Salmenes 2
1 Hvorfor larmer hedningene og grunder folkene på det som fåfengt er?
Whi gnastiden with teeth hethene men; and puplis thouyten veyn thingis?
2 Jordens konger reiser sig, og fyrstene rådslår sammen mot Herren og mot hans salvede:
The kyngis of erthe stoden togidere; and princes camen togidere ayens the Lord, and ayens his Crist?
3 La oss sprenge deres bånd og kaste deres rep av oss!
Breke we the bondis of hem; and cast we awei the yok of hem fro vs.
4 Han som troner i himmelen, ler, Herren spotter dem.
He that dwellith in heuenes schal scorne hem; and the Lord schal bimowe hem.
5 Så taler han til dem i sin vrede, og i sin harme forferder han dem:
Thanne he schal speke to hem in his ire; and he schal disturble hem in his stronge veniaunce.
6 Og jeg har dog innsatt min konge på Sion, mitt hellige berg!
Forsothe Y am maad of hym a kyng on Syon, his hooli hil; prechynge his comaundement.
7 Jeg vil kunngjøre hvad fastsatt er: Herren sa til mig: Du er min sønn, jeg har født dig idag.
The Lord seide to me, Thou art my sone; Y haue gendrid thee to dai.
8 Begjær av mig! Så vil jeg gi dig hedningene til arv og jordens ender til eie.
Axe thou of me, and Y schal yyue to thee hethene men thin eritage; and thi possessioun the termes of erthe.
9 Du skal knuse dem med jernstav; som en pottemakers kar skal du sønderslå dem.
Thou schalt gouerne hem in an yrun yerde; and thou schalt breke hem as the vessel of a pottere.
10 Og nu, I konger, gå viselig frem! La eder advare, I dommere på jorden!
And now, ye kyngis, vndurstonde; ye that demen the erthe, be lerud.
11 Tjen Herren med frykt og juble med beven!
Serue ye the Lord with drede; and make ye ful ioye to hym with tremblyng.
12 Kyss Sønnen, forat han ikke skal bli vred, og I gå til grunne på veien! For snart kunde hans vrede optendes. Salige er alle de som tar sin tilflukt til ham.
Take ye lore; lest the Lord be wrooth sumtyme, and lest ye perischen fro iust waie. Whanne his `ire brenneth out in schort tyme; blessed ben alle thei, that tristen in hym.
