Jobs 15
1 Då tok Elifaz frå Teman til ords og sagde:
Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
2 «Kjem svar i vind og ver frå vismann? Fyller han barmen sin med storm?
Czy mądry [człowiek] ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?
3 Vil han med ugangstale lasta? Med ord som nyttelause er?
Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?
4 Otten for Gud den bryt du ned og skjeplar andakt for Guds åsyn.
Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.
5 For syndi styrer munnen din; du talar som dei falske talar.
Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.
6 Din munn deg dømer, ikkje eg; og dine lippor vitnar mot deg.
Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.
7 Vart fyrst av menneskje du fødd? Vert fyre haugarne du avla?
Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?
8 Var du i Guds rådleggjing med? Og fekk du visdom til deg rana?
Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?
9 Kva veit du som me ikkje veit? Kva skynar du som me ei kjenner?
Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?
10 Gråhærd og gamling er hjå oss; han eldre er enn jamvel far din.
Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.
11 Er trøyst frå Gud det altfor ring? Vanvyrder du eit rolegt ord?
Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?
12 Kvi let du hugen eggja deg? Kvi let du auga rulla vilt?
Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;
13 For imot Gud din harm du snur og let or munnen ordi strøyma.
Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?
14 Kor kann vel mannen vera rein? Og kvinnefødde hava rett?
Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?
15 På sine heilage han lit ei; for honom er’kje himmeln rein,
Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.
16 langt mindre då ein styggeting, ein mann som urett drikk som med vatn.
Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, [który] pije nieprawość jak wodę.
17 Eg vil deg læra; høyr på meg! Det som eg såg, vil eg deg melda,
Wykażę ci, [tylko] mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;
18 det som vismenner segja kann, og ei hev dult frå sine feder,
Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, [co mieli] od przodków swoich;
19 dei som åleine landet åtte, og ingen framand kom bland deim.
Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.
20 Den vonde stødt i uro liver, for valdsmann gøymt er fåe år.
Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie [swoje] dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.
21 I øyro rædsletonar ljomar; fyrr han veit av, kjem tynaren.
Głos przerażenia [brzmi] w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.
22 Han trur’kje han kann fly frå myrkret; han venta lyt det kvasse sverd.
Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się [zewsząd] miecza.
23 Han leitar etter brød: Kvar er det? Han veit, ein myrk dag er for hand.
Tuła się za chlebem, [pytając], gdzie [go znaleźć]. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.
24 Naud, trengsla skræmer, tyngjer honom, liksom ein konge budd til strid.
Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.
25 For imot Gud han lyfte handi og våga tråssa Allvalds-Gud,
Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.
26 han storma fram med nakken lyft, med vern utav skjold-ryggjer sterke;
Naciera na niego, na [jego] szyję, [która jest okryta] pod gęstymi grzbietami jego tarcz.
27 han dekte andlitet med feitt og gjorde sine lender feite.
Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.
28 Han budde i bannstøytte byar, i hus som ingen burde bu i, men til grushaugar etla var.
Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.
29 Han vart’kje rik, hans gods kverv burt, hans grøda luter ei mot jordi.
Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.
30 Han kann’kje koma undan myrkret. Hans greiner turkast burt i hiten, og han kjem burt ved hans munns ande.
Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.
31 Trur han på fåfengd, vert han narra, og berre fåfengd haustar han.
Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.
32 Fyrr dagen kjem, då vert det uppfyllt, hans palmegreiner grønkar ikkje.
Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.
33 Lik vinstokk misser han si druva, spiller sin blom som oljetreet.
Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.
34 Ein syndarflokk set ingi frukt, og elden øyder mute- tjeldi.
Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.
35 Dei avlar møda, føder tjon, og svik i fanget sitt dei nører.»
Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.
