< Jobs 18 >
1 Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
Ningĩ Bilidadi ũrĩa Mũshuhi agĩcookia, akĩũria atĩrĩ:
2 «Kor lenge driv de jagt på ord? Gjev gaum, lat oss so talast ved!
“Ũrĩĩtiga kwaria mĩario ĩno rĩ? Gĩa na ũũgĩ nĩguo o na ithuĩ tũhote kwaria.
3 Kvi skal me reknast liksom fe, som ureine i dykkar augo?
Nĩ kĩĩ kĩratũma ũtuone tũhaana ta ngʼombe, na tũgatuuo irimũ maitho-inĩ maku?
4 Å, du som riv deg sund i sinne, skal jordi øydast for di skuld? Skal fjellet flytjast frå sin stad?
Wee ũrehanyũrũra nĩ ũndũ wa ũrĩa ũrakarĩte-rĩ, thĩ no ĩthaamwo nĩ ũndũ waku? Kana no nginya ndwaro cia mahiga cieherio harĩa itũire?
5 Men sløkt vert ljoset for den vonde, og hans åre-eld skal ikkje skina.
“Tawa wa mũndũ mwaganu nĩmũhorie; rũrĩrĩmbĩ rwa mwaki wake nĩrũtigĩte gwakana.
6 I tjeldet hans vert ljoset myrkt, og lampa sloknar yver han.
Ũtheri ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa hema yake ũtuĩkĩte nduma; naguo tawa ũrĩa ũrĩ hakuhĩ nake ũkahora.
7 Hans sterke stig vert snævra inn; han snåvar yver sine planar.
Hinya wa mũkinyũkĩrie wake nĩmũhũthie; namo mathugunda make makamũgũithia thĩ.
8 Hans fot vert fløkt i garnet inn, og upp i netet ferdast han;
Makinya make mamũikagia wabu-inĩ, nake akoorũraga thĩinĩ wa marima mayo.
9 og snara triv um hælen hans, og gildra tek på honom fat.
Mũtego ũmũnyiitĩire ndiira-inĩ ya kũgũrũ; mũtego ũgakĩmũrũmia biũ.
10 I jordi løynde gildror lurer, og fellor ventar på hans veg.
Ahithĩirwo kĩana kĩa rũrigi tĩĩri-inĩ, akaambĩrwo mũtego njĩra-inĩ yake.
11 Og rædslor trugar rundt ikring og skræmer han for kvart eit stig.
Imakania imuumagĩrĩra na mĩena yothe, na ikamũtengʼeragia harĩa hothe aagerera.
12 Ulukka hungrar etter han, og vondt vil føra han til fall,
Mũtino nĩũmũhũũtĩire; mwanangĩko wetereire agwe.
13 vil eta kvar ein led og lem, ja, det vil daudens eldste son.
Mũtino ũrĩĩaga icunjĩ cia gĩkonde gĩake; narĩo irigithathi rĩa gĩkuũ rĩgatambuuranga ciĩga ciake.
14 Hans trygd er rivi frå hans tjeld; du sender han til rædsle-kongen.
Aguucĩtio, akarutwo ũgitĩri-inĩ wa hema yake, na agatwarwo kũrĩ mũthamaki wa imakania.
15 I huset hans bur framande, det vert strått svåvel på hans bustad.
Mwaki nĩguo ũtũũraga hema-inĩ yake; ũbiriti ũgwakana nĩũhurunjĩtwo gĩikaro gĩake.
16 Hans rot i grunnen turkar ut; den høge kruna visnar burt.
Mĩri yake yũmagĩra tĩĩri-inĩ, nacio honge ciake ikahooha na igũrũ.
17 Hans minne kverv frå jordi burt, og namnlaus vert han vidt og breidt.
Kĩririkano gĩake nĩ gĩgaathira thĩ; ndarĩ rĩĩtwa bũrũri-inĩ.
18 Frå ljos til myrker driv dei honom og jagar han frå landi burt.
Akaarutũrũrwo ũtheri-inĩ atwarwo nduma-inĩ na nĩakaingatwo oime thĩ ĩno.
19 Han barnlaus vert i eige folk; i heimen hans slepp ingen undan.
Ndarĩ ciana kana njiaro thĩinĩ wa andũ ao, o na ndarĩ mũndũ wake ũgaatigara kũrĩa aatũũraga.
20 Og vestmenn støkk for dagen hans, og austmenn vert av rædsla slegne.
Andũ a mwena wa ithũĩro nĩmakagegio nĩ maũndũ marĩa mamũkorete; andũ a mwena wa irathĩro manyiitwo nĩ kĩmako.
21 Just soleis gjeng det nidings hus, den heim der ingen kjenner Gud.»
Ti-itherũ ũguo nĩguo gĩikaro kĩa mũndũ mwaganu gũkahaana; kũndũ kwa mũndũ ũrĩa ũtooĩ Mũrungu-rĩ, gwake kũhaana ũguo.”