Iyyoob 7
1 “Jireenyi namaa lafa irratti qabsoo cimaa mitii? Barri isaas akkuma bara nama qacaramaa tokkootii mitii?
Har Mennesket på Jord ej Krigerkår? Som en Daglejers er hans Dage.
2 Akkuma garbicha gaaddisa galgalaa hawwuu, yookaan akkuma hojjetaa mindaa isaa eegatu tokkoo,
Som Trællen, der higer efter Skygge som Daglejeren, der venter på Løn,
3 jiʼoonni faayidaa hin qabne naa qoodaman; halkanoonni dhiphinaas naa ramadaman.
så fik jeg Skuffelses Måneder i Arv kvalfulde Nætter til Del.
4 Yommuun ciisutti, ‘Ani yoomin kaʼa?’ jedheen yaada. Halkan natti dheerata; anis hamma bariʼutti nan gaggaragala.
Når jeg lægger mig, siger jeg: "Hvornår er det Dag, af jeg kan stå op?" og når jeg står op: "Hvornår er det Kvæld?" Jeg mættes af Uro, til Dagen gryr.
5 Nafni koo raammoo fi qonyanyaa uffateera; gogaan koo babbaqaqee malaʼaa jira.
Mit Legeme er klædt med Orme og Skorpe, min Hud skrumper ind og væsker.
6 “Barri koo kolloo wayya dhooftuu caalaa ariifata; innis abdii malee dhuma.
Raskere end Skyttelen flyver mine Dage, de svinder bort uden Håb.
7 Egaa yaa Waaqayyo, akka jireenyi koo akkuma qilleensaa taʼe yaadadhu; iji koo lammata waan gaarii hin argu.
Kom i Hu, at mit Liv er et Pust, ej mer får mit Øje Lykke at skue!
8 Iji amma na argu siʼachi na hin argu; ati na barbaadda; garuu ani hin jiru.
Vennens Øje skal ikke se mig, dit Øje søger mig - jeg er ikke mere.
Som Skyen svinder og trækker bort, bliver den, der synker i Døden, borte, (Sheol h7585)
10 Inni lammata mana isaatti hin deebiʼu; iddoon isaas siʼachi isa hin beeku.
han vender ej atter hjem til sit Hus, hans Sted får ham aldrig at se igen.
11 “Kanaafuu ani cal hin jedhu; ani hafuura koo dhiphate sanaan nan dubbadha; hadhaaʼummaa lubbuu kootiinis nan guunguma.
Så vil jeg da ej lægge Bånd på min Mund, men tale i Åndens Kvide, sukke i bitter Sjælenød.
12 Ati eegduu natti ramaduun kee, ani galaana moo yookaan bineensa galaanaa ti?
Er jeg et Hav, eller er jeg en Drage, siden du sætter Vagt ved mig?
13 Yommuu ani, ‘Sireen koo na jajjabeessa; wanni ani irra ciisu guungummii koo naa xinneessa’ jedhutti,
Når jeg tænker, mit Leje skal lindre mig, Sengen lette mit Suk,
14 ati abjuu keessa na sodaachifta; mulʼataanis na rifachiifta.
da ængster du mig med Drømme, skræmmer mig op ved Syner,
15 Kanaafuu ani akkasitti jiraachuu irra of hudhee duʼuu nan filadha.
så min Sjæl vil hellere kvæles. hellere dø end lide.
16 Jireenya koo nan jibba; ani bara baraan hin jiraadhu. Na dhiisi; jiraachuun koo faayidaa hin qabuutii.
Nu nok! Jeg lever ej evigt, slip mig, mit Liv er et Pust!
17 “Akka ati isa leelliftuuf, akka qalbii kee isa irra keessuufis namni maali?
Hvad er et Menneske, at du regner ham og lægger Mærke til ham,
18 Ati ganama ganama isa xiinxaltee yeroo yerootti isa qorta.
hjemsøger ham hver Morgen, ransager ham hvert Øjeblik?
19 Ati ija kee narraa hin buqqiftuu? Hamma ani hancufa liqimsutti kophaa koo na hin dhiiftuu?
Når vender du dog dit Øje fra mig, slipper mig, til jeg har sunket mit Spyt?
20 Yaa isa nama eegdu, yoon cubbuu hojjedhe iyyuu ani maalan si godha? Ati maaliif waan itti akeekkattu na godhatte? Ani baʼaa sitti taʼeeraa?
Har jeg syndet, hvad skader det dig, du, som er Menneskets Vogter? Hvi gjorde du mig til Skive, hvorfor blev jeg dig til Byrde?
21 Ati maaliif balleessaa koo irra dabartee cubbuu koo illee naaf hin dhiifne? Yeroon ani itti biyyoo keessa ciisu gaʼeeraatii; ati na barbaadda; garuu ani hin argamu.”
Hvorfor tilgiver du ikke min Synd og lader min Brøde uænset? Snart ligger jeg jo under Mulde, du søger mig - og jeg er ikke mere!
