ପ୍ରେରିତ 22
1 ଭାଇମାନେ ଓ ପିତାମାନେ, ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେଉଁ ଆତ୍ମପକ୍ଷ ସମର୍ଥନର କଥା କହୁଅଛି, ତାହା ଶୁଣନ୍ତୁ।
“मेरे ढ्लाव ते बुज़ुर्गाव, मेरी गल शुना, ज़ै अवं अपनि सफैई मां पैश लोरोईं केरने।”
2 ସେ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ କଥା କହୁଅଛନ୍ତି ଶୁଣି ସେମାନେ ଅଧିକ ନୀରବ ହୋଇ ରହିଲେ।
ज़ैखन लोकेईं तैस करां इब्रानी भाषा ज़ोती शुनी त तैना च़ुप रेइजे, तैखन पौलुसे ज़ोवं:
3 ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ମୁଁ ଜଣେ ଯିହୁଦୀ, କିଲିକିୟାର ତାର୍ଷରେ ମୋହର ଜନ୍ମ, କିନ୍ତୁ ଏହି ନଗରରେ ମୁଁ ଲାଳିତ ପାଳିତ ହୋଇଅଛି, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପିତୃ-ପୁରୁଷଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ସୂକ୍ଷ୍ମ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ଗମଲୀୟେଲଙ୍କ ଚରଣ ତଳେ ବସି ଶିକ୍ଷା ପାଇଅଛି; ସମସ୍ତେ ଆଜି ଆପଣମାନେ ଯେପରି ଉଦ୍ଯୋଗୀ ଅଟନ୍ତି, ଈଶ୍ବରଙ୍କ ପକ୍ଷରେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି ଉଦ୍ଯୋଗୀ ଥିଲି;
“अवं त यहूदी आईं, ते अवं किलिकिया इलाकेरे तरसुस नगरे मां ज़रमो, पन इस नगर मां गमलीएल करां शिक्षा हासिल की, ते अपने दादां-पड़दादां केरे कानूने ठीक तरीके सेइं शिखोरीए, ते अवं भी परमेशरेरे लेइ एरो मघन थियो, ज़ेरे अज़ तुस आथ।
4 ମୁଁ ଏହି ମାର୍ଗର ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଉଭୟଙ୍କୁ ବାନ୍ଧି କାରାଗାରରେ ପକାଇ ମୃତ୍ୟୁ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଡ଼ନା କରୁଥିଲି।
मीं मड़दन ते कुआन्शन बेंधतां, ते कैद केरतां, ई पंथ इड़ी तगर सताए, ते तैना माराए भी।
5 ଏହି ବିଷୟରେ ମହାଯାଜକ ଓ ପ୍ରାଚୀନବର୍ଗ ସମସ୍ତେ ମୋହର ସାକ୍ଷୀ; ମୁଁ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ଭାଇମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପତ୍ର ଗ୍ରହଣ କରି, ଦମ୍ମେଶକରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ଯେପରି ଶାସ୍ତି ପାଆନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ବାନ୍ଧି ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଆଣିବା ନିମନ୍ତେ ସେ ସ୍ଥାନକୁ ଯାଉଥିଲି।
एप्पू महायाजक ते सब बुज़ुर्ग एस गल्लरे गवाह आन, कि मीं दमिश्क नगरे मां रानेबाले यहूदी ढ्लां केरे लेइ चिट्ठी एन्होरी थी, ते अवं तैड़ी एस नीती सेइं जोरो थियो, ते ज़ैना तैड़ी भोन तैन सज़ा देनेरे लेइ बेन्धतां यरूशलेम नगरे जो नेही।”
6 କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଯାଉ ଯାଉ ଦମ୍ମେଶକ ସହରର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ହୁଅନ୍ତେ ହଠାତ୍ ପ୍ରାୟ ମଧ୍ୟାହ୍ନ ସମୟରେ ମୋହର ଚାରିଆଡ଼େ ଆକାଶରୁ ମହା ଆଲୋକ ଚମକି ଉଠିଲା।
“अवं ज़ैखन सफर केरते-केरते दमिश्क नगरेरे नेड़े पुज़ो, त तै दुपाहरां केरो मौको थियो। ते अम्बरेरां अक बड़ी लौ आई ते मेरे च़ेव्रे पासन बलने लगी।
7 ମୁଁ ସେଥିରେ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଗଲି, ଆଉ ମୋ ପ୍ରତି ଉକ୍ତ ଏହି ବାଣୀ ଶୁଣିଲି, “ଶାଉଲ, ଶାଉଲ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କାହିଁକି ତାଡ଼ନା କରୁଅଛ?”
ते अवं तल्ले बिछ़ड़ी जेव, ते मीं अक आवाज़ शुनी, ज़ै मींजो ज़ोने लोरी थी, हे शाऊल, हे शाऊल तू मीं किजो स्तातस?
8 ମୁଁ ଉତ୍ତର ଦେଲି, ପ୍ରଭୁ, ଆପଣ କିଏ? ସେଥିରେ ସେ ମୋତେ କହିଲେ, “ତୁମ୍ଭେ ଯେଉଁ ନାଜରିତୀୟ ଯୀଶୁଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରୁଅଛ, ଆମ୍ଭେ ସେହି।”
त मीं पुच़्छ़ू, हे प्रभु तू कौन आस? त तैनी मींजो जुवाब दित्तो, अवं यीशु नासरी आईं, ज़ैस तू सतातस।
9 ଯେଉଁମାନେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହି ଆଲୋକ ଦେଖିଲେ ସତ୍ୟ, କିନ୍ତୁ ଯେ ମୋତେ କଥା କହିଲେ, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସ୍ୱର ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ।
मेरे सैथेईं लौ त लाई पन तैन कोई गल न समझ़ी, कि तै आवाज़ मीं सेइं कुन लोरीए ज़ोने?
10 ସେଥିରେ ମୁଁ କହିଲି, ପ୍ରଭୁ ମୁଁ କଅଣ କରିବି? ପୁଣି, ପ୍ରଭୁ ମୋତେ କହିଲେ, “ଉଠ, ଦମ୍ମେଶକକୁ ଯାଅ, ଆଉ ଯେ ସମସ୍ତ କର୍ମ ସାଧନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭ ପାଇଁ ନିରୂପିତ ଅଛି, ସେ ସବୁ ତୁମ୍ଭକୁ ସେଠାରେ କୁହାଯିବ।”
त मीं पुच़्छ़ू, हे प्रभु अवं कुन कम्मेईं, प्रभुए ज़ोवं, उठ दमिश्क नगरे मां गा तैड़ी तीं ज़ैन तेरे केरनेरे लेइ रखेरुए तैड़ी तीं सेइं ज़ोवं गालू।
11 ମୁଁ ସେହି ଆଲୋକର ତେଜ ହେତୁ ଦେଖି ନ ପାରିବାରୁ, ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୋଇ ଦମ୍ମେଶକକୁ ଆସିଲି।
मेरे सैथेईं अवं हथ्थेरां ट्लेइतां दमिश्क नगर मां पुज़ाव। किजोकि तैस बड़े महिमारे वजाई सेइं मीं किछ न लेइयोवं।”
12 ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀଙ୍କ ନିକଟରେ ସୁଖ୍ୟାତିସମ୍ପନ୍ନ ହନନୀୟ ନାମକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅନୁସାରେ ଜଣେ ଭକ୍ତ ଲୋକ,
“तैड़ी अक मैन्हु हनन्याह नव्वेंरो कानूनेरे मुताबिक भक्त मैन्हु अव, ते तैट्ठेरे यहूदन मां बड़ो इज़्ज़तदार थियो।
13 ମୋʼ ନିକଟକୁ ଆସି ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ମୋତେ କହିଲେ, ଭାଇ ଶାଉଲ, ଦୃଷ୍ଟିପ୍ରାପ୍ତ ହୁଅ। ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ମୁଁ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପାତ କଲି।
तै मीं कां खड़ो भोइतां ज़ोने लगो, हे ढ्ला, शाऊल, अपनि एछ़्छ़ी खोल्ल, ते मेरी एछ़्छ़ी तैखने खुल्ली जेई, ते अवं तैस लहने लगो।
14 ପୁଣି, ସେ କହିଲେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ପିତୃ-ପୁରୁଷଙ୍କର ଈଶ୍ବର ତାହାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଜାଣିବା ପାଇଁ ଓ ସେହି ଧାର୍ମିକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ମୁଖରୁ ବାଣୀ ଶୁଣିବା ପାଇଁ ମନୋନୀତ କରିଅଛନ୍ତି,
तैखन तैनी ज़ोवं, इश्शे बुज़ुरगां केरे परमेशरे तू च़ुनोरोस, ताके तू तैसेरी मर्ज़ी पूरी केरस ते मसीह लास ते तैसेरी गल्लां शुनस।
15 କାରଣ ତୁମ୍ଭେ ଯାହା ଯାହା ଦେଖିଅଛ ଓ ଶୁଣିଅଛ, ସେହିସବୁ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ସାକ୍ଷୀ ହେବ।
किजोकि तू सैरी लोकन मां तैसेरो गवाह भोलो, ते तैन ज़ोलो कि तीं कुन लाहेरूए ते कुन शुनेरूए।
16 ଆଉ ତୁମ୍ଭେ ଏବେ କାହିଁକି ବିଳମ୍ବ କରୁଅଛ? ଉଠ, ବାପ୍ତିଜିତ ହୁଅ, ପୁଣି, ତାହାଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ନିଜ ପାପସବୁ ଧୋଇ ପକାଅ।
हुनी च़िर किजो लातस? उठ, ते बपतिस्मो ने ते तेरे पाप माफ़ भोन।”
17 ଏଥିଉତ୍ତାରେ ମୁଁ ଯିରୂଶାଲମ ସହରକୁ ଫେରିଆସି ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ସମୟରେ ମୂର୍ଚ୍ଛିତ ହୋଇ ତାହାଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କଲି।
“ते ज़ैखन अवं यरूशलेम नगरे मां वापस अव, ते अवं मन्दरे मां प्रार्थना केरने लोरो थियो, त मीं दर्शन लावं।
18 ସେ ମୋତେ କହିଲେ, “ବିଳମ୍ବ ନ କରି ଶୀଘ୍ର ଯିରୂଶାଲମ ସହରରୁ ବାହାରିଯାଅ, କାରଣ ସେମାନେ ଆମ୍ଭ ବିଷୟରେ ତୁମ୍ଭର ସାକ୍ଷ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ।”
ते तै लाव ते एन ज़ोतू शुनू कि लूश केर, ते यरूशलेम नगरे मरां लूशी निस, किजोकि एना लोक मेरे बारे मां तेरी गवाही कबूल न केरेले।
19 ସେଥିରେ ମୁଁ କହିଲି, ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଯେ ଆପଣଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁଥିବା ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସମାଜଗୃହରେ ଧରି କାରାଗାରରେ ପକାଉଥିଲି ଓ ପ୍ରହାର କରୁଥିଲି, ଏହା ସେମାନେ ନିଜେ ଜାଣନ୍ତି;
मीं ज़ोवं, हे प्रभु एना लोक ज़ानतन कि अवं हर प्रार्थना घरे मां गातो थियो, ते केन्च़रे अवं तेरे मन्ने बालन कैद केरतो ते कुटतो थियो।
20 ଆଉ ଆପଣଙ୍କ ସାକ୍ଷୀ ସ୍ତିଫାନଙ୍କ ରକ୍ତପାତ ଯେତେବେଳେ ହେଉଥିଲା, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ତାହା ସମର୍ଥନ କରୁଥିଲି, ପୁଣି, ଘାତକମାନଙ୍କର ବସ୍ତ୍ର ରକ୍ଷା କରୁଥିଲି।
ते ज़ैखन तेरे गवाह स्तिफनुस मारने लोरे थिये, त अवं भी तैड़ी थियो, ते तैसेरे मारने मां खुशी थियो। ते अवं मारने बालां केरां लिगड़ां पहरतो थियो।
21 ସେଥିରେ ସେ ମୋତେ କହିଲେ, “ଯାଅ, କାରଣ ଆମ୍ଭେ ତୁମ୍ଭକୁ ଦୂରକୁ ଅଣଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ପଠାଇବୁ।”
ते प्रभुए मीं सेइं ज़ोवं, ‘गा अवं तीं गैर कौमन कां दूर-दूर भेज़ेलो।’”
22 ଲୋକମାନେ ଏହି କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ବଡ଼ ପାଟିରେ କହିଲେ, ଏପରି ଲୋକଟାକୁ ପୃଥିବୀରୁ ଦୂର କର, କାରଣ ତାହାର ବଞ୍ଚି ରହିବାର ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ।
सारे लोक तैसेरी गल्लां शुन्ने लोरे थिये, पन ज़ैखन तै इड़ी तगर पुज़ो त सारे लोक ज़ोरे-ज़ोरे चिन्डां मारने लगे, “ए ज़ींतो रखनेरे काबल नईं!” एस मार।
23 ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ଚିତ୍କାର କରି ନିଜ ନିଜ ବସ୍ତ୍ର ଫୋପାଡ଼ି ଆକାଶ ଆଡ଼କୁ ଧୂଳି ପକାଇବାକୁ ଲାଗିଲେ,
ज़ैखन लोकां केरि शौर ते चिन्डां च़ेलती रेइ, त तैना चोगे शैरतां धूड़ आसमाने उडारने लगे।
24 ସେତେବେଳେ ସହସ୍ର-ସେନାପତି ତାହାଙ୍କୁ ଗଡ଼ ଭିତରକୁ ନେଇଯିବାକୁ ଅାଦେଶ ଦେଲେ, ପୁଣି, ଲୋକେ କାହିଁକି ତାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏପ୍ରକାର ଚିତ୍କାର କରୁଅଛନ୍ତି, ଏହା ଜାଣିବା ପାଇଁ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଦ୍ୱାରା ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆଦେଶ ଦେଲେ।
त फौजी पलटनरे सरदारे पौलुस किल्लै मां नेनेरो हुक्म दित्तो, “एस कोड़ेइं सेइं बाथ ते एसेरू बियांन घिन्ना ताके पतो लगे, कि लोक किजो चिन्डां मारने लोरेन।”
25 ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ବେତ୍ରାଘାତ କରିବା ପାଇଁ ବାନ୍ଧିଲା ଉତ୍ତାରେ, ପାଉଲ ନିକଟରେ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଶତ-ସେନାପତିଙ୍କୁ କହିଲେ, ଜଣେ ରୋମୀୟ ପ୍ରଜାର ବିଚାର ନ କରି ତାହାକୁ କୋରଡ଼ା ମାରିବା ଆପଣମାନଙ୍କ ପକ୍ଷରେ କି ଆଇନସଙ୍ଗତ?
ज़ैखन तैना कोड़ेइं सेइं बानेरे लेइ पौलुस रेसी सेइं बंधो, त तैनी एक्की सूबेदारे सेइं ज़ोवं ज़ै तैड़ी नेड़े थियो। “कुन अक रोमी नगरेरे मैन्हु बगैर कसूरे झ़ुसनो जेइज़े?”
26 ସେହି ଶତ-ସେନାପତି ଏହା ଶୁଣି ସହସ୍ର-ସେନାପତିଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇ ତାହାଙ୍କୁ ସେହି କଥା ଜଣାଇ କହିଲେ, ଆପଣ କଅଣ କରିବାକୁ ଯାଉଅଛନ୍ତି? ଏହି ଲୋକ ତ ଜଣେ ରୋମୀୟ।
ज़ैखन तैनी सूबेदारे एन शुनू त तै फौजी पलटनरे सरदारे कां जेव, “तू कुन ज़ोतस? ए त अक रोमी मैनूए।”
27 ସେଥିରେ ସହସ୍ର-ସେନାପତି ଆସି ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, ମୋତେ କୁହ, ତୁମ୍ଭେ କି ଜଣେ ରୋମୀୟ? ସେ କହିଲେ ହଁ।
फौजी पलटनरे सरदारे पौलुसे कां एइतां पुच़्छ़ू, “कुन तू रोमीस?” तैनी ज़ोवं, “हाँ।”
28 ସେଥିରେ ସହସ୍ର-ସେନାପତି ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ଅନେକ ଅର୍ଥ ଦେଇ ମୁଁ ଏହି ନାଗରିକ ପଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଅଛି। ପାଉଲ କହିଲେ, କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଜନ୍ମରେ ରୋମୀୟ।
इन शुन्तां फौजी पलटनरे सरदारे ज़ोवं, “कि मीं रोमी भोनेरी पदवी बड़े पेंइसे देइतां हासिल कियोरीए।” ते पौलुसे ज़ोवं, “पन अवं त ज़र्मनेरो रोमी।”
29 ତେବେ ଯେଉଁ ଲୋକମାନେ ତାହାଙ୍କୁ ପରୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲେ, ସେମାନେ ସେହିକ୍ଷଣି ସେଥିରୁ ନିବୃତ୍ତ ହେଲେ, ସହସ୍ର-ସେନାପତି ସୁଦ୍ଧା ସେ ଯେ ଜଣେ ରୋମୀୟ, ଏହା ବୁଝିବାରୁ ଏବଂ ତାହାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧିବାରୁ ଭୟ କଲେ।
ज़ैना लोक पौलुसेरू बियांन घिन्ने बाले थिये, तैना नेश्शी जे, फौजी पलटनरे सरदारे भी इन बुझ़तां कि ई रोमीए, ते तैनी तै बंधो, ते डेरि जेव।
30 କିନ୍ତୁ କାହିଁକି ସେ ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଅଭିଯୁକ୍ତ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ତାହା ନିଶ୍ଚୟରୂପେ ଜାଣିବା ଇଚ୍ଛାରେ ସେ ପରଦିନ ତାହାଙ୍କର ବନ୍ଧନ ଫିଟାଇ ପ୍ରଧାନ ଯାଜକ ଓ ସମସ୍ତ ମହାସଭାକୁ ଏକତ୍ର ଆସିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ, ପୁଣି, ପାଉଲଙ୍କୁ ନେଇ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଠିଆ କରାଇଲେ।
होरसां तै ठीक-ठीक ज़ान्नेरी इच्छा सेइं कि यहूदी तैस पुड़ किजो दोष लातन, एल्हेरेलेइ तैनी तै खोल्लो, ते प्रधान याजक ते सारी महासभा अकोट्ठी केरनेरो हुक्म दित्तो, ते पौलुस बुन गेइतां तैन केरे सामने खड़ो कियो।
