Salmenes 106
1 Halleluja! Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Kven kann fullt ut nemna Herrens velduge verk, forkynna all hans lov?
Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?
3 Sæle er dei som tek vare på det som rett er, den som gjer rettferd til kvar tid!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.
4 Herre, kom meg i hug med den godhug du hev for ditt folk, gjesta meg med di frelsa!
Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;
5 so eg kann skoda lukka åt dine utvalde, gleda meg med ditt folks gleda, rosa meg med din arv.
Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.
6 Me hev synda med våre feder, me hev gjort ille, me hev vore ugudlege.
Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.
7 Våre feder i Egyptarland agta ikkje på dine under, dei kom ikkje i hug dine mange nådegjerningar, men dei var tråssuge ved havet, ved Raudehavet.
Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.
8 Men endå frelste han deim for sitt namn skuld, av di han vilde kunngjera si magt,
A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.
9 og han truga Raudehavet so det vart turt, og han let deim ganga gjenom djupi som på slette marki,
Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.
10 og han frelste deim frå hans hand som hata deim, og løyste deim ut or fiendehand,
Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.
11 og vatn gøymde deira motstandarar, ikkje ein vart att av deim.
Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.
12 Då trudde dei på ordi hans, då song dei hans lov.
Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.
13 Men snart gløymde dei hans gjerningar, dei bia ikkje på hans råd;
Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.
14 men dei fekk ein gir i seg i øydemarki, og dei freista Gud på den ubygde stad.
Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.
15 Då gav han deim det dei vilde hava, men sende tærande sjukdom yver deira liv.
I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.
16 Og dei vart ovundsjuke på Moses i lægret, på Aron, Herrens heilage.
Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;
17 Då opna jordi seg og slukte Datan, og ho let seg att yver flokken åt Abiram,
Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;
18 og det kveiktest eld på flokken deira, ein loge brende upp dei ugudlege.
I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.
19 Dei gjorde ein kalv ved Horeb og tilbad eit støypt bilæte,
Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;
20 og dei bytte burt si æra for bilætet av ein ukse som et gras.
I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.
21 Dei gløymde Gud, sin frelsar, som hadde gjort store ting i Egyptarland,
Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;
22 undergjerningar i Khams land, skræmelege ting ved Raudehavet.
Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.
23 Og han tenktest til å tyna deim, dersom ikkje Moses, hans utvalde, hadde kasta seg imillom for hans åsyn til å avvenda hans vreide, at han ikkje skulde øydeleggja.
Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.
24 Og dei vanvyrde det herlege landet, dei trudde ikkje ordet hans,
Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.
25 og dei knurra i sine tjeld, høyrde ikkje på Herrens røyst.
I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.
26 Då lyfte han si hand imot deim til å slå deim ned i øydemarki,
Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;
27 og slå deira etterkomarar ned millom heidningarne og spreida deim kring i landi.
Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.
28 Og dei batt seg saman med Ba’al-Peor, og dei åt av offer til dei daude,
Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.
29 og dei vekte harm ved si åtferd, og ei plåga braut ut millom deim.
Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;
30 Då stod Pinehas fram og heldt dom, og plåga stilltest;
Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.
31 og det vart rekna honom til rettferd frå ætt til ætt æveleg.
Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.
32 Og dei vekte vreide ved Meribavatnet, og det gjekk Moses ille for deira skuld;
Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;
33 for dei var tråssuge mot hans ande, og han tala tankelaust med sine lippor.
Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.
34 Dei øydelagde ikkje dei folki som Herren hadde tala med deim um,
Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.
35 men dei blanda seg med heidningarne og lærde deira gjerningar,
Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;
36 og dei tente deira avgudar, og desse vart deim til ei snara,
I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.
37 og dei ofra sine søner og døtter til magterne,
Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;
38 og dei rende ut skuldlaust blod, blod av sine søner og døtter som dei ofra til Kana’ans avgudar, og landet vart vanhelga med blodskuld.
I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.
39 Og dei vart ureine ved sine gjerningar og dreiv hor ved si åtferd.
Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.
40 Då loga Herrens vreide upp imot hans folk, og han stygdest ved sin arv.
Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.
41 Og han gav deim i handi på heidningar, og dei som hata deim, vart herrar yver deim,
I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.
42 og deira fiendar trengde deim, og dei laut bøygja seg under deira hand.
I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.
43 Mange gonger fria han deim ut, men dei var tråssuge og sjølvrådige, og dei kom reint i vesaldom for si misgjerning.
Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.
44 Men han såg til deim då dei var i naud, med di han høyrde deira klagerop.
A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.
45 Og han kom i hug si pakt for deim, og han ynkast etter si store miskunn.
Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.
46 Og han let deim finna miskunn hjå alle som hadde fanga deim.
Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.
47 Frels oss, Herre vår Gud, og samla oss frå heidningarne, so me kann prisa ditt heilage namn, rosa oss av ditt lov!
Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.
48 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æva og til æva! Og alt folket segje: Amen. Halleluja!
Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.
