Salmenes 107
1 Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Alleluja. Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus.
2 So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos,
3 som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari.
4 Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt.
5 Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit.
6 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos;
7 og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis.
8 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
9 for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis.
10 Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro.
11 av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.
13 Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit.
15 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
16 for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit.
17 Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt.
18 Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
22 og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione.
23 Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis:
24 dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo.
25 Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus.
26 Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat.
27 Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est.
28 Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus.
30 Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.
32 og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim;
34 fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis:
37 Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis.
38 Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit.
39 So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore.
40 Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias.
42 Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?
