isaa immoo saba Israaʼelitti beeksise.
Han kunngjorde sine veier for Moses, sine gjerninger for Israels barn.
8 Waaqayyo gara laafessaa fi arjaa dha; inni aaruuf hin ariifatu; jaalalli isaas baayʼee dha.
Herren er barmhjertig og nådig, langmodig og rik på miskunnhet.
9 Inni yeroo hunda hin dheekkamu; aarii isaa illee bara baraan hin kuufatu;
Han går ikke alltid i rette og gjemmer ikke på vrede evindelig.
10 inni akka cubbuu keenyaatti nu hin adabne; yookaan akka balleessaa keenyaatti nuuf hin deebifne.
Han gjør ikke med oss efter våre synder og gjengjelder oss ikke efter våre misgjerninger.
11 Akkuma samiiwwan lafa irraa ol fagaatan sana, jaalalli inni warra isa sodaataniif qabu akkasuma guddaa dha;
For så høi som himmelen er over jorden, er hans miskunnhet mektig over dem som frykter ham.
12 akkuma baʼi biiftuu lixa biiftuu irraa fagaatu, akkasuma inni balleessaa keenya nurraa haqeera.
Så langt som øst er fra vest, lar han våre misgjerninger være langt fra oss.
13 Akkuma abbaan ijoollee isaatiif garaa laafu, Waaqayyo warra isa sodaataniif garaa ni laafa;
Som en far forbarmer sig over sine barn, forbarmer Herren sig over dem som frykter ham.
14 inni akka nu itti uumamne ni beekaatii; akka nu biyyoo taanes ni yaadata.
For han vet hvorledes vi er skapt, han kommer i hu at vi er støv.
15 Barri namaa akkuma margaa ti; akka abaaboo dirrees ni misa;
Et menneskes dager er som gresset; som blomsten på marken, således blomstrer han.
16 inni yeroo bubbeen itti bubbisutti ni bada; iddoon isaas deebiʼee isa hin yaadatu.
Når vinden farer over ham, er han ikke mere, og hans sted kjenner ham ikke mere.
17 Jaalalli Waaqayyoo garuu bara baraa hamma bara baraatti warra isa sodaatan wajjin ni jiraata; qajeelummaan isaa immoo ijoollee ijoollee isaaniitti darba;
Men Herrens miskunnhet er fra evighet og inntil evighet over dem som frykter ham, og hans rettferdighet mot barnebarn,
18 warra kakuu isaa eeganitti, warra ajaja isaatti buluu yaadatanittis ni darba.
mot dem som holder hans pakt, og dem som kommer hans bud i hu, så de gjør efter dem.
19 Waaqayyo teessoo isaa samii keessa dhaabbateera; mootummaan isaas waan hunda bulcha.
Herren har reist sin trone i himmelen, og hans rike hersker over alle ting.
20 Isin ergamoonni isaa, warri ajaja isaa eegdan jajjaboon, warri dubbii isaatiif ajajamtanis Waaqayyoon eebbisaa.
Lov Herren, I hans engler, I veldige i makt, som fullbyrder hans ord, idet I adlyder hans ords røst!
21 Raayyaan isaa hundinuu, isin tajaajiltoonni isaa warri fedhii isaa guuttan Waaqayyoon eebbisaa.
Lov Herren, alle hans hærskarer, I hans tjenere som gjør hans vilje!
22 Uumamawwan bulchiinsa isaa jala lafa hunda jirtan hundi Waaqayyoon eebbisaa. Yaa lubbuu ko, Waaqayyoon eebbisi.
Lov Herren, alle hans gjerninger, på alle steder hvor han hersker! Min sjel, lov Herren!

< Faarfannaa 103 >