< मर्कूस 7 >
1 यरूशलेमबाट आएका फरिसीहरू र केही शास्त्रीहरू उहाँको वरिपरि भेला भए ।
एक्की दिहाड़े किछ फरीसी लोक त कने शास्त्री लोकन मरां किछ लोक, ज़ैना यरूशलेम नगरेरां ओरे थिये यीशुए कां अकोट्ठे भोए।
2 तिनीहरूले उहाँका चेलाहरूले अशुद्ध अर्थात् नधोएका हातले खाएको देखे ।
ते तैनेईं हेरू कि यीशुएरे किछ चेले रीति रुवाज़ेरे खलाफ अधोए हथ्थन सेइं रोट्टी खेइ राओरेन।
3 (फरिसी र सबै यहूदी आफ्ना हात राम्ररी नधोउन्जेल केही खाँदैनन्, तिनीहरू आफ्ना धार्मिक अगुवाहरूको परम्परामा लागि पर्छन्,
किजोकि फरीसी लोक त कने सारे यहूदी लोक, ज़ांतगर हथ न धोन तांतगर रोट्टी न खाते थिये। अपने बुज़ुर्गां केरि परमपरा च़लानेरे लेइ तैना एन्च़रां केरते थिये।
4 जब फरिसीहरू बजारबाट आउँछन्, तिनीहरू आफैँ ननुहाईकन केही खाँदैनन् । कचौरा, भाँडाहरू, काँसाका भाँडाहरू र खानलाई बस्ने ठाउँहरू धुनेलगायत धेरै नियम तिनीहरू कडाइका साथ पालन गर्छन् ।)
ज़ैखन तैना बज़ारेरां घरे एइते थिये, ज़ांतगर तैना निहान न देन तांतगर रोट्टी न थिये खाते। होरे भी बड़े रीति रुवाज़ थिये, ज़ैना तैन केरे बुज़ुर्गन केरां ओरे थिये, ज़ेन्च़रां कटोरे, घड़े, ट्लामेरां भांडां रुवाज़ेरे मुताबिक धोना।
5 फरिसी र शास्त्रीहरूले येशूलाई सोधे, “तपाईंका चेलाहरू किन धार्मिक अगुवाहरूको परम्पराअनुसार चल्दैनन्, किनकि तिनीहरूले आफ्ना हात नधोई रोटी खान्छन्?”
एल्हेरेलेइ फरीसी लोकेईं त कने शास्त्री लोकेईं यीशु पुच़्छ़ू, “तेरे चेले इश्शे बुज़ुर्गां केरि परमपरा पुड़ की न च़लन? पन तैना रुवाज़ेरे खलाफ अधोए हथ्थन सेइं रोट्टी खातन!”
6 तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “यशैयाले तिमी पाखण्डीहरूको विषयमा राम्ररी भविष्यवाणी गरे, उनले लेखे, ‘यी मानिसहरूले मलाई तिनीहरूका ओठले आदर गर्छन्, तर तिनीहरूका हृदय मबाट टाढिएको छ ।’
तैखन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “बड़े पेइले यशायाह नेबे तुश्शे ज़ेरे पाखंडी केरे बारे मां ठीक भविष्यिवाणी कियोरीए कि परमेशरे ज़ोवं, ‘एना लोक ऐशी सेइं त मेरी बड़ी तारीफ़ केरतन, पन एन केरे दिल मीं केरां बड़े दूर आन।
7 तिनीहरूको शिक्षाको रूपमा मानिसहरूका नियमहरूलाई सिकाउँदै तिनीहरूले मलाई खोक्रो आराधना चढाउँछन् ।
एना बेफाइदी मेरी आराधना (पूजा) केरतन, किजोकि एना त मैन्हु केरि बनोरी परमपरान, परमेशरेरे हुक्मां केरे ज़ेरे लोकन शिक्षा देतन।’”
8 तिमीहरू परमेश्वरको आज्ञालाई त्याग्दछौ र मानिसहरूको परम्परालाई पक्री राख्छौ ।”
तैखन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुस भी तैन लोकां केरे ज़ेरे आथ, ज़ैना परमेशरेरे हुक्मन टेलतां मैन्हु केरि बनोरी परमपरान मन्तन, ज़ेन्च़रां घड़े त कने कटोरे रुवाज़ेरे मुताबिक धोने, त कने एसेरे ज़ेरे होरे भी बड़े रूवाज़न मन्तथ।”
9 अनि उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू परमेश्वरको आज्ञालाई सहजै इन्कार गर्दछौ, कि तिमीहरूले आफ्नो परम्परा पालन गर्न सक!
फिरी तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तुस केत्रू गलत केरतथ, कि अपने रीति-रुवाज़ मन्नेरे लेइ परमेशरेरे हुक्म ट्लोड़तथ।
10 किनभने मोशाले भने, ‘तिम्रो बुबा र आमाको आदर गर’, र ‘जसले आफ्ना बुबा वा आमाको विरुद्ध खराब कुरा बोल्छ, त्यो निश्चय नै मारिनेछ ।’
किजोकि मूसा नेबे ज़ोरूए कि, परमेशरे सारी मैनन् ई हुक्म दित्तो कि, ‘तू अपने हाज बव्वेरी केरि इज़्ज़त केर। त ज़ै कोई अपने हाज बव्वे जो बुरू ज़ोलो, तै ज़रूर मारो गालो।’
11 तर तिमीहरू भन्छौ, ‘यदि एउटा मानिसले आफ्नो बुबा वा आमालाई भन्छ, “तपाईंहरूले मबाट जति सहायता पाउनुपर्थ्यो त्यो त कुर्बान हो’ (अर्थात् परमेश्वरलाई दिइएको छ) ।”
पन तुस ज़ोतथ कि अगर कोई मैन्हु अपने हाज बव्वे सेइं सिर्फ एन ज़ोए, त तैन बड़ू आए कि, ‘मीं करां ज़ै किछ मद्दत तुसन मैल्ली सकती थी, तै पेइली बलिदान भोरीए, यानी परमेशरे जो च़ढ़तल च़ाढ़ोरीए। एल्हेरेलेइ, अवं तुसन किछ न देइ सकी।’
12 तब तिमीहरूले त्यसलाई आफ्नो बुबा वा आमाको निम्ति केही गर्न दिँदैनौ ।
एरी शिक्षा देइतां तुस लोकन तैन केरे हाज बव्वां केरि किछ मद्दत केरने न देथ।
13 तिमीहरूले परमेश्वरको आज्ञालाई चल्दै आएको आफ्नो परम्पराले व्यर्थ तुल्याएका छौ । र तिमीहरू त्यस्तै धेरै काम गर्छौ ।”
एन्च़रां तुस अपनि परमपरा च़लानेरे लेइ, परमेशरेरी गल्लां टेली छ़ड्तथ। एरी ज़ेरि तुस होरि भी बेड़ि गलत परमपरा मन्ते ओरेथ।”
14 उहाँले भिडलाई फेरि बोलाउनुभयो र तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “तिमीहरू सबैले मेरो कुरा सुन, र बुझ ।
तैखन यीशुए फिरी सारे लोक एप्पू कां कुजेइतां तैन सेइं ज़ोवं, “तुस सारे लोक, मेरी गल ध्याने सेइं शुना ते समझ़ा।
15 व्यक्तिलाई बाहिरबाट त्यसभित्र पसेर त्यसलाई नै अशुद्ध पार्न सक्ने त्यस्तो कुनै कुरा छैन । व्यक्तिबाट बाहिर निस्कने कुराले नै त्यसलाई अशुद्ध पार्छ ।”
एरी कोई चीज़ नईं ज़ै बेइरेरां मैनेरे अन्तर गेइतां तैस ज़ुट्ठो केरे। पन ज़ैना बुरी चीज़ां मैनेरे अन्त्रां, यानी तैसेरे दिले मरां बेइर निस्चन, तैन्नां तैस ज़ुट्ठो केरचन।
16 (नोटः प्राचीन उत्कृष्ट प्रतिलिपिहरूमा १६ पद हटाइएको छ) यदि कुनै मानिससित सुन्ने कान छ भने त्यसले सुनोस् ।
अगर कोई समझ़नो चाते, त तै ध्याने सेइं शुने!”
17 जब येशूले भिडहरूलाई छोडेर घरभित्र पस्नुभयो, उहाँका चेलाहरूले उहाँलाई त्यो उखानको बारेमा सोधे ।
बादे मां, यीशु मैन्हु केरि भीड़ी मरां घरे जो जेव। तैखन तैसेरे चेलेईं तैस मिसालारे मतलबेरे बारे मां तैस पुच़्छ़ू।
18 येशूले भन्नुभयो, “के तिमीहरूले अझ पनि बुझेका छैनौ? के तिमीहरू देख्दैनौ, कि बाहिरबाट मानिसभित्र पस्ने कुराले त्यसलाई अशुद्ध पार्न सक्दैन,
तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “होरि मैन्हु केरे ज़ेरे कुन तुस भी न समझ़थ? कुन तुस न समझ़थ कि ज़ै चीज़ बेइरां मैनेरे अन्तर गाचे, तै तैस ज़ुट्ठो न केरि सके?
19 किनकि यो उसको हृदयमा जान सक्दैन, तर उसको पेटमा जान्छ र निस्केर शौचालयमा पुग्छ?” यो भनाइद्वारा येशूले सबै भोजनलाई शुद्ध तुल्याउनुभयो ।
किजोकि तै तैसेरे दिले मां नईं, पन तैसेरे पेटे मां गाचे ते बादे मां पेटे मरां निस्सी गाचे!” एन ज़ोइतां यीशुए समझ़ावं कि खानेरी चीज़ कोई भी असन ज़ुट्ठो न केरे।
20 उहाँले भन्नुभयो, “मानिसको भित्रबाट जुन कुरा बाहिर निस्कन्छ त्यसले नै त्यसलाई अशुद्ध पार्छ ।
तैखन तैनी अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन मैनेरे अन्त्रेरां निस्ते, तैन्ने परमेशरेरी नज़री मां मैन्हु ज़ुट्ठो केरते,
21 किनभने मानिसको भित्रबाट नै अर्थात् हृदयबाट नै दुष्ट विचार, यौन अनैतिकता, चोरी, हत्या,
किजोकि मैनेरे अन्त्रेरां, यानी मैनेरे दिले मरां बुरे खियाल, बदमाशी, च़ोरी, कत्ल केरनो,
22 व्यभिचार, लोभ, दुष्टता, धोखा, कामुकता, ईर्ष्या, निन्दा, घमण्ड, मूर्खता निस्कन्छन् ।
अड्लाए देइने गलत कम केरनू, लालच़, दुष्ट कम केरनू, बेइमानी, बदचलन, जलन, तुहीन, घमण्ड, ते बेवकूफी एच्चन।
23 यी सबै खराबी भित्रबाट नै आउँछन्, र यिनीहरूले नै मानिसलाई अशुद्ध पार्छन् ।”
एना सैरी बुरी गल्लां मैनेरे अन्त्रेरां, यानी दिले मरां निस्तां मैन्हु ज़ुट्ठो केरचन।”
24 उहाँ त्यहाँबाट उठ्नुभयो र त्यहाँबाट टुरोस र सीदोनको क्षेत्रतिर जानुभयो । उहाँ एउटा घरभित्र आउनुभयो र उहाँ त्यहाँ हुनुहुन्छ भनी कसैले थाहा नपाऊन् भन्ने उहाँ चाहनुहुन्थ्यो, तैपनि उहाँ लुक्न सक्नुभएन ।
तैल्ला पत्ती, यीशु तैट्ठां निस्तां सूर त सैदा नगरेरे आसेपासेरे इलाकेरे नेड़े अव। ते तैड़ी तै एक्की घरे मां जेव। ते तै चातो थियो कि कोई न ज़ैनी सके कि अवं इड़ी आईं। पन तै छ़ेप्पी न सको।
25 तर तुरुन्तै एउटा स्त्रीले उहाँको बारेमा सुनिन् र त्यहाँ आईन् जसकी सानी छोरीलाई अशुद्ध आत्मा लागेको थियो । तिनी उहाँको पाउमा घोप्टो परिन् ।
तैड़ी अक कुआन्श थी, ज़ेसेरी निकड़ी कुईए पुड़ भूतेरो सायो थियो। तै यीशुएरे बारे मां शुन्तां अकदम तैड़ी आई ते तैसेरे पावन पुड़ पेई।
26 ती स्त्री एक ग्रिक र सिरियाको फोनिकेमा जन्मेकी थिइन् । तिनले आफ्नी छोरीबाट भूत निकाली दिनलाई उहाँसँग बिन्ती गरिन् ।
त तै कुआन्श गैर कौमरी थी ते सुरूफिनिकी इलाकेरी थी। तैसां यीशु सेइं मिन्नत की कि, “मेरी कुईए पुड़ेरां भूतेरो सायो केड्डी देथ।”
27 उहाँले तिनलाई भन्नुभयो, “छोराछोरीहरूलाई पहिले खुवाइयोस् । किनकि छोराछोरीहरूको रोटी खोसेर कुकुरहरूलाई दिनु ठिक होइन ।”
पन यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “पेइले बच्चन रज़ने दे, किजोकि बच्चां केरि रोट्टी नेइतां कुतरन जो देनी ठीक नईं!”
28 तर तिनले जवाफ दिएर उहाँलाई भनिन् “हो प्रभु, तर कुकुरहरूले पनि त छोराछोरीहरूको टेबलबाट झरेको रोटीका टुक्राहरू त खान्छन् नि ।”
तैसां जुवाब दित्तो, “सच़्च़े, प्रभु! पन कुतरां भी मेज़े हेठोरां बच्चां केरि रोट्टन मरां बिछ़ड़ोरे टुक्ड़े खातन।”
29 उहाँले तिनलाई भन्नुभयो, “तिमीले यसो भनेकी हुनाले तिमी जानलाई स्वतन्त्र छौ । तिम्री छोरीबाट भूत निस्केर गएको छ ।”
तैखन यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “मीं पुड़ तीं एत्रो विश्वास रख्खोरोए, एल्हेरेलेइ तू आरामे सेइं घरे जो गा। तेरी कुईए मरां भूतेरो सायो निस्सी जोरोए।”
30 तिनी आफ्नो घर फर्केर गइन् र आफ्नी छोरी ओछ्यानमा पल्टिरहेकी पाइन्, र भूत निस्केर गएको थियो ।
तैसां कुआन्शां तैट्ठां अपने घरे वापस एइतां हेरू कि कुई खट्टी पुड़ आरामे सेइं झ़ुल्लोरी थी, त भूतेरो सायो तैस मरां निस्सी जोरो थियो।
31 उहाँ फेरि टुरोसको क्षेत्रबाट निस्केर सिदोन हुँदै डेकापोलिसको प्रदेश भएर गालील समुद्रतिर जानुभयो ।
यीशु फिरी अपने चेलन सेइं साथी सूर त सैदारे नगरेरे इलाकन मरां निस्तां, दिकापुलिस इलाके मांमेइं भोइतां गलील समुन्दरेरे नेड़े पुज़्ज़ो।
32 तिनीहरूले सुन्न नसक्ने र बोल्न कठिनाइ भएको कसैलाई उहाँकहाँ ल्याए र तिनीहरूले त्यसमाथि हात राखिदिनु हुन अनुरोध गरे ।
तैड़ी किछ लोकेईं अक टोव्नो मैन्हु, ज़ै खेख्खो भी थियो, यीशु कां एन्तां तैस सेइं मिन्नत की कि, “तू अपनो हथ एस पुड़ रख कि ए मैन्हु बेज़्झ़ोए।”
33 उहाँले त्यसलाई भिडबाट एकातिर एकान्तमा लैजानुभयो र त्यसको कानमा औला हाल्नुभयो र थुकिसकेपछि उहाँले त्यसको जिब्रो छुनुभयो ।
यीशुए मैन्हु केरि भीड़ी मरां तै मैन्हु अलग नीयो। तैखन तैनी अपनि एंगलोई तैस मैनेरे कन्न मां छ़ेड्डी, त अपनि एंगलोई सेइं थुक तैस मैनेरी ज़िभ्भी सेइं लावं।
34 उहाँले स्वर्गतिर हेर्नुभयो; सुस्केरा हाल्नुभयो र त्यसलाई भन्नुभयो, “इफ्फाता” जसको अर्थ हुन्छ, “खोलिजा ।”
तैल्ला पत्ती, यीशु अम्बरेरे पासे तेकतां ओशा छ़ड्डो, त तैस मैन्हु सेइं अपनि (इब्रानी) भाषाई मां ज़ोवं, “इप्फत्तह!” ज़ेसेरो मतलब “खुल्ली गा!”
35 तुरुन्तै त्यसको कान खोलियो, र त्यसको जिब्रोलाई बाधा दिने कुरा नष्ट भयो र त्यसले प्रस्टसँग बोल्न सक्यो ।
अकदम तै रोड़ेच़ारे शुन्ने लगो ते तैसेरी ज़िभ भी ठीक भोइ जेई, ते तै साफ-साफ गल्लां केरने लगो।
36 उहाँले कसैलाई केही पनि नभन्नू भनी तिनीहरूलाई आज्ञा गर्नुभयो । तर उहाँले जति धेरै तिनीहरूलाई त्यस्तो आज्ञा दिनुभयो त्यति धेरै तिनीहरूले यसलाई बताए ।
तैखन यीशुए तैन मैनन् हुक्म दित्तो कि, “ए गल केन्ची सेइं न ज़ोइयथ।” पन ज़ेत्रू जादे यीशुए तैनन् हुक्म दित्तोरो थियो, तेत्रू जादे तैना होरि लोकन ए गल शुनाने लग्गे।
37 तिनीहरू अत्यन्तै अचम्मित भए र भने, “उहाँले सबै कुरा असल गर्नुभएको छ । उहाँले बहिरालाई सुन्ने र गुँगोलाई बोल्ने पनि बनाउनुहुन्छ ।”
यीशुएरे चमत्कारेरां कम्मां केरे वजाई सेइं, तैना बड़े हैरान भोइतां ज़ोने लग्गे, “कमाल आए! यीशुए ज़ैन किछ भी कियूं सब किछ रोड़ू कियोरूए! तै टोव्नन शुन्नेरी ते लट्टन गल्लां केरनेरी शक्ति देते।”