Jobs 5
1 Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
Sumangpit ka karon; anaa ba ing bisan kinsa nga motubag kanimo? Ug kinsa sa mga balaan ang imong kapasingadtoan?
2 For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
Kay ang kalibog mopatay sa tawong buang-buang, Ug ang kasina molaglag sa tawong pahong.
3 Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
Nakita ko ang buang nga nakagamot: Apan sa gilayon gihimaraut ko ang iyang puloy-anan.
4 Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
Ang iyang mga anak halayo sa kaluwasan, Ug sa ganghaan sila nangadugmok, Sila walay bisan kinsa nga magaluwas kanila:
5 De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
Ang iyang alanihon sa mga gigutom pagakan-on, Ug kana, bisan sa katunokan pagakuhaon; Ug ang giuhaw sa bahandi motulon.
6 For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
Kay ang kasakit dili magagikan sa abug, Ni ang kasamok magagula gikan sa yuta:
7 men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
Apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, Ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.
8 Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
Apan sa akong bahin, ang Dios maoy akong pangitaon, Ug sa Dios ang akong tuyo adto ko igatugyan;
9 han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
Nga nagabuhat sa mga dagkung butang ug dili matukib, Mga butang katingalahan nga dili maihap;
10 som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
Nga sa kalibutan nagahatag ug ulan, Ug sa kabaulan nagpadala ug tubig;
11 som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
Sa pagkaagi nga kadtong mga atua sa ubos ngadto sa itaas iyang gipahamutang, Ug kadtong nanagbakho ngadto sa kaluwasan ginabayaw.
12 som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
Siya magasumpo sa mga hunahuna sa malimbungon, Sa pagkaagi nga ang ilang mga kamot dili makahimo sa ilang mga bulohaton.
13 han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
Siya magadakup sa mga maalam diha sa ilang kaugalingong kabatid: Ug ang sabutsabut sa mga guatsinanggo mahimong pakyas.
14 om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
Ang kadulom maoy ilang ihibalag sa maadlaw, Ug sa udto magasukarap sila ingon sa magabii.
15 Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
Apan siya nagaluwas gikan sa espada sa ilang baba, Bisan ang mga kabus gikan sa kamot sa mga makagagahum.
16 og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
Busa ang kabus may palaabuton, Ug ang kasal-anan magatak-om sa baba niya.
17 Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
Ania karon, bulahan ang tawo nga pagabadlongon sa Dios: Busa ayaw pagbiaybiay sa mga castigo sa Makagagahum.
18 For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
Kay siya magahatag sa sakit ug pagabugkosan; Siya magasamad ug ang iyang mga kamot maoy magaayo.
19 I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
Siya magaluwas kanimo sa unom ka kasamok; Oo, bisan sa pipito ang kadaut dili makadapat kanimo.
20 I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
Sa tinggutom magaluwas siya kanimo gikan sa kamatayon; Ug sa gubat gikan sa kagahum sa espada.
21 For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
Ikaw pagatagoan gikan sa hampak sa dila; Ni malisang ikaw sa pagkalaglag sa modangat kini.
22 Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
Ang pagkalaglag ug tinggutom imong pagakataw-an; Ni malisang ikaw sa mga mananap sa yuta.
23 for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
Kay ikaw magpakig-uyon sa mga bato sa kapatagan; Ug ang mga mananap sa kapatagan makigdait kanimo.
24 Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
Ug ikaw masayud nga ang imong balong-balong anaa sa pakigdait; Ug ikaw modu-aw sa imong pinuy-anan ug kanimo walay mawala.
25 Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
Ikaw masayud usab nga ang imong kaliwat mahimong daku, Ug ang imong anak sama sa kabalilihan sa yuta.
26 Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
Ikaw moadto sa imong lubnganan sa hingkud nga panuigon, Sama sa usa ka tapok sa trigo nga maani sa iyang panahon.
27 Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!
Ania karon, kana atong gisusi, busa mao man kana; Patalinghugi kana, ug kana tulotimbanga alang sa imong kaayohan.
