Jobs 17
1 Min ånd er brutt, mine dager utslukket; bare graver har jeg for mig.
Ang akong espiritu maluya na, nahurot na ang akong mga adlaw, Ang lubnganan andam na alang kanako.
2 Sannelig, spott omgir mig på alle kanter, og mitt øie må dvele ved deres trettekjære ferd.
Sa pagkamatuod adunay nga yubitan uban kanako, Ug ang akong mata nagasud-ong sa ilang mga hagit.
3 Så sett nu et pant, gå i borgen for mig hos dig selv! Hvem skulde ellers gi mig håndslag?
Ibutang karon ang pagsalig, ug pangakohon mo ako uban kanimo; Kinsa karon ang buot makigsangka kanako?
4 Du har jo lukket deres hjerte for innsikt; derfor vil du ikke la dem vinne.
Kay gitagoan mo ang ilang mga kasingkasing gikan sa salabutan: Busa ikaw dili motuboy kanila sa itaas.
5 Den som forråder venner, så de blir til bytte, hans barns øine skal tæres bort.
Ang tawo nga nagadumili sa iyang mga higala mahitungod sa ilang bahin, Bisan ang mga mata sa iyang mga anak mangalubog.
6 Jeg er satt til et ordsprog for folk; jeg er en mann som blir spyttet i ansiktet.
Apan ako gihimo niya nga pagya sa mga tawo; Ug ilang ginalud-an ang akong nawong.
7 Mitt øie er sløvt av gremmelse, og alle mine lemmer er som en skygge.
Ang akong mata usab malubog tungod sa kasubo, Ug ang akong mga panumduman ang tanan ingon sa usa ka landong.
8 Rettskafne forferdes over dette, og den skyldfrie harmes over den gudløse;
Ang mga tawong matarung nahitingala niini, Ug ang walay sala moasdang batok sa mga walay Dios.
9 men den rettferdige holder fast ved sin vei, og den som har rene hender, får enn mere kraft.
Apan ang mga matarung magapadayon sa iyang ginalaktan, Ug ang mahinlo ug mga kamot magatubo sa kalig-on.
10 Men I - kom bare igjen alle sammen! Jeg finner dog ikke nogen vismann blandt eder.
Apan mahitungod kaninyong tanan, dumuol kamo karon pag-usab; Kay wala pa ing mausa ka maalam nga akong hingkit-an.
11 Mine dager er faret forbi, mine planer sønderrevet - mitt hjertes eiendom!
Ang akong mga adlaw nangagi na, ang akong mga tuyo nangakawang, Bisan ang mga hunahuna sa akong kasingkasing.
12 Natt gjør de til dag, lyset, sier de, er nærmere enn det mørke som ligger like for mig.
Ang gabii ilang gihimong adlaw; Ang kahayag, matud pa nila, haduol sa kangitngitan.
Kong sa Sheol ako magapangita ingon nga akong pinuy-anan; Kong sa kangitngitan anaa ko ibuklad ang akong higdaanan; (Sheol h7585)
14 roper til graven: Du er min far, til makken: Du er min mor og min søster,
Kong sa kadunotan ako nagaingon: Ikaw maoy akong amahan; Sa sulod: Ikaw ang akong inahan, ug ang akong igsoong babaye;
15 hvor er da mitt håp? Mitt håp - hvem øiner det?
Nan, hain man ang akong kalauman? Ug mahitungod sa akong paglaum, kinsa ang makakita niana?
