< प्रकाश 6 >

1 जब थुमाले सातवटा छापमध्ये एउटालाई खोल्‍नुभएको मैले देखेँ, अनि ती चार जीवित प्राणीमध्ये एक जनाले गर्जनको आवज जस्तोमा “आऊ” भनेको मैले सुनेँ ।
ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁଇଁ ସା଼ତାଗଟା ସୀଲିୟାଁ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତାଣି ମେସ୍ତେଏଁ, ଅ଼ଡ଼େ ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତ ବିତ୍ରାଟି ର଼ ଜ଼ନ୍ତ ହା଼ଗୁ ଗୂଣ୍‌ନି ହା଼ଡାତଲେ ହା଼ଟିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ!”
2 मैले हेरेँ र त्यहाँ एउटा सेतो घोडा थियो । त्यसमाथि चढ्नेले एउटा वाण समातेका थिए र उनलाई एउटा मुकुट दिइयो । अनि जित्‍नेले जस्तै गरी उनी विजयी गर्नलाई आए ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଦବ୍‌ଲା ଗ଼ଡ଼ା ଇଞ୍ଜାଁ ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି କେୟୁତା ର଼ ଆମ୍ବୁ ଆସାମାଚେସି, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି ର଼ ଟ଼ପେରି ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଜୀଣା ଆ଼ହାଁ ଜୀଣା ଆୟାଲି ହ଼ଚାହାଚେସି ।
3 जब थुमाले दोस्रो छापलाई खोल्‍नुभयो, तब मैले त्यो दोस्रो जीवित प्राणीले “आऊ” भनिरहेको सुनेँ ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ରୀ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଅ଼ଡ଼େ ରୀ ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଚାଣି ୱେଚେଏଁ “ୱା଼ମୁ,”
4 तब अर्को अग्‍निमय रातो घोडा निस्केर आयो । त्यसमा सवार गर्नेलाई पृथ्वीबाट शान्ति लिएर जानलाई अनुमति दिइएको थियो । त्यसकारण, ती मानिसहरूले एक-अर्कालाई मार्नेछन् । यी घोडसवारलाई एउटा ठुलो तरवार दिइएको थियो ।
ଏମ୍ବାଟିଏ ଅ଼ଡ଼େ ର଼ ଗ଼ଡ଼ା ହ଼ଚା ୱା଼ତେ, ଏ଼ଦି ନେତେରି ୱା଼ଣାଗାଟାୟି; ଲ଼କୁ ଏ଼ନିକିଁ ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁ ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ନେରି, ଏ଼ଦାଆଁତାକି ଦାର୍‌ତିଟି ହିତ୍‌ଡ଼ି ହେକ କିହାଲି ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାନାଣାକି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାଣାକି କାଜା କାଣ୍ତା ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ ।
5 जब थुमाले तेस्रो छापलाई खोल्‍नुभयो, तब तेस्रो जीवित प्राणीले “आऊ” भनेको मैले सुनेँ । मैले एउटा कालो घोडालाई देखेँ, र यसका घोडसवारले उनको हातमा एकजोर तराजुलाई समाइरहेका थिए ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ତୀନି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେଇଞ୍ଜିମାନାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ହାଁ ସିନିକିମୁ” ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ, ମେହ୍‌ଦୁ ର଼ କା଼ଡ଼ିନି ଗ଼ଡ଼ା; ଅ଼ଡ଼େ ଏମ୍ବାଆଁ ହ଼ଚାମାନାଣି କେୟୁତା ର଼ କେ଼ଜି ତୂକ୍‌ନାୟି ମାଚେ ।
6 मैले चार जीवित प्राणीका बिचमा एउटा आवाज जस्तो देखिनेले भनेको कुरा सुने, “एक दिनको ज्यालामा एक किलो गहूँ र एक दिनको ज्यालामा तिन किलो जौ । तर तेल र दाखमद्यलाई नष्‍ट नगर्नू ।”
ଅ଼ଡ଼େ ନା଼ନୁ, ସା଼ରିଗଟା ଜ଼ନ୍ତତି ଗୂତିଟି ହ଼ତି ଲେହେଁତି ର଼ ହା଼ଡା ୱେଚେଏଁ; “ର଼ ଟାକା ତାକି ର଼ କେ଼ଜି ଗ଼ହଁ ଅ଼ଡ଼େ ତୀନି କେ଼ଜି କାୱ୍‌ଆ ଜ଼ନାୟାଁ ମେ଼ଡ଼ା ଆ଼ନୁ ସାମା ମୀରୁ ଜୀତ ମା଼ର୍‌ନୁତି ନିୟୁଁ ଅ଼ଡ଼େ ଅଙ୍ଗୁରି ରାସା ନସ୍ତ କିଆଦୁ ।”
7 जब थुमाले चौथो छापलाई खोल्‍नुभयो, तब मैले चौथो जीवित प्राणीले “आऊ” भनेको सोरलाई सुनेँ ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ସା଼ରି ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଇଞ୍ଜାଁ ନା଼ନୁ ସା଼ରି ଲମ୍ବର ଜ଼ନ୍ତ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚାଣି ୱେଚେଏଁ, “ୱା଼ମୁ!”
8 तब मैले पहेँलो घोडालाई देखेँ । यसको घोडसवारको नाउँ मृत्यु थियो, र पातालले त्यसलाई पछ्याइरहेको थियो । अनि तिनीहरूलाई पृथ्वीको एक-चौथाइ भागमाथि तरवारले मार्न, अनिकाल र रोगहरूमाथि, र पृथ्वीका जङ्गली जनावरलाई मार्न अधिकार दिइएको थियो । (Hadēs g86)
ଏମ୍ବାଟିଏ ନା଼ନୁ ସିନିକିତେଏଁ ଦାର୍‌ମ୍ବୁ ୱା଼ଣାଗାଟି ଗ଼ଡ଼ା, ତାନି ଲାକ ହ଼ଚାମାଚାଣି ଦ଼ରୁ ହା଼କି, ଏ଼ୱାଣି ଜେ଼ଚ ଜେ଼ଚ ଦାର୍‌ତି ହାଜିମାଚେ, ଏ଼ୱାରାକି ଦାର୍‌ତିତି ସା଼ରି ବା଼ଗା ବିତ୍ରା ର଼ ବା଼ଗା ମୁହେଁ କାଣ୍ତା, ହା଼କି, ର଼ଗ ଅ଼ଡ଼େ ଜା଼ଡ଼ାତି ଜ଼ନ୍ତ ଜିୱେଡ଼ିକା ତଲେ ପା଼ୟାଲି ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ । (Hadēs g86)
9 जब थुमाले पाँचौ छापलाई खोल्‍नुभयो, तब वेदीको मुनि परमेश्‍वरको वचन र तिनीहरूको गवाहीका खातिर मारिएका आत्माहरूलाई मैले देखेँ ।
ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ଏଚିବେ଼ଲା ପା଼ସା ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେତେସି, ଏଚିବେ଼ଲା ଆମିନି ଲ଼କୁ ମାହାପୂରୁତି ବ଼ଲୁ ତାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରାକି ହୀପ୍‌କି ଆ଼ହାମାନି ସା଼କି ତାକି ହା଼ହାମାଚେରି, ଏ଼ୱାରି ଜୀୱୁୟାଁ ନା଼ନୁ ପୂଜାପିଣ୍ତା ଡ଼଼ଇ ମେସ୍ତେଏଁ ।
10 तिनीहरूले चर्को सोरमा कराए, “सबैमाथिका शासक, पवित्र र साँचो, कहिलेसम्म तपाईंले हाम्रो रगतको बदला लिनुहुन्‍न र पृथ्वीमा बाँचिरहेकाहरूको न्याय गर्नुहुन्‍न?”
୧୦ଏ଼ୱାରି କାଜା ଗିୟାଁତଲେ ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେ ଇଞ୍ଜିମାଚେରି, “ସୁଦୁ ଅ଼ଡ଼େ ସାତା ପ୍ରବୁ, ନୀନୁ ଏଚରଦିନା ପାତେକା ଦାର୍‌ତିତି ଲ଼କୁଇଁ ନୀହାଁୟି କିଆନା ମାଙ୍ଗେ ପା଼ୟାଲି ତାକି ଏ଼ୱାରାକି ଡଣ୍ତ ହୀଆନା ପିହ୍‌ଦି?”
11 तब तिनीहरू हरेकलाई एउटा सेतो वस्‍त्र दिइयो, अनि तिनीहरूका सहकर्मी सेवकहरू र तिनीहरूका दाजुभाइहरू र दिदी-बहिनीहरू तिनीहरूजस्तै जो मारिएर सङ्ख्यामा पूर्ण नभएसम्म तिनीहरूलाई पर्खनू भनियो ।
୧୧ଏଚେଟିଏ ଏ଼ ବାରେଜା଼ଣା ତାକି ଦବ୍‌ଲା ହିମ୍ବରିକା ହୀପ୍‌କିଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାରି ତଲେତି ତାୟିୟାଁ ସେ଼ବା କିନାରି ଏଚରଜା଼ଣା ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ନି କାତା ପା଼ୟ୍‌ୱି ଆ଼ଆପାତେକା ଏ଼ୱାରାକି ଅ଼ଡ଼େ ଏଚରଦିନା ଜ଼ମାଲି ୱେସ୍‌ପିଆ଼ତେ ।
12 जब थुमाले छैटौँ छापलाई खोल्‍नुभयो, तब त्यहाँ एउटा ठुलो भूकम्प गएको मैले देखेँ । सूर्य भाङग्राको कपडाजस्तै कालो र चन्द्रमा पुरा रगतजस्तै बन्यो ।
୧୨ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ ସ଼ ଲମ୍ବର ସୀଲି ଦେଚିମାଚାଟି ନା଼ନୁ ମେସ୍ତେଏଁ; ଦେବୁଣିଏ ଆଜିହ଼ପେତି ବୂମି ୱୀଡିତେ । ୱେ଼ଡ଼ା କା଼ଡ଼ିନି ୱା଼ଣା ହିମ୍ବରି ଲେହେଁ ଆ଼ତେ, ଅ଼ଡ଼େ ଲେ଼ଞ୍ଜୁ ନେତେରି ୱା଼ଣା ଆ଼ତେ ।
13 जसरी अञ्‍जीरको रुखलाई आँधीबेहरीले हल्लाउँदा नपाकेका फलहरू झरेजस्तै स्वर्गमा भएका ताराहरू पृथ्वीमा खसे ।
୧୩କାଜା ଗା଼ଲି ଏ଼ନିକିଁ ମା଼ର୍‌ନୁଇଁ ୱୀଟ୍‌ହିସାରେ ହିଇଲି ତ଼ୟା ପା଼ଡ଼େୟିକା ତର୍‌ଗିନି ଲେହେଁ ହା଼ଗୁଲାକତି ହୁକାୟାଁ ଦାର୍‌ତିତା ତର୍‌ଗା ହାଚୁ ।
14 आकाश चर्मपत्रको मुट्ठोजस्तै बेरिएर लोप भयो, जुनचाहिँ बटारिएको थियो । हरेक पहाड र टापु त्यसको ठाउँदेखि हटेर गए ।
୧୪ହା଼ଗୁପା଼କା ତ଼ଲୁ ପତି ରୂପ୍‌ୱି ଆ଼ତି ଲେହେଁ ରୂପ୍‌ୱିଆହାଁ ମେଣ୍‌ଙ୍ଗାହାଚେ । ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ର୍‌କା ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍‌ଦୁରି ବିତ୍ରାମାନି ଇଚି ଇଚି ଦେ଼ସାୟାଁ ତାମି ଟା଼ୟୁଟି ଗୁଚା ଆ଼ହାହାଚୁ ।
15 तब पृथ्वीका राजाहरू र महत्त्‍वपूर्ण मानिसहरू अनि जनसाधारणहरू, धनी, शक्‍तिशाली, अनि दास र स्वतन्‍त्र हरेक व्यक्‍ति पहाडका चट्टानहरूका बिचमा र गुफाहरूमा लुके ।
୧୫ଅ଼ଡ଼େ ଦାର୍‌ତିତି ରାଜାୟାଁ, ସା଼ଲୱି କିନାରି, ଜୁଜୁକିନି କାଜାରି, ଦ଼ନ ଗାଟାରି, ବା଼ଡ଼୍‌ୟୁ ଗାଟାରି, ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଅ଼ଡ଼େ ହ଼ଲିୟାଙ୍ଗା ଆ଼ଆତାରି ଏ଼ୱାରି ବାରେଜା଼ଣା ପା଼ୱୁତା ଇଞ୍ଜାଁ ହ଼ର୍‌କାତି କାଜା ୱାଲ୍‌କା ପାର୍‌ଡ଼ା ଡ଼଼ଇ ହାଜାନା ଡ଼ୁଗିତେରି ।
16 तिनीहरूले पर्वत र चट्टानहरूलाई भने, “हामीमा खस! सिंहासनमा विराजमान हुनुहुनेको मुहारबाट र थुमाको क्रोधबाट हामीलाई लुकाऊ ।
୧୬ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାରି ହ଼ର୍‌କା ଇଞ୍ଜାଁ ୱାଲ୍‌କାଣି ହା଼ଟିହିଁ ଏଲେଇଚେରି, “ମା଼ ମୁହେଁ ତର୍‌ଗାନା ସିଂଗାସାଣିତା କୁଗାମାନାଣି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ଡ଼େ ମେ଼ଣ୍ତା ଡା଼ଲୁ କ଼ପାଟି! ମାଙ୍ଗେ ଡ଼ୁକ୍‌ହାମୁ ।
17 किनकि तिनीहरूको क्रोधको महान् दिन आएको छ र त्यहाँ को उभिन सक्छ र? ।”
୧୭ଇଚିହିଁ ଏ଼ୱାରାକି ଆଜିହ଼ପେତି କ଼ପାତି ଦିନା ଏଦାତେୟିଏ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏମ୍ବାଆଁ ଆମ୍ବାଆସି ନିଚାଲି ଆ଼ଡିନେସି?”

< प्रकाश 6 >