< Matteus 24 >
1 Då Jesus steig ut or templet og tok til å ganga burtetter vegen, gjekk læresveinarne fram og vilde syna honom tempelbygningarne.
Yesu awukili mu Nyumba ya Chapanga, peavi mukuhamba vawuliwa vaki vambwelili na kumlangisa Nyumba ya Chapanga cheyijengiwi.
2 «Ja, ser de’kje alt dette!» svara han. «Det segjer eg dykk for sant: Her ligg ikkje stein på stein som ikkje skal rivast ned.»
Yesu akavajovela, “Ena, mwihotola kugalola goha aga! Nikuvajovela chakaka, kawaka hati liganga limonga lelisigilila panani ya liganga lingi kila limonga yati litagiwa pahi.”
3 Sidan, då han sat på Oljeberget, og ingen annan var med, gjekk læresveinarne fram til honom og sagde: «Seg oss: Når skal alt dette henda, og kva merke skal me hava på koma di og enden på verdi!» (aiōn )
Yesu peatamili panani ya chitumbi cha mizeituni, vawuliwa vamhambili pachiepela, vakamkota, “Utijovela mambu ago yati gihumila ndali?” Ulangisu woki weulangisa kubwela kwaki na pamwishu wa mulima? (aiōn )
4 Då svara Jesus: «Sjå dykk fyre, so ingen forvillar dykk!
Yesu akavayangula, mujiyangalila mundu akotoka kuvakonga.
5 For mange skal taka mitt namn og segja: «Eg er Messias», og føra mange på avveg.
Ndava muni vamahele yati vibwela kwa liina langu, yati vijova nene ndi Kilisitu Msangula! Na kuvakonga vandu vamahele.
6 De skal få høyra ufred og gjetord um ufred; sjå til at de ikkje vert skræmde! For dette lyt henda; men endå er ikkje enden komen.
Nambu mwiyuwana malovi ga ngondo na lwami lwa ngondo, nambu mkoto kuyogopa, muni genago goha giganikiwa kuhumila, nambu mwishu wene wakona.
7 Folk skal reisa seg imot folk, og rike mot rike, og det skal vera uår og jordskjelv kring i landi;
Vandu va mulima umonga yati vitovana na mulima wungi, unkosi umonga yati utovana na unkosi wungi. Kuni na kula yati kwivya na njala na mindendemo ya ndima.
8 men alt det er berre upptaket til føderiderne.
Genago goha yati givya ngati utumbula wa lipyanda la kuvelekewa mwana.
9 Då skal dei driva dykk ut i naud og fåre og slå dykk i hel, og alle folk skal hata dykk for mitt namn skuld.
“Kangi yati vakuvagotola mung'aiswa na kukomiwa. Yati mwivya vandu va kuyomewa na vandu va milima yoha ndava ya kunisadika nene.
10 Mange skal då falla ifrå, og svika og hata kvarandre,
Lukumbi lwenulo vamahele yati vakuyileka sadika yavi kung'anamukilana na kuyomelana.
11 og mange falske profetar skal stiga fram og føra mange på avveg;
Yati vihumila vamlota va udese vamahele yati vakuvakonga vandu vamahele.
12 og av di uretten hev vorte so stor, skal kjærleiken kolna hjå mengdi.
Ndava ya kuyonjokeseka neju uhakau ndi uganu wa vandu vamahele yati wipungula.
13 Men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
Nambu mweisindimala mbaka pamwishu ndi mweisanguliwa.
14 Og dette evangeliet um Gudsriket skal kunngjerast yver heile mannaheimen, so alle folkeslag fær vita um det, og då skal enden koma.
Lilovi la Bwina yati likokoselewa pamilima yoha muni vandu voha vayuwanayi kwakona mwishu kuhika.”
15 Når de då ser at den øydande styggedomen som Daniel, profeten, hev tala um, stend på den heilage staden» - agta vel på dette du som les! -
“Hinu pemwilola ‘Chindu chechiyomesa’ Chechijoviwi na Danieli mweavi mlota wa Chapanga liyimili pandu Pamsopi pa Nyumba ya Chapanga,” Mweisoma na amanyai,
16 då lyt dei som er i Judalandet røma til fjells,
penapo ndi vevavi ku Yudea vajumbalila kuchitumbi.
17 og den som er uppå taket, må ikkje stiga ned og henta noko i huset sitt,
Mweavi kunani ya nyumba yaki akotoka kuhuluka kutola chindu munyumba yaki.
18 og den som er utpå marki, må ikkje ganga heim att etter kjolen sin!
Na mundu mweavikumgunda akotoka kuwuya mumbele, kutola nyula yaki.
19 Stakars deim som gjeng med barn eller gjev brjost i dei dagarne!
Lukumbi lwenulo vamau mwemuvi na ndumbu na mwemunyong'esa yati mwing'aika neju!
20 Men bed at det ikkje må vera um vinteren eller på ein kviledag de lyt røma!
Ndi mumuyupayi Chapanga kutila kwinu kukotoka kuvya mu ligono la mbepu amala Ligono la Kupumulila!
21 For då skal det vera slik hard naud at det aldri hev vore slik naud frå verdi vart til og til no, og vert ikkje sidan heller.
Ndava muni lukumbi lwenulo yati kwivya na mang'ahiso gakulu gangahumila kuhuma kutumbula kwa mulima mbaka lelu, katu yihumila lepi kavili.
22 Og vart ikkje den tidi stutt, so fanst det’kje liv som vart berga; men for dei utvalde skuld skal den tidi vera stutt.
Ngati magono genago yagapungwizwi lepi, kawaka mundu mweasanguliwi, nambu ndava ya vevahaguliwi vala ndi magono genago gapungwizi.
23 Um nokon då segjer til dykk: «Sjå her er Messias, » eller «der, » so må de ikkje tru det.
“Hinu, magono genago mundu akavajovela, ‘Lola, Kilisitu Msangula!’ ‘Avi apa amala avi pala!’ Mkoto kusadika.
24 For det skal standa fram falske Messias’ar og falske profetar og gjera store teikn og under, so jamvel dei utvalde kunde forvillast, um det var råd.
Muni yati vihumila vakina Kilisitu vangi va udese na vamlota va udese. Yati vihenga ulangisu uvaha na gachinamtiti muni vavakonga yikahotoleka hati vevahaguliwi na Chapanga.
25 Kom i hug: Eg hev sagt dykk det fyreåt.
Myuwanila, nimali kuvajovela, kwakona lukumbi kubwela.”
26 Segjer dei no med dykk: «Han er ute i øydemarki, » so gakk ikkje der ut! eller: «Han er inni koven, » so tru det ikkje!
“Hinu ngati vakavajovelai mlola Kilisitu Msangula, avi kulugangatu, mkotoka kuhamba, amala mlola ajifiyili mugati, mkoto kusadika,
27 For liksom ljonet gjeng ut ifrå aust og skin radt til vest, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
Ndava kubwela kwa Mwana wa Mundu yati kulolekana ngati lumuli lwa mbamba chelumweta kuhuma kwe lihumila lilanga mbaka kwe litipama lilanga.
28 Der åta er, vil ørnarne sankast.
Pala peuvi mtuhi ndi pagikonganeka manditi.”
29 Men straks etter dei dagarne og trengslorne deira skal soli myrkjast, og månen missa sitt ljos; stjernorne skal falla ned frå himmelen, og himmelkrafterne skakast.
“Bahapo pegimalika mang'ahiso ga magono ago, lilanga yati lisopiwa chitita, mwehi lwalava lepi na lumuli, ndondo yati zigwa kuhumila kunani kumahundi, na makakala vindu vevivi kunani yati vinyugusika.
30 Då skal teiknet åt Menneskjesonen syna seg på himmelen, og alle ætter på jordi skal øya og gråta, og dei skal sjå Menneskjesonen koma i himmelskyerne med velde og stor herlegdom.
Kangi, ulangisu wa Mwana wa Mundu yati yiwonekana kunani, ndi penapo makabila goha ga pamulima apa yati givembeneka kumuyupa Chapanga, yati vakumlola Mwana wa Mundu ibwela kuhuma kunani ku mahundi avi na makakala na ukulu neju.
31 Med luren ljomar, skal han senda ut englarne sine, og dei skal sanka i hop dei han hev valt seg ut, frå heimsens fire hyrno, frå himmelbrun til himmelbrun.
Lwami luvaha lwa lipenenga yati luyuwanika, mwene akuvatuma vamitumu vaki va kunani kwa Chapanga na kuhamba kuvakemela vala voha vevahaguliwi na Chapanga, kuhuma pandi zoha mcheche za mulima, kuhuma mwishu umonga wa pamulima mbaka mwishu uwu wungi.”
32 Lær ei likning av fiketreet: Når sevja hev kome i greinerne, og lauvet tek til å spretta, då veit de at sumaren er nær.
“Mujiwula kuhuma mkongo wa mtini, bahapo limbanda laki lakatumbula kumela na kuhomola mahamba, mwimanya kuvya lukumbi lwa kubena luvi papipi.
33 Like eins når de ser alt dette; då veit de at han er utfor døri.
Mewawa na nyenye pemwilola mambu genago goha chegihumila, mumanya kuvya lukumbi luvi papipi.
34 Det segjer eg dykk for visst: Denne ætti skal ikkje forgangast fyrr alt dette hev hendt.
Chakaka nikuvajovela, chiveleku chenichi chipita lepi kwakona mambu genago kuhumila.
35 Himmel og jord skal forgangast, men mine ord skal aldri forgangast.
Kunani kwa Chapanga na pamulima yati ziwuka, nambu malovi gangu katu giwuka lepi.”
36 Men den dagen og timen veit ingen, ikkje englarne i himmelen - ingen utan Faderen åleine.
“Nambu kulivala ligono amala lisaa lenilo, avi lepi mundu mwaimanya lubwela ndali, hati vamitumu va kunani amala Mwana. Nga Dadi mwene ndi mweimanya.
37 For som det var i Noahs dagar, so skal det vera når Menneskjesonen kjem:
Ndava muni ngati chayavi lusenje lwa Nuhu, ndi mewawa cheyivya peibwela Mwana wa Mundu.
38 liksom dei i dagarne fyre storflodi åt og drakk, og gifte seg og vart burtgifte, alt til den dagen då Noah gjekk inn i arki,
Muni lusenje lwenulo kwakona kutonya fula yikulu, vandu vakalilya na kunywa, na vigega na kugegewa, mbaka lukumbi Nuhu peayingili muwatu uvaha weukemiwa Safina.
39 og ingen visste ordet av fyrr storflodi kom og tok deim alle burt, so skal det vera når Menneskjesonen kjem.
Vamanyili lepi chechahumila mbaka fula yikulu payabweli na kuvayola voha. Ndi yivya mewawa paibwela Mwana wa Mundu.
40 Då er tvo menner ute på marki; den eine vert henta, og den andre vert att.
Lukumbi lwenulo vandu vavili yati vivya kumgunda mmonga yati itoliwa na yungi yati ilekewa.
41 Tvo kvinnor mel på kverni; den eine vert henta, og den andre vert att.
Vamau vavili yati vivya mukuyaga mabenu, mmonga yati itoliwa na yungi ilekewa.
42 So vak då! For de veit ikkje kva dag herren dykkar kjem.
Hinu, mujiyangalila! Ndava muni mmanyi lepi ligono la kubwela Bambu winu.
43 Men det skynar de, at dersom husbonden visste kva tid på natti tjuven kom, so vakte han og let ingen brjota seg inn i huset.
Nambu mumanya lijambu lenili, ngati mkolo nyumba kuvya amanyai ligono leibwela mhiji, ngaajitendekili, ngaayileki lepi nyumba yaki yidenyewayi na mhiji.
44 Difor lyt de og vera ferdige! Menneskjesonen kjem på ei tid de ikkje ventar honom.
Ndava yeniyo, mewawa nyenye mujitendelekela, muni Mwana wa Mundu yati ibwela lisaa mwangalimanya.”
45 Kvar er no den trugne og vituge drengen som husbonden hev sett yver tenestfolket, so han skal gjeva deim mat i rett tid?
Yesu akayendelela kujova, “Wu, yani ndi mtumisi msadikika na mweavi na luhala? Mkulu waki amuvikii kuvayimalila vatumisi vayaki, avapela chakulya pa lukumbi lwaki.
46 Sæl er den drengen som husbonden ser gjera so når han kjem.
Ahekayi mtumisi yula, mkulu waki akawuya yati akumkolela ihenga mewa.
47 Det segjer eg dykk for visst: Han skal setja honom yver alt det han eig.
Nikuvajovela chakaka, mkulu waki yati akumvika mtumisi mwenuyo kuvya myimilila wa vindu vyaki vyoha.
48 Men er drengen ein skarv, og segjer med seg: «Husbonden min vert lenge burte, »
Nambu ngati mtumisi yula mhakau akahololela mumtima waki kuvya mkulu waki ichelewa kuwuya,
49 og han so tek til å slå dei hine tenarane, og et og drikk i lag med drikkarar,
kangi itumbula kuvatova vatumisi na kutumbula kulya na kunywa pamonga na vachigaligali.
50 då skal husbonden hans koma på ein dag han ikkje ventar det, og i ein time han ikkje veit av,
Mkulu waki yati iwuya ligono angalimanya na lisaa angahololela.
51 og skjera honom midt i tvo, og lata honom få sin lut med hyklarane, der dei græt og skjer tenner.
Mkulu waki yati akumdumulana neju hipandi na kumvika lilundu limonga na la vandu vevakujikita vabwina kwenuko ndi yati ivemba na kuyaga minu.”