< लुका 22 >

1 अखमिरी रोटीको चाड नजिक थियो, जसलाई निस्तार-चाड भनिन्छ ।
बिना सजेड़े री रोटिया रा त्योआरो, जेतेखे फसह रा त्योआर बी बोलोए, नेड़े था
2 मुख्य पुजारीहरू र शास्‍त्रीहरूले येशूलाई कसरी मार्ने भनी छलफल गरे, किनकि तिनीहरू मानिसहरूसँग डराएका थिए ।
और बड़े पुरोईत और शास्त्री एड़ी गल्ला री टोल़ा रे थे कि यीशुए खे किंयाँ मरवाईए, पर सेयो लोका ते डरो थे।
3 बाह्र जनामध्ये एउटा यहूदा इस्करियोतमा शैतान पस्यो ।
तेबे शैतान यहूदा रे समायी गा, जेसखे, इस्करियोती बी बोलोए और बारा चेलेया बीचे गिणेया जाओ था।
4 येशूलाई कसरी तिनीहरूकहाँ सुम्पन सकिन्छ भन्‍ने बारेमा छलफल गर्न यहूदा मुख्य पुजारीहरू र कप्‍तानहरूसँगै गयो ।
तिने जाई की बड़े पुरोईत और पईरेदारा रे सरदारा साथे गल्ल कित्ती कि यीशुए खे तिना रे आथो रे किंयाँ पकड़वाईये।
5 तिनीहरू खुसी भए र उसलाई पैसा दिन सहमत भए ।
सेयो खुश ऊईगे और तेसखे पैसे देणे रा वचन दित्तेया।
6 ऊ सहमत भयो र उसले उहाँलाई भिडबाट टाढा बनाएर तिनीहरूकहाँ सुम्पने उचित अवसर खोज्यो ।
से मानी गा और बिना उपद्रवो ते यीशुए खे तिना रे आथो रे पकड़वाणे रा मोका लगेया टोल़ने।
7 अखमिरी रोटीको चाडको दिन आयो जुन दिन निस्तार-चाडको थुमा बलिदान चढाउनै पर्थ्यो ।
तेबे बिना सजेड़े री रोटिया रा त्योआरो था, जिदे फसह रे त्योआरो रा मिन्टू बलि करना जरूरी था।
8 येशूले पत्रुस र यूहन्‍नालाई यसो भनेर पठाउनुभयो, “जाओ र हाम्रो निम्ति निस्तार-चाडको भोज तयार पार, ताकि हामीले खान सकौँ ।”
यीशुए पतरस और यूहन्ना ये बोली की पेजे, “जाई की आसा खे खाणे खे फसह रे त्योआरो री रोटी त्यार करो।”
9 तिनीहरूले उहाँलाई सोधे, “हामीले कहाँ तयार परेको तपाईं चाहनुहुन्छ?”
तिने तिना ते पूछेया, “तुसे केयी चाओए कि आसे तुसा खे फसह त्यार करुँ?”
10 उहाँले तिनीहरूलाई जवाफ दिनुभयो, “सुन, जब तिमीहरू सहरभित्र पस्तछौँ, तिमीहरूले एउटा पानीको गाग्रो बोकिरहेको मानिस भेट्टाउनेछौ । ऊ जाने घरभित्र उनलाई तिमीहरूले पछ्याओ ।
यीशुए तिना खे बोलेया, “देखो नगरो रे जांदे ई तुसा खे एक मांणू पाणिए रा कअड़ा चकी की मिलणा, जेते कअरो रे से जाओ, तुसे तेस पीछे चली जाणा
11 तब घरको मालिकलाई भन, गुरुले तपाईंलाई भन्‍नुहुन्छ, ‘पाहुना कोठा कहाँ छ, जहाँ मैले मेरा चेलाहरूसँग निस्तार-चाड खानेछु?’
और तेस कअरो रे मालको खे बोलणा कि गुरूए ताखे बोली राखेया कि से मईमाना रा कमरा केयी ए, जेती आऊँ आपणे चेलेया साथे फसह रे त्योआरो री रोटी खाऊँ?
12 उनले तिमीहरूलाई एउटा ठुलो सजाइएको माथिल्लो तलाको कोठा देखाउनेछन् । त्यहीँ तयारी गर ।”
तेस तुसा खे एक सजी-सजाई री बाऊड़ो दखाणी, तुसे तेथी त्यारी करनी।”
13 त्यसैले, तिनीहरू गए र उहाँले तिनीहरूलाई भनेझैँ हरेक थोक भेट्टाए । तब तिनीहरूले निस्तार-चाडको भोज तयार पारे ।
चेलेया जाई की तेड़ा ई पाया, जेड़ा यीशुए तिना खे बोलेया था तेड़ा ई पाया और फसह रे त्योआरो री रोटी त्यार कित्ती।
14 जब समय आयो, उहाँ प्रेरितहरूसँगै बस्‍नुभयो ।
जेबे बखत आया तेबे सेयो प्रेरिता साथे रोटी खाणे बैठे।
15 तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “मैले कष्‍ट भोग्‍नअगि तिमीहरूसँग निस्तार-चाड खाने ठुलो इच्छा गरेको छु ।
तेबे यीशुए तिना खे बोलेया, “मेरी बड़ी इच्छा थी कि दु: ख सईन करने और मेरे मरने ते पईले तुसा साथे ये फसह रे त्योआरो री रोटी खाऊँ।
16 किनभने म तिमीहरूलाई भन्दछु, यो परमेश्‍वरको राज्यमा पुरा नभएसम्म मैले फेरि खानेछैनँ ।”
कऊँकि आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि जदुओ तक से परमेशरो रे राज्य रे पूरा नि ओ, तदुओ तक मां से कदी नि खाणा।”
17 तब येशूले कचौरा लिनुभयो, र जब उहाँले धन्यवाद दिनुभयो, उहाँले भन्‍नुभयो, “यो लेऊ, र तिमीहरूका बिचमा बाँड ।
तेबे तिने अँगूरो रे रसो रा कटोरा लयी की परमेशरो रा धन्यवाद कित्तेया और बोलेया, “पकड़ो और आपू बीचे बांडी लओ।
18 किनकि म तिमीहरूलाई भन्दछु, परमेश्‍वरको राज्य नआएसम्म म फेरि अङ्गुरको फलको रस पिउनेछैनँ ।”
कऊँकि आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि जदुओ तक परमेशरो रा राज्य नि आओ, तदुओ तक मां अँगूरा रा रस आजो ते कदी नि पीणा।”
19 तब उहाँले रोटी लिनुभयो, र जब उहाँले धन्यवाद दिनुभयो, र उहाँले रोटी भाँच्‍नुभयो, र तिनीहरूलाई यसो भन्दै दिनुभयो, “यो मेरो शरीर हो, जुन तिमीहरूका निम्ति दिइएको छ । मेरो सम्झनामा यो गर्ने गर ।”
तेबे तिने रोटी लयी और धन्यवाद करी की तोड़ी और तिना खे ये बोली कि दित्ती, “ये मेरा शरीर ए, जो तुसा खे देणे लगी रा, मेरी यादा रे एड़ा ई करेया करना।”
20 भोज खानुभएपछि त्यसै गरी उहाँले कचौरा लिनुभयो र भन्‍नुभयो, “यो कचौरा मेरो रगतमा भएको नयाँ करार हो, जुन तिमीहरूका निम्ति बगाइन्छ ।
ईंयां ई तिने रोटिया ते बाद कटोरा लया और ये बोलदे ऊए दित्तेया, “ये कटोरा मेरे तेस खूनो दे, जो तुसा री खातर बाह्या जाओआ, नयी वाचा ए।
21 तर ध्यान देओ । मलाई धोखा दिनेचाहिँ यही टेबलमा नै छ ।
पर देखो, मेरे पकड़वाणे वाल़े रा आथ मां साथे मेजो पाँदे ए।
22 किनभने मानिसका पुत्र त निश्‍चय गरेअनुसार जानुपर्छ । तर त्यो मानिसलाई धिक्‍कार होस् जसद्वारा उनलाई विश्‍वासघात गरिन्छ ।”
कऊँकि आँऊ माणूं रा पुत्र, जेड़ा मेरे बारे रे ठराई राखेया, जाणा ई ये। पर हाय! तेस मांणूए खे जेसरी बजअ ते आँऊ पकड़वाया जाणा।”
23 र तिनीहरूमध्ये कसले यो गर्ला भनी तिनीहरूबिच आफैँमा प्रश्‍न गर्न लागे ।
तेबे सेयो आपू-बीचे बात-चीत करने लगे कि आसा बीचा ते एड़ा कूणे जेस एड़ा काम करना?
24 तब तिनीहरूमध्ये को सबैभन्दा ठुलो भन्‍नेबारे तिनीहरूबिच झगडा उब्जियो ।
तिना बीचे ये बईस बी ऊणे लगी कि आसा बीचा ते बड़ा कुण ए?
25 उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “गैरयहूदीहरूका राजाहरूले तिनीहरूमाथि प्रभुत्व जमाउँदछन्, र तिनीहरूमाथि अधिकार जमाउनेलाई आदरणीय शासकहरू भनिन्छ ।
यीशुए तिना खे बोलेया, “दुजिया जातिया रे राजा तिना पाँदे राज करोए और जो तिना पाँदे अक्क राखोए, तिना खे उपकारक बोलोए।
26 तर तिमीहरूमा यस्तो हुनुहुँदैन । बरु, तिमीहरूमध्ये सबैभन्दा ठुलोचाहिँ सबैभन्दा सानोजस्तो होस् । र जो सबैभन्दा महत्त्‍वपूर्ण छ, त्यो सेवा गर्नेजस्तो होस् ।
पर तुसे एड़े नि ऊणा, बल्कि जो तुसा बीचे बड़ा ए, से छोटेया जेड़ा और जो बड़ा ए, से सेवको जेड़ा बणो।
27 किनभने टेबलमा खान बस्‍ने कि वा सेवा गर्ने कुनचाहिँ ठुलो हो? टेबलमा खान बस्‍ने होइन र? तर म त तिमीहरूका बिचमा एक सेवा गर्नेजस्तै छु ।
कऊँकि बड़ा कुण ए? क्या से जो रोटिया पाँदे बैठी रा या से जो सेवा करने लगी रा? क्या से नि जो रोटिया पाँदे बैठी रा? पर आऊँ तुसा बीचे सेवको जेड़ा ए।
28 तर मेरो परीक्षामा निरन्तर मसँग रहने तिमीहरू नै हौ ।
“पर तुसे सेयो ए, जो परीक्षा रे लगातार मां साथे रये
29 जसरी मेरा पिताले मलाई एउटा राज्य दिनुभएको छ, म तिमीहरूलाई एउटा राज्य दिन्छु ।
और जिंयाँ मेरे पिते माखे एक राज्य ठराई राखेया।
30 मेरो राज्यमा तिमीहरूले मसँगै टेबलमा खान र पिउन सक्‍नेछौ । र इस्राएलका बाह्रै कुलको न्याय गरेर सिंहासनमा बस्‍नेछौ ।
तिंयाँ ई आऊँ बी तुसा खे ठराऊँआ, ताकि तुसे मेरे राज्य रे मां साथे खाओ-पियो, बल्कि सिंहासनो रे बैठी की इस्राएलो रे बारा गोत्रा रा न्याय करो।
31 सिमोन, हे सिमोन, होसियार होऊ, शैतानले तिमीलाई हात पार्न खोज्यो ताकि उसले तिमीलाई गहुँलाई जस्तै निफन्‍न पाओस् ।
“शमौन, ओ शमौन! देख, शैताने तुसे लोक मांगी लये रे, ताकि कणका जेड़े फड़ाकुओ।
32 तर मैले तिम्रो निम्ति प्रार्थना गरेको छु, ताकि तिम्रो विश्‍वास नचुकोस् । तिमी फेरि फर्केपछि तिम्रा भाइहरूलाई बलियो बनाओ ।
पर मैं तेरिया तंईं प्रार्थना कित्ती कि तुसे मां पाँदे विश्वास करना नि छाडी देओ, और जेबे तूँ आपणा मन फेरो, तो आपणे पाई मजबूत करने।”
33 पत्रुसले उहाँलाई भने, “प्रभु, म तपाईंसँग जेल र मृत्युसम्म जानको निम्ति तयार छु ।”
तिने बोलेया, “ओ प्रभु! आऊँ तुसा साथे जेला रे जाणे खे, बल्कि मरने खे बी त्यार ए।”
34 येशूले जवाफ दिनुभयो, “पत्रुस, म तिमीलाई भन्छु, तिमीले मलाई चिन्दिनँ भनेर तिन पटक इन्कार नगरेसम्म, यो दिन भाले बास्‍नेछैन ।”
प्रभुए बोलेया, “ओ पतरस! आऊँ ताखे बोलूँआ कि आज मुर्गे बांग नि देणी, जदुओ तक तूँ माखे तीन बार जाणने ते नि मुकरना।”
35 तब येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “जब मैले तिमीहरूलाई पैसाको थैलो, खानेकुरा, वा जुत्ताहरूविना पठाउँदा, के तिमीहरूलाई केही कुराको खाँचो पर्‍यो र?” र तिनीहरूले जवाफ दिए, “खाँचो परेन ।”
यीशुए तिना खे बोलेया, “जेबे मैं तुसे सुसमाचार प्रचार करने बटुए, चोल़ी और जोड़ेया ते बिना पेजे थे, तेबे क्या तुसा खे किजी चीजा री कमी ऊई?” तिने बोलेया, “किजी चीजा री नि।”
36 तब उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तर अहिले जोसँग पैसाको थैली छ, उसलाई बोक्‍न देऊ र खानेकुरा बोक्‍ने झोला पनि । जससँग तरवार छैन, त्यसले आफ्नो ओढ्ने बेचोस् र एउटा किनोस् ।
तेबे यीशुए बोलेया, “पर एबे जेसगे बटुआ ए, से लयी लो और तिंयाँ ई चोल़ा बी और जेसगे तलवार निए, से आपणे टाले बेची की एक खरीदी लो।
37 किनकि म तिमीहरूलाई भन्दछु, मेरो बारेमा जे लेखिएको छ त्यो पुरा हुनेछ, ‘र उसलाई दुष्‍टलाई जस्तै व्यवहार गरिनेछ । किनकि मेरो बारेमा जे अगमवाणी गरिएको छ त्यो पुरा भइरहेको छ ।”
कऊँकि आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि ये जो पवित्र शास्त्रो रे लिखी राखेया, ‘से अपराधिया साथे गिणेया गया।’ से मां पाँदे ऊणा जरूरी ए, कऊँकि मेरे बारे रिया गल्ला पुरिया ऊणे वाल़िया ए।”
38 तब तिनीहरूले भने, “प्रभु, हेर्नुहोस! यहाँ दुईवटा तरवार छन् ।” र उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यो पर्याप्‍त छ ।”
चेलेया बोलेया, “ओ प्रभु! देखो, एती दो तलवारी आए, तिने बोलेया बऊत ए।”
39 भोजनपछि, येशूले प्रायः गर्नेजस्तै गर्नुभयो, उहाँ जैतून डाँडातिर जानुभयो, र चेलाहरूले उहाँलाई पछ्याए ।
तेबे यीशु बारे निकल़ी की आपणी रवाजा रे मुताबिक जैतूनो रे पाह्ड़ो पाँदे गये और चेले बी तिना पीछे चली गे।
40 जब तिनीहरू आइपुगे, उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “प्रार्थना गर ताकि तिमीहरू परीक्षामा नपर ।”
तेते जगा रे पऊँछी की तिने आपणे चेलेया खे बोलेया, “प्रार्थना करदे रओ, ताकि परीक्षा रे नि पड़ो।”
41 उहाँ तिनीहरूबाट टाढा ढुङगा फ्याक्‍न सकिने ठाउँसम्म जानुभयो, र उहाँले घुँडा टेकेर प्रार्थना गर्नुभयो,
तेबे सेयो आपू तिना ते थोड़ी जी दूर चली गे और कुटणे टेकी की प्रार्थना करने लगे
42 “हे पिता, यदि तपाईं चाहनुहुन्छ भने, यो कचौरा मबाट हटाइदिनुहोस् । तथापि मेरो इच्छा होइन, तर तपाईंको इच्छा पुरा होस् ।”
और बोलणे लगे, “ओ पिता! जे तुसे चाओ तो एस दु: खो खे मांगा गे ते दूर करी सकोए, तेबे बी मेरी इच्छा नि पर तुसा री इच्छा पूरी ओ।”
43 तब स्वर्गबाट एउटा स्वर्गदूत उहाँकहाँ देखा परे र उहाँलाई शक्‍ति दिए ।
तेबे स्वर्गो ते एक स्वर्गदूत तिना खे दिशेया, जो तिना खे सामर्थ देयो था।
44 पीडामा परेर पनि उहाँले जोसिलो प्रकारले प्रार्थना गर्नुभयो, अनि उहाँका पसिना रगतको ठुला-ठुला थोपाजस्तै भुइँमा खसिरहेका थिए ।
तेबे सेयो जादा मुश्किला रे, व्याकुल ऊई की ओर बी दिलो ते दु: खी ऊई की प्रार्थना करने लगे और तिना रा पसीना, मानो खूनो रे बड़े-बड़े टीपेया जेड़ा जमीना पाँदे छुटणे लगी रा था।
45 जब उहाँ प्रार्थना गरेर उठ्नुभयो, उहाँ चेलाहरूकहाँ आउनुभयो, र तिनीहरूका दुःखको कारणले गर्दा तिनीहरूलाई निदाइरहेका भेट्टाउनुभयो ।
तेबे सेयो प्रार्थना करी की उठे और आपणे चेलेया गे गये ओर तिने सेयो उदास ऊई की सये रे देखे।
46 र उहाँले तिनीहरूलाई सोध्‍नुभयो, “किन तिमीहरू निदाइरहेका छौ? उठ र प्रार्थना गर, ताकि तिमीहरू परीक्षामा पर्नु नपरोस् ।”
और तिना खे बोलेया, “सऊणे कऊँ लगी रे? उठो और प्रार्थना करो, ताकि परीक्षा रे नि पड़ो।”
47 हेर, उहाँ बोलिरहनु हुँदा, बाह्र जनामध्ये एउटा अर्थात् यहूदाको अगुवाइमा एउटा भिड देखा पर्‍यो । ऊ येशूलाई चुम्बन गर्न उहाँको नजिक आयो,
सेयो ये बोलणे ई लगी रे थे कि एक बड़ी पीड़ तिना गे आयी और तिना बारा बीचा ते, एक जेसरा नाओं यहूदा था, तिना ते आगे-आगे आऊणे लगी रा था और से यीशुए गे आया, ताकि तेसखे चूमो।
48 तर येशूले उसलाई भन्‍नुभयो, “यहूदा, के तिमीले मानिसका पुत्रलाई एउटा चुम्बनले विश्‍वासघात गर्दछौ?”
यीशुए तेसखे बोलेया, “ओ यहूदा! क्या तूँ माणूं रे पुत्रो खे चूमा लयी की पकड़वाएया?”
49 जब येशूको वरिपरि भएकाहरूले जे भइरहेको थियो, त्यो देखे, तिनीहरूले भने, “प्रभु, के हामीले तरवारले प्रहर गर्नुपर्छ?”
तिना रे साथिये जेबे देखेया कि क्या ऊणे वाल़ा ए, तेबे बोलेया, “ओ प्रभु! क्या आसे तलवार चलाऊँ?”
50 तिनीहरूमध्ये एक जनाले प्रधान पुजारीको नोकरलाई प्रहार गरे, र उसको दाहिने कान काटिदिए ।
तेबे तिना बीचा ते एकी जणे प्रदान पुरोईतो रे दासो पाँदे तलवार चलाई की तेसरा दाँणा कान ऊड़ाई ता।
51 येशूले भन्‍नुभयो, “यति नै हुनदेऊ ।” र उहाँले उनको कान छुनुभयो, र निको पार्नुभयो ।
तेबे यीशुए बोलेया, “एबे बस करो” और तेसरा कान छुँईं की से ठीक करी ता।
52 येशूले उहाँ विरुद्ध आउने मुख्य पुजारीहरू, मन्दिरको कप्‍तान र अगुवाहरूलाई भन्‍नुभयो, “के तिमीहरू एउटा लुटेराको विरुद्धमा जस्तै तरवारहरू र लाठीहरू लिएर आउँछौ?
तेबे यीशुए बड़े पुरोईतो ते, मन्दरो रे पईरा देणे वाल़े सरदारो ते, बुजुर्गा ते और जो तिना पाँदे चढ़ने लगी रे थे, तिना खे बोलेया, “क्या तुसे आऊँ डाकू समजी राखेया जो माखे पकड़ने खे तलवारी और डण्डे लयी की निकल़ी रे?
53 जब म तिमीहरूसँगै मन्दिरमा दिनहुँ हुँदा, तिमीहरूले ममाथि हात हालेनौँ । तर यो तिमीहरूको समय र अन्धकारको अधिकारको समय हो ।”
जेबे आऊँ मन्दरो रे हर दिन तुसा साथे था, तेबे तो तुसे मां पाँदे आथ नि पाया। पर ये तुसा रा बखत ए और न्हेरे रा अक्क ए।”
54 तिनीहरूले उहाँलाई गिरफ्तार गरेर प्रधान पुजारीको घरभित्र ल्याए । तर पत्रुसले टाढैबाट उहाँलाई पछ्याए ।
तेबे सेयो तिना खे पकड़ी की प्रदान पुरोईतो रे आँगणो रे ल्याए और पतरस दूरो-दूरो तेई तिना पीछे-पीछे आईगा
55 त्यसपछि तिनीहरूले आँगनको बिचमा आगो बाले र सँगै बसे, पत्रुस तिनीहरूका बिचमा बसे ।
और जेबे सेयो आँगणो रे आग बाल़ी की बैठी रे थे, तेबे पतरस बी तिना बीचे बैठे गा।
56 पत्रुस आगोको उज्यालोमा बस्दा एउटी नोकर्नीले उनीतिर सोझै हेरेर भनी, “यी मानिस पनि उनीसँगै थिए ।”
तेबे एक दासी तेसखे आगी रे प्रयासे रे देखी की और तेसरे कनारो खे ताकि की बोलणे लगी, “ये बी तो तेस साथे था?”
57 तर पत्रुसले यसलाई इन्कार गर्दै भने, “नारी, म उहाँलाई चिन्दिनँ ।”
पर तिने ये बोली की ना करी ती कि, “ओ जवाणसे! आऊँ तेसखे नि जाणदा।”
58 केही बेरपछि अरू कसैले देखेर भन्यो, “तिमी पनि तिनीहरूमध्ये एक हौ ।” तर पत्रुसले भने, “हे मानिस, म होइनँ ।”
थोड़ी देर बाद किने ओरी तेसखे देखी की बोलेया, “तूँ बी तो तिना बीचा ते ए,” पतरसे बोलेया, “ओ मांणू! आऊँ निए।”
59 लगभग एक घण्टापछि अर्को मानिसले जिद्दी गर्दै भन्‍यो, “साँच्‍चै यी मानिस पनि उनीसँगै थिए, किनभने उनी पनि एक गालीलबासी हुन् ।”
तेबे कोई एक कंटे ते बाद एक ओर मांणू पक्का ऊई की बोलणे लगेया, “पक्का ये बी तेस साथे था, कऊँकि ये बी गलीली ए।”
60 तर पत्रुसले भने, “हे मानिस, तिमीले के भनिरहेछौ, म जान्दिनँ ।” र उनले बोल्दै गर्दा भाले तुरुन्तै बास्यो ।
पतरसे बोलेया, “ओ मांणू! आऊँ नि जाणदा कि तूँ क्या लगी रा बोलणे?” से ये बोलणे ई लगी रा था कि तेबुई मुर्गे बांग दित्ती।
61 प्रभुले पत्रुसतिर फर्केर हेर्नुभयो । र पत्रुसलाई उहाँले भन्‍नुभएको वचनलाई सम्झे, “भाले बास्‍नअगि तिमीले मलाई तिन पटक इन्कार गर्नेछौ ।”
तेबे यीशुए तेसखे मुड़ी की देखेया, तेबे पतरसो खे तिना री गल्ल याद आयी, जो तिने बोली थी कि, “आज मुर्गे री बांग देणे ते पईले तूँ माखे तीन बार जाणने ते मुकरना।”
62 पत्रुस बाहिर गएर धुरुधुरु रोए ।
तेबे से बारे निकल़ी की फूटी-फूटी की रोणे लगेया।
63 तब येशूलाई सुरक्षा दिने मानिसहरूले उहाँलाई गिज्याए र कुटे ।
जिने मांणूए यीशु पकड़ी राखे थे, सेयो तिना रा मजाक ऊड़ाणे लगे और टीशणे लगे
64 उहाँका आँखामा पट्टी बाँधेर, तिनीहरूले उहाँलाई यसो भन्दै सोधे, “भविष्यवाणी गर्! तँलाई कुट्ने को हो?”
और तिना रिया आखी टखी की तिना ते पूछेया, “भविष्यबाणी करी की बता कि तांदे किने बाई?”
65 येशूको विरुद्धमा तिनीहरूले अरू धेरै कुराहरू बोले र उहाँलाई ईश्‍वर-निन्दाको दोष लगाए ।
तेबे तिने ओर बी बऊत निन्दा रिया गल्ला तिना रे बिरोदो रे बोलिया।
66 बिहान हुनेबितिकै, मुख्य पुजारीहरू र शास्‍त्रीहरू दुवै मानिसहरूका धर्म-गुरुहरू सँगै भेला भए । तिनीहरूले उहाँलाई परिषद्‍मा लगे र
जेबे दिन ऊआ तेबे, बुजुर्गे, बड़े पुरोईते और शास्त्रिए तिना खे आपणी बड़ी सभा रे ल्याई की पूछेया,
67 भने, “यदि तँ ख्रीष्‍ट होस् भने हामीलाई भन् ।” तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “यदि मैले तपाईंहरूलाई भने पनि तपाईंहरूले विश्‍वास गर्नुहुनेछैन,
“जे तूँ मसीह ए, तो आसा गे बताई दे।” यीशुए बोलेया, “जे आऊँ बोलूँगा तो तुसा विश्वास नि करना।
68 र मैले तपाईंहरूलाई सोधेँ भने, तपाईंहरूले जवाफ दिनुहुनेछैन ।
और जे पूछूँ तो जवाब नि देणा।
69 तर अहिलेबाट, मानिसका पुत्र परमेश्‍वरको शक्‍तिको दाहिने हातपट्टि विराजमान हुनेछ ।”
पर आजो ते आँऊ माणूं रा पुत्र सर्वशक्तिमान् परमेशरो रे दाँणे कनारे बैठे रा रणा।”
70 तिनीहरू सबैले भने, “त्यसो भए के तँ परमेश्‍वरका पुत्र होस्?” र येशूले तिनीहरूलाई भन्‍नुभयो, “तपाईंहरू नै भन्‍नुहुन्छ, म उही हुँ ।”
ये सुणी की सबी जणे बोलेया, “तो क्या तूँ परमेशरो रा पुत्र ए?” तिने तिना खे बोलेया, “तुसे आपू ई बोलणे लगी रे, कऊँकि आऊँ आए।”
71 तिनीहरूले भने, “अब हामीलाई किन अझ साक्षीहरूको आवश्यक पर्छ र? किनभने हामी आफैँले उसको आफ्नै मुखबाट सुनिसक्यौँ ।”
तेबे तिने बोलेया, “एबे आसा खे गवाईया री क्या जरूरत ए, कऊँकि आसे आपू ई एसरे मुंओ ते सुणी ता रा।”

< लुका 22 >