< Salmenes 82 >
1 Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
Asaf dwom. Onyankopɔn di ɔhene wɔ ɔsoro asafo mu; ɔbu atɛn wɔ “anyame” mu.
2 «Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
“Wobɛbɔ wɔn a wɔnteneɛ ho ban na woayɛ animhwɛ ama amumuyɛfoɔ akɔsi da bɛn?
3 Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
Monka mmɔborɔfoɔ ne nwisiaa asɛm mma wɔn; mommɔ ahiafoɔ ne wɔn a wɔhyɛ wɔn so yiedie ho ban.
4 Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
Monnye ɔbrɛfoɔ ne ohiani; monnye wɔn mfiri amumuyɛfoɔ nsam.
5 Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
“Wɔnnim hwee, na wɔnte hwee ase. Wɔkyinkyini wɔ esum mu; na asase fapem nyinaa woso.
6 Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
“Mekaa sɛ, ‘Moyɛ “anyame”; mo nyinaa yɛ Ɔsorosoroni no mma.’
7 Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
Nanso, mobɛwuwu sɛ nnipa pɛ; na moahwe ase sɛ sodifoɔ biara.”
8 Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.
Ao Onyankopɔn, sɔre na bɛbu ewiase atɛn; ɛfiri sɛ amanaman nyinaa yɛ wo dea.