Salmenes 25
1 Av David. Til dig, Herre, løfter jeg min sjel.
Kanimo, Oh Jehova, bayawon ko ang akong kalag.
2 Min Gud, til dig har jeg satt min lit; la mig ikke bli til skamme, la ikke mine fiender fryde sig over mig!
Oh Dios ko, kanimo misalig ako, Ayaw ako ibutang sa kaulawan; Dili mo ako ipadaug sa akong mga kaaway.
3 Ja, ingen av dem som bier på dig, skal bli til skamme; de skal bli til skamme som er troløse uten årsak.
Oo, walay bisan kinsa nga nagapaabut alang kanimo nga igabutang mo sa kaulawan: (Sila) pagapakaulawan nga nagabudhi sa walay kapasikaran.
4 Herre, la mig kjenne dine veier, lær mig dine stier!
Ipakita mo kanako, Oh Jehova, ang imong mga dalan; Itudlo mo kanako ang imong mga alagianan.
5 Led mig frem i din trofasthet og lær mig! for du er min frelses Gud, på dig bier jeg hele dagen.
Tultoli ako sa imong kamatuoran, ug tudloi ako; Kay ikaw mao ang Dios sa akong kaluwasan; Kanimo nagapaabut ako sa tibook nga adlaw.
6 Herre, kom din barmhjertighet i hu og din miskunnhets gjerninger! for de er fra evighet.
Hinumdumi, Oh Jehova, ang imong malomong mga kalooy ug ang imong mga mahigugmaong-kalolot; Kay (sila) diha kanimo sukad pa sa mga tuig sa katuigan.
7 Kom ikke min ungdoms synder og mine misgjerninger i hu! Kom mig i hu efter din miskunnhet for din godhets skyld, Herre!
Ayaw paghinumdumi ang mga sala sa akong pagkabatan-on, ni ang akong mga kalapasan: Sumala sa imong mahigugmaong-kalolot hinumduman mo ako, Tungod sa imong kaayo, Oh Jehova.
8 Herren er god og rettvis; derfor lærer han syndere veien.
Maayo ug matul-id si Jehova: Busa, pahamangnoon niya sa dalan ang mga makasasala.
9 Han leder de saktmodige i det som rett er, og lærer de saktmodige sin vei.
Sa mga maaghup siya magatultol ngadto sa dalan sa justicia; Ug ang maaghup pagatudloan niya sa iyang dalan.
10 Alle Herrens stier er miskunnhet og trofasthet imot dem som holder hans pakt og hans vidnesbyrd.
Ang tanang mga alagianan ni Jehova lonlon mahigugmaong-kalolot ug kamatuoran Alang sa mga nagabantay sa iyang tugon ug sa iyang mga pagpamatuod.
11 For ditt navns skyld, Herre, forlat mig min misgjerning! for den er stor.
Tungod sa gugma sa imong ngalan, Oh Jehova, Pasayloa ako sa akong sala, kay kini hilabihan pagkadaku.
12 Hvem er den mann som frykter Herren? Ham lærer han den vei han skal velge.
Unsa bang tawohana nga mahadlok man kang Jehova? Kaniya ipahimangno niya ang dalan nga iyang pagapilion.
13 Hans sjel skal stadig ha det godt, og hans avkom skal arve landet.
Ang iyang kalag magapuyo sa kasayon; Ug ang iyang kaliwat magapanunod sa yuta.
14 Herren har fortrolig samfund med dem som frykter ham, og hans pakt skal bli dem kunngjort.
Ang pagpakig-abyan ni Jehova anaa kanila nga nahadlok kaniya; Ug kanila igapadayag niya ang iyang tugon.
15 Mine øine er alltid vendt til Herren, for han drar mine føtter ut av garnet.
Ang akong mga mata sa gihapon gitutuk ngadto kang Jehova; Kay pagahulboton niya ang akong mga tiil gikan sa pukot.
16 Vend dig til mig og vær mig nådig! for jeg er enslig og elendig.
Lingia ako ug malooy ka kanako; Kay ako biniyaan ug sinakit.
17 Mitt hjertes angst har de gjort stor; før mig ut av mine trengsler!
Ang mga kasamok sa akong kasingkasing nagakadaku: Oh kuhaon mo ako gikan sa akong mga kagul-anan.
18 Se min elendighet og min nød, og forlat mig alle mine synder!
Sud-onga ang akong kasakit ug ang akong pag-antus; Ug pasayloa ang tanan ko nga mga sala.
19 Se mine fiender, de er mange, og de hater mig med urettferdig hat.
Sud-onga ang akong mga kaaway, kay (sila) daghan uyamut; Ug nanagdumot (sila) kanako sa mabangis gayud nga pagdumot.
20 Bevar min sjel og redd mig, la mig ikke bli til skamme! for jeg tar min tilflukt til dig.
Oh bantayan mo ang akong kalag, ug luwason mo ako: Ayaw ako pag-ibutang sa kaulawan, kay ako midangup kanimo.
21 La uskyld og opriktighet verge mig! for jeg bier på dig.
Pabantaya kanako ang pagkahingpit-sa-kasingkasing ug ang pagkatul-id, Kay kanimo nagapaabut ako.
22 Forløs, Gud, Israel av alle dets trengsler!
Tubson mo, Oh Dios, ang Israel, Gikan sa tanan niyang mga kalisdanan.
