2 Krønikebok 14
1 Og Abia lagde seg til kvile hjå federne sine, og dei gravlagde honom i Davidsbyen; Asa, son hans, vart konge i staden hans. I hans dagar hadde landet fred i ti år.
Abijah athi phat chun David khopia chun akivuitan ahi. Chuin achapa Asa chu ama banin Lengin ahung pangin, hiti chun gamsunga chun kum som sung chamna le lungmona anaumin ahi.
2 Asa gjorde det som var godt og rett i augo åt Herren, hans Gud.
Asa chun Pakai a-Pathen mit mun, alunglhaina dingle thilpha jeng abollin ahi.
3 Han fekk burt dei framande altari og offerhaugarne, braut sund minnesteinarne og hogg ned Astarte-bilæti.
Aman gamchom miho maicham phungle, doihou ho doi-khom chu aladohsoh keijin ahi.
4 Og han baud Juda-mennerne at dei skulde søkja Herren, deira fedregud, og halda lovi og bodet.
Asa chun Judah ten apu apau Pakai Pathen aholluva, chule adan hole athupeh’a anunna diuvin thu apetan ahi.
5 Og han fekk burt offerhaugarne og solsulorne frå alle byarne i Juda, og riket hadde ro so lenge han livde.
Asa chun Judah khopi jousea doikhom leh, gimnamtui ahal nau maicham phungho jong chu aladoh soh kei tan ahi.
6 Han bygde borgar i Juda; for landet hadde fred, og det kom ikkje til nokon krig imot honom i dei åri, for Herren gav honom ro.
Chuche chamna kum sungchun Judah gamsung pumpia khopiho kul thopal ana gendoh jouvin ahi. Hiche phatsung hin, ama dounan koimachan gal anabol poi; ajeh chu Pakai in agalmi ho akonna akicholdo sah ahi.
7 Han sagde til Juda: «Lat oss byggja desse byarne og setja murar og tårn ikring deim og portar og portbommar, medan me endå hev landet i vår magt, for di me hev søkt Herren, vår Gud; me hev søkt honom, og han hev gjeve oss fred til alle sidor.» So bygde dei då, og det gjekk godt.
Asa chun Judah mite chu aseipeh’in, “Khopi ho sao hitin chule bang insang kotpi le thihkhao tothon kulpi gen uhite gam hi eihoa ahijenge, ajeh chu eihon Pakai Pathen chu ina holjinguva, chule aman akimvel jousea hi chamna eina peh’u ahi,” ati’ Hitichun amahon hiche tohgon ho chu ana chepiuvin atongdoh soh keitauvin ahi.
8 Asa hadde ein her som var væpna med langskjoldar og spjot, tri hundrad tusund mann av Juda, og dessutan tvo hundrad og åtteti tusund av Benjamin, som bar rundskjoldar og spente boge. Alle desse var djerve stridsmenner.
Asa chun tengcha le kidalna pho mangcha Judah phunga kon sepai hangsan sang jathum aneiyin ahi. Chujongleh Benjamin phunga konin, kidalna pho neoloi le thalpi mangcha sepai galhang sang jani le somget aneiyin, sepai hon anigella chu, galsat jedan phatecha kihil them mi ahiuve.
9 Og ætiopen Zerah drog ut imot deim med ein her på tusund gonger tusund mann og tri hundrad stridsvogner, og han kom til Maresa.
Khatvei chu Ethiopia mi Zerah kiti pa chun sepai mi nelkhat, chule sakol kangtalai jathum chun Judah techu ahin no khum un ahi. Amaho chun Mareshah khopi chan ahin dellut un ahi.
10 Og Asa drog imot honom, og dei fylkte seg til strid i Sefatadalen ved Maresa.
Chuin Asa chun asepai techu galsat din sah lam Mereshah phaichamma chun akoi tan ahi.
11 Då ropa Asa til Herren, hans Gud: «Herre! det er ingen som du til å hjelpa i strid millom ein som er sterk og ein som er magtlaus. So hjelp oss, Herre, vår Gud! For til deg held me oss, og med ditt namn er me komne hit imot denne hopen. Herre, du er vår Gud; lat ikkje noko menneskje standa seg imot deg!»
Chutah chun Asa chun a-Pakai, Pathen henga atao in, “O Pakai nangtai lou koima khatcha hiche thanei lou keima hin thaneitah galmite douna eikithopi jou ding aumpoi, neipanpeuvin O Pakai, ka Pathen-u neikithopiu vin, ijeh-inem itileh nangma jengbou katah san’u nahi’e, hiche nangma minna chu hiche simjoulou dou dinga hung kondoh a kahiuve, O Pakai nangma ka Pathen’un ahin, hiche mihem ho hi nang sangin chung nun sah hih hellin,” ati.
12 Då slo Herren ætioparne for augo på Asa og Juda og ætioparne rømde.
Chuti chun Asa le Judah sepai ho masanga Pakai in Ethiopi mite gal ajo peh in, galmite chu ajam tauvin ahi.
13 Asa og folket som var med honom, forfylgde deim til Gerar, og det fall so mange av ætioparne, at ingen vart i live, for dei vart knustra for Herren og hans her. Folket tok ei uhorveleg mengd med herfang.
Asa le asepaite chun Gerar chan chu agadellun, chule hiti chun Ethiopi mite tamtah chun kinung thodoh jou kit dingin akigel tapouve. Amaho chu Pakai le a sepaiten asumangun chuin Judah te Sepai ho chun thilkeo tampi ahin kipoh doh tauvin ahi.
14 Og dei tok alle byarne rundt ikring Gerar, for ein støkk frå Herren hadde kome yver deim, og dei plundra alle byarne, for det var mykje herfang i deim.
Amaho Gerar’a aum sungu chun chuche gamkai’a khopi ho chu ano khum un ahile Pakai a kon achunguva kichat tijat a chu in, amahon hiche kho jouse chu achomun ahi. Ajeh chu hiche lai munna chu mithil lah ding atama tam uma ahi,
15 Jamvel buskaps-tjeldi tok dei, og dei drog med seg ei mengd med småfe og kamelar, og so snudde dei heim att til Jerusalem.
Amahon gancha chingho gebuh jong chu anokhum uvin, kelngoi hon kelcha le sangongsao hon ho chu ahin kipuidoh uvin, chuin ama ho chu Jerusalema ahung kinung le tauvin ahi.
