ମାଥିଉ 12
1 ୧ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ୟୀଶୁ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ହେରାକାନ୍ ପିଡ଼ି ଥାଲାଥାଲାତେ ସେନଃତାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକ ରେଙ୍ଗେଃତେ ଗେଲେ ଜ'କେ ହଦ୍କେଦ୍ତେ ଜମ୍କେଦାକ ।
εν εκεινω τω καιρω επορευθη ο ιησους τοις σαββασιν δια των σποριμων οι δε μαθηται αυτου επεινασαν και ηρξαντο τιλλειν σταχυας και εσθιειν
2 ୨ ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ, ୟୀଶୁକେ କାଜିକିୟାକ, “ନେଲେମେ, ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ କା ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ କାମି ଆମାଃ ଚେଲାକ କାମିତାନା ।”
οι δε φαρισαιοι ιδοντες ειπον αυτω ιδου οι μαθηται σου ποιουσιν ο ουκ εξεστιν ποιειν εν σαββατω
3 ୩ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆଏ, “ଦାଉଦ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଗାତିକ ରେଙ୍ଗେଃୟାନ୍ ଇମ୍ତା ଚିନାଃଏ କାମିକେଦାଃ ଏନା କାପେଚି ପାଢ଼ାୱା କାଦାଃ?
ο δε ειπεν αυτοις ουκ ανεγνωτε τι εποιησεν δαβιδ οτε επεινασεν αυτος και οι μετ αυτου
4 ୪ ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନା, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନୁତୁମ୍ରେ ଏମାକାନ୍ ହଲଙ୍ଗ୍, ଅକ୍ନାଃକେଚି ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଯାଜାକ୍ ଏସ୍କାର୍ ଜମ୍ ଦାଡ଼ିୟାଏ ମେନଃତାନା, ଏନାକେ ଆଉକେଦ୍ତେ ଜମ୍କେଦାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ତାଇକାନ୍କକେୟ ଜମ୍ନାଙ୍ଗ୍ ଏମାଦ୍କଆଏ ।
πως εισηλθεν εις τον οικον του θεου και τους αρτους της προθεσεως εφαγεν ους ουκ εξον ην αυτω φαγειν ουδε τοις μετ αυτου ει μη τοις ιερευσιν μονοις
5 ୫ ଚାଏ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଯାଜାକ୍କ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କେ ସତ୍ରାଏ ରେୟ କାକ ଚିଟାଅଃଆ, ନେଆଁ ଚିନାଃ ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁରେ ଆପେ କାପେ ପାଢ଼ାଅକାଦା?
η ουκ ανεγνωτε εν τω νομω οτι τοις σαββασιν οι ιερεις εν τω ιερω το σαββατον βεβηλουσιν και αναιτιοι εισιν
λεγω δε υμιν οτι του ιερου μειζων εστιν ωδε
7 ୭ ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦାଣେଁରାକାବ୍ କାହାଗି ମେନ୍ଦ ଲିବୁଇଙ୍ଗ୍ ସୁକୁତାନା,’ ନେଆଁଁରାଃ ମୁଣ୍ଡିପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍କାରେଦ, ନେ ବେଗାର୍ ଗୁହ୍ନାଁନ୍କକେ କାପେ ଚିଟାକାକତେୟାଃ ।
ει δε εγνωκειτε τι εστιν ελεον θελω και ου θυσιαν ουκ αν κατεδικασατε τους αναιτιους
κυριος γαρ εστιν και του σαββατου ο υιος του ανθρωπου
και μεταβας εκειθεν ηλθεν εις την συναγωγην αυτων
10 ୧୦ ଆଡଃ ଏନ୍ତାଃରେ ତିଃଇ ରହଡ଼ାକାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ । ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ୟୀଶୁକେ ଚିଟାଇ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲିକିୟାକ, “ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଗିତେୟାଃ ଆଇନ୍ ଲେକାତେ ଠାଉକାନ୍ଗିୟାଚି?”
και ιδου ανθρωπος ην την χειρα εχων ξηραν και επηρωτησαν αυτον λεγοντες ει εξεστιν τοις σαββασιν θεραπευειν ινα κατηγορησωσιν αυτου
11 ୧୧ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍କଆ, “ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମିଣ୍ଡି, ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଗାଡାରେ ଉୟୁଃକେନଃରେ, ଚିୟାଃ ଆପେ ଇନିଃକେ ସାବ୍କିତେ କାପେ ଅଡଙ୍ଗ୍ଇଁୟା?
ο δε ειπεν αυτοις τις εσται εξ υμων ανθρωπος ος εξει προβατον εν και εαν εμπεση τουτο τοις σαββασιν εις βοθυνον ουχι κρατησει αυτο και εγερει
12 ୧୨ ଆଡଃ ମିଣ୍ଡିଏତେ ହଡ଼ ପୁରାଃଗି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁଏ । ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ବୁଗିନାଃ କାମିତେୟାଃ ଆଇନ୍ଲେକାତେ ଏଟାଃନିଃକେ ଦେଙ୍ଗାତେୟାଃ ଠାଉକାନ୍ଗିୟା ।”
ποσω ουν διαφερει ανθρωπος προβατου ωστε εξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν
13 ୧୩ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଏନ୍ ହଡ଼କେ କାଜିକିୟାଏ, “ତିଃଇତାମାଃ ଜିଲିଙ୍ଗ୍ୟେଁମେ ।” ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ତିଃଇତାୟାଃ ଜିଲିଙ୍ଗ୍କେଦାଏ, ଆଡଃ ଏଟାଃ ତିଃଇ ଲେକା ବୁଗିରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
τοτε λεγει τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου και εξετεινεν και αποκατεσταθη υγιης ως η αλλη
οι δε φαρισαιοι συμβουλιον ελαβον κατ αυτου εξελθοντες οπως αυτον απολεσωσιν
15 ୧୫ ଚିମ୍ତା ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ରଜୋଟତାନାକ ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦା ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଏନ୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନା ଆଡଃ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍କିୟାକ ଏନ୍ତେ ସବେନ୍ ଦୁକୁତାନ୍କକେ ବୁଗିକେଦ୍କଆଏ ।
ο δε ιησους γνους ανεχωρησεν εκειθεν και ηκολουθησαν αυτω οχλοι πολλοι και εθεραπευσεν αυτους παντας
και επετιμησεν αυτοις ινα μη φανερον αυτον ποιησωσιν
οπως πληρωθη το ρηθεν δια ησαιου του προφητου λεγοντος
18 ୧୮ “ଆଇଁୟାଃ ଦାସି ନେତାଃରିୟା, ଅକଏକେଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ ସାଲାକାଜାଇଙ୍ଗ୍, ଇନିଃକେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃଗିଇଙ୍ଗ୍ ଦୁଲାଡ଼୍ ତାନା, ଇନିଃତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ପୁରାଃଗି ସୁକୁ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନିଃରେ ଆଇଁୟାଃ ଆତ୍ମାକେ କୁଲିୟାଇଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଇନିଃ ସବେନ୍ ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କତାଃରେ ଆଇଁୟାଃ ବିଚାର୍ ଉଦୁବେୟାଏ ।
ιδου ο παις μου ον ηρετισα ο αγαπητος μου εις ον ευδοκησεν η ψυχη μου θησω το πνευμα μου επ αυτον και κρισιν τοις εθνεσιν απαγγελει
19 ୧୯ ଇନିଃ କାଏ ଏପେରାଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚାଏ କାଏ କିର୍ଲାଅୟା, ଚାଏ ଥାଲା ହରାରେ କାଏ ତିଙ୍ଗୁନା ଆଡଃ ପୁରାଃତେ କାଏ କିର୍ଲାଅୟା ।
ουκ ερισει ουδε κραυγασει ουδε ακουσει τις εν ταις πλατειαις την φωνην αυτου
20 ୨୦ ଇନିଃ କା ପେଡ଼େୟାନ୍କକେ ଲେବେଃ ମନ୍ତେ ନେଲ୍କଆ, ଆଡଃ ନାରାଦୁରାକକେ ଲିବୁଇୟାକଆ । ଇନ୍କୁ ବିଚାର୍ ଆଉରି ନାମେ ଜାକେଦ୍ ଏନ୍ କାମି ନାଗେନ୍ତେ କାଏ ଅହରାଅଆଃ,
καλαμον συντετριμμενον ου κατεαξει και λινον τυφομενον ου σβεσει εως αν εκβαλη εις νικος την κρισιν
και εν τω ονοματι αυτου εθνη ελπιουσιν
22 ୨୨ ଏନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍କାନ୍ ମିଆଁଦ୍ କା ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ଆଡଃ କା ବାଖାଁଣ୍ ଦାଡ଼ିତାନ୍ ହଡ଼କେ ୟୀଶୁତାଃତେକ ଆଉକିୟା, ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ହଡ଼କେ ବୁଗିକିୟାଏ, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ବାଖାଁଣ୍ ଆଡଃ ନେଲ୍ ଦାଡ଼ିକେଦାଏ ।
τοτε προσηνεχθη αυτω δαιμονιζομενος τυφλος και κωφος και εθεραπευσεν αυτον ωστε τον τυφλον και κωφον και λαλειν και βλεπειν
23 ୨୩ ନେଆଁଁ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ଆଡଃ ମେନ୍କେଦା, “ଚିୟାଃ ନିଃ ଦାଉଦ୍ଆଃ ହନ୍ କା'ଚି ତାନିଃ?”
και εξισταντο παντες οι οχλοι και ελεγον μητι ουτος εστιν ο υιος δαβιδ
24 ୨୪ ମେନ୍ଦ ଫାରୁଶୀକ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାକ, “ବଙ୍ଗାକଆଃ ଗମ୍କେ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଗି ନିଃକେ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ପେଡ଼େଃ ଏମାଇତାନାଏ ।”
οι δε φαρισαιοι ακουσαντες ειπον ουτος ουκ εκβαλλει τα δαιμονια ει μη εν τω βεελζεβουλ αρχοντι των δαιμονιων
25 ୨୫ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଟ୍କାର୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ମେତାଦ୍କଆ, “ଜେତା ରାଇଜ୍ ଆଇଃକ୍ତେଗି ବିନ୍ଗାଅକେଦ୍ତେ ଆକ ଆକଥାଲାରେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇରେଦ ଏନ୍ ରାଇଜ୍ କା ତିଙ୍ଗୁନାଃ । ଜେତା ସାହାର୍ ଚାଏ ଅଡ଼ାଃରେ ବିନ୍ଗାଅ ହବାକେଦ୍ତେ ଆକ ଆକରେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇରେଦ, ଇନ୍କୁ କାକ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
ειδως δε ο ιησους τας ενθυμησεις αυτων ειπεν αυτοις πασα βασιλεια μερισθεισα καθ εαυτης ερημουται και πασα πολις η οικια μερισθεισα καθ εαυτης ου σταθησεται
26 ୨୬ ଏନ୍ଲେକାଗି ସାଏତାନ୍, ସାଏତାନ୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ହିଗାଡ଼୍କେଦ୍ତେ ବିନ୍ଗାଅରେଦ ଏନା କା ତିଙ୍ଗୁନାଃ, ମେନ୍ଦ ଛିତିବିତିକେଦ୍ତେ ଟୁଣ୍ଡୁଉତାରଃଆ । ଏନ୍ରେଦ ଚିଲ୍କାତେ ଆୟାଃ ରାଇଜ୍ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟଃଆ?
και ει ο σατανας τον σαταναν εκβαλλει εφ εαυτον εμερισθη πως ουν σταθησεται η βασιλεια αυτου
27 ୨୭ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାଲ୍ଜେବୁଲ୍ଆଃ ପେଡ଼େଃତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ, ଆପେୟାଃ ହଡ଼କ ଅକଏୟାଃ ହରାତେକ ହାର୍ ଅଡଙ୍ଗ୍କତାନା? ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ଇନ୍କୁଗି ଆପେୟାଃ ବିଚାର୍ନିଃକ ହବାଅଆଃ ।
και ει εγω εν βεελζεβουλ εκβαλλω τα δαιμονια οι υιοι υμων εν τινι εκβαλλουσιν δια τουτο αυτοι υμων εσονται κριται
28 ୨୮ ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆତ୍ମାତେ ବଙ୍ଗାକଇଙ୍ଗ୍ ହାର୍ଅଡଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍ରେଦ ଏନାତେ ଆଟ୍କାରଃତାନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ରାଇଜ୍ ଆପେତାଃତେ ତେବାଃକାନା ।
ει δε εγω εν πνευματι θεου εκβαλλω τα δαιμονια αρα εφθασεν εφ υμας η βασιλεια του θεου
29 ୨୯ “ପେଡ଼େୟାନ୍ନିଃକେ ଆଉରି ତଲ୍ ଜାକେଦ୍ ଜେତାଏ ଇନିୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ବଲକେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ କାଏ ରେଃକ୍ଦାଡ଼ିୟା, ମେନ୍ଦ ସିଦାତେ ଇନିଃକେ ତଲ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ମେନାଃତେୟାଃ ରେଃକ୍ଦାଡ଼ିୟାଏ ।
η πως δυναται τις εισελθειν εις την οικιαν του ισχυρου και τα σκευη αυτου διαρπασαι εαν μη πρωτον δηση τον ισχυρον και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει
30 ୩୦ “ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ ବାଙ୍ଗାଇନିଃ, ଆଇଁୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ମେନାଇୟା ଆଡଃ ଜେତାଏ ଆଇଁୟାଃଲଃ କାଏ ହୁଣ୍ଡିନିଃ ଛିତିବିତିୟଃଆଏ ।
ο μη ων μετ εμου κατ εμου εστιν και ο μη συναγων μετ εμου σκορπιζει
31 ୩୧ ଏନା ନାଗେନ୍ତେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼କଆଃ ସବେନ୍ ପାପ୍ ଆଡଃ ଏତ୍କାନ୍ କାଜିକ ଛାମାୱାଃ, ମେନ୍ଦ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନିନ୍ଦା କାଜିକ କା ଛାମାୱାଃ ।
δια τουτο λεγω υμιν πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται τοις ανθρωποις
32 ୩୨ ଜେତାଏ ମାନୱାହନ୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିନିଃ ଛାମାୱାଃ, ମେନ୍ଦ ଜେତାଏ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିନିଃକେ ନେ ପାରିୟା ଚାଏ ହିଜୁଃତାନ୍ ପାରିୟାରେୟ କା ଛାମାୱାଃ । (aiōn g165)
και ος αν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου αφεθησεται αυτω ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου ουκ αφεθησεται αυτω ουτε εν τουτω τω αιωνι ουτε εν τω μελλοντι (aiōn g165)
33 ୩୩ “ଆପେ ଦାରୁ ବୁଗିନାଃପେ ମେନେରେଦ ଜ ବୁଗିନାଃପେ ମେନେୟା ଚାଏ ଦାରୁ ଏତ୍କାନାଃପେ ମେନେରେଦ ଜ ଏତ୍କାନାଃପେ ମେନେୟା, ଚିୟାଃଚି ଦାରୁଦ ଆୟାଃ ଜ'ତେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମଃଆ ।
η ποιησατε το δενδρον καλον και τον καρπον αυτου καλον η ποιησατε το δενδρον σαπρον και τον καρπον αυτου σαπρον εκ γαρ του καρπου το δενδρον γινωσκεται
34 ୩୪ ବିଙ୍ଗ୍କ ଲେକା ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେରେଦ ଚିଲ୍କାତେ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃପେ କାଜିଦାଡ଼ିୟାଃ? ଚିୟାଃଚି ମନ୍ରେ ଅକ୍ନାଃ ପେରେଜାକାନ୍ତେୟାଃ ମଚାଏ କାଜିୟା ।
γεννηματα εχιδνων πως δυνασθε αγαθα λαλειν πονηροι οντες εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει
35 ୩୫ ବୁଗିନ୍ ହଡ଼ ଆୟାଃ ବୁଗିନ୍ ଭାଣ୍ଡାର୍ଅଡ଼ାଃଏତେ ବୁଗିନ୍ତେୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ, ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼ ଆୟାଃ ଏତ୍କାନ୍ ଭାଣ୍ଡାର୍ଅଡ଼ାଃଏତେ ଏତ୍କାନ୍ତେୟାଃ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟେଁଆଏ ।
ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας εκβαλλει τα αγαθα και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα
36 ୩୬ “ମେନ୍ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ହଡ଼କ ଆକଆଃ ମିମିଆଦ୍ ସାମାକାଜିରେୟାଃ ହିସାବ୍ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେକ ଏମେୟା ।
λεγω δε υμιν οτι παν ρημα αργον ο εαν λαλησωσιν οι ανθρωποι αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως
εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση και εκ των λογων σου καταδικασθηση
38 ୩୮ ଏନ୍ତେ ଆଇନ୍ ଇତୁକ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକଏତେ ଚିମିନ୍ ହଡ଼କ କାଜିକିୟାକ, “ହେ ଗୁରୁ, ଆଲେ ଆମାଃତାଃଏତେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁ ନେନେଲ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାଲେ ।”
τοτε απεκριθησαν τινες των γραμματεων και φαρισαιων λεγοντες διδασκαλε θελομεν απο σου σημειον ιδειν
39 ୩୯ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁକେ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆଏ, “ଆପେ ନେ ପାରିୟାରେନ୍ ହଡ଼କ, ଚିମିନ୍ ଏତ୍କାନ୍ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କ ତାନ୍ପେ । ଆପେ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ମିଆଁଦ୍ ଚିହ୍ନାଁପେ ଆସିତାନା, ମେନ୍ଦ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀଆଃ ଚିହ୍ନାଁ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଡଃ ଏଟାଃ ଚିହ୍ନାଁ ଆପେକେ କା ଉଦୁବଃଆ ।
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου
40 ୪୦ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀ ଆପି ମାହାଁ ନିଦାସିଙ୍ଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ହାକୁଆଃ ଲାହିଦ୍ରେ ତାଇକେନାଏ, ଏନ୍ଲେକାଗି ମାନୱାହନ୍ ଆପି ମାହାଁ ନିଦାସିଙ୍ଗି ଅତେ ଭିତାର୍ରେ ତାଇନାଏ ।
ωσπερ γαρ ην ιωνας εν τη κοιλια του κητους τρεις ημερας και τρεις νυκτας ουτως εσται ο υιος του ανθρωπου εν τη καρδια της γης τρεις ημερας και τρεις νυκτας
41 ୪୧ ନିନିବିରେ ଯୁନୁସ୍ ନାବୀ ପ୍ରାଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ପାତିୟାର୍କେଦ୍ ହଡ଼କ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଇନ୍କୁକେକ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କୁ ଯୁନୁସ୍ ପାର୍ଚାର୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ମନ୍ରୁହାଡ଼୍କେଦାକ, ଆଡଃ ନାହାଁଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାଜିପେତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଯୁନୁସ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରେ ମେନାଇୟା ।
ανδρες νινευιται αναστησονται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινουσιν αυτην οτι μετενοησαν εις το κηρυγμα ιωνα και ιδου πλειον ιωνα ωδε
42 ୪୨ ବିଚାର୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ଦାକ୍ଷିଣ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ରାନୀ ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ହଡ଼କଲଃ ତିଙ୍ଗୁନାଃ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ଚିଟାକଆ, ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ସୁଲିମାନ୍ଆଃ ସେଣାଁଁନ୍ କାଜି ଆୟୁମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆୟାଃ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁଏତେ ହିଜୁଃକାନ୍ ତାଇକେନା, ଆଡଃ ନେଲେପେ, ସୁଲିମାନ୍ଏତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ନିଃ ନେତାଃରେ ମେନାଇୟା ।
βασιλισσα νοτου εγερθησεται εν τη κρισει μετα της γενεας ταυτης και κατακρινει αυτην οτι ηλθεν εκ των περατων της γης ακουσαι την σοφιαν σολομωντος και ιδου πλειον σολομωντος ωδε
43 ୪୩ “ସତ୍ରା ଆତ୍ମା ମିହୁଡ଼୍ତାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ୟାନ୍ରେ, ରହଡ଼୍ ଠାୟାଦ୍କରେ ହନର୍ବାଡ଼ାକେଦ୍ତେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଣାଁଁୟାଏ ଆଡଃ କାଏ ନାମ୍ତାରେ,
οταν δε το ακαθαρτον πνευμα εξελθη απο του ανθρωπου διερχεται δι ανυδρων τοπων ζητουν αναπαυσιν και ουχ ευρισκει
44 ୪୪ ଇନିଃ କାଜିୟାଏ, ‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଅକନ୍ ଅଡ଼ାଃଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କାନ୍ ତାଇକେନାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃତେଗି ସେନ୍ରୁହାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍,’ ଆଡଃ ଇନିଃ ଏନ୍ ଅଡ଼ାଃକେ ସାମାଅଡ଼ାଃ, ସାଫାକାନ୍ ଆଡଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ଗି ନେଲେୟା ।
τοτε λεγει επιστρεψω εις τον οικον μου οθεν εξηλθον και ελθον ευρισκει σχολαζοντα σεσαρωμενον και κεκοσμημενον
45 ୪୫ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ସେନ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃତାଃଏତେ ଆଦ୍କା ଏତ୍କାନ୍ ସାତ୍ଠୁ ଆତ୍ମାକକେ ମିଦ୍ତେ ଆଉକଆ, ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଏନାରେକ ବଲଆ ଆଡଃକ ତାଇନଃଆ । ଆଡଃ ଏନ୍ ହଡ଼ରାଃ ଦାସା ପାହିଲାଏତେ ଟୁଣ୍ଡୁ ଦାସା ପୁରାଃଗି ଏତ୍କାନ୍ ହବାଅଆଃ । ନେ ଦିପିଲିରେନ୍ ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କଆଃଲଃ ନେ ଲେକା ହବାଅଆଃ ।”
τοτε πορευεται και παραλαμβανει μεθ εαυτου επτα ετερα πνευματα πονηροτερα εαυτου και εισελθοντα κατοικει εκει και γινεται τα εσχατα του ανθρωπου εκεινου χειρονα των πρωτων ουτως εσται και τη γενεα ταυτη τη πονηρα
46 ୪୬ ୟୀଶୁ ଗାଦେଲ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିକତାନ୍ ତାଇକେନ୍ରେ, ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକ ଏନ୍ତାଃ ସେଟେର୍କେଦ୍ତେ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାକ ଆଡଃ ଆୟାଃଲଃ ଜାଗାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ତାଃରେ କାଜିକୁଲ୍କେଦାକ ।
ετι δε αυτου λαλουντος τοις οχλοις ιδου η μητηρ και οι αδελφοι αυτου ειστηκεισαν εξω ζητουντες αυτω λαλησαι
47 ୪୭ ଏନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, “ଆମାଃ ଏଙ୍ଗାମ୍, ଆଡଃ ହାଗାମ୍ତେକ ବାହାରିରେ ତିଙ୍ଗୁକେଦ୍ତେ ଆମାଃଲଃ ଜାଗାର୍ ନାଗେନ୍ତେକ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନା ।”
ειπεν δε τις αυτω ιδου η μητηρ σου και οι αδελφοι σου εξω εστηκασιν ζητουντες σοι λαλησαι
48 ୪୮ ମେନ୍ଦ ୟୀଶୁ ଇନ୍କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆଏ, “ଅକଏ ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗାଇଙ୍ଗ୍? ଆଡଃ ଅକନ୍କ ଆଇଁୟାଃ ହାଗାଇଙ୍ଗ୍କ ତାନ୍କ?”
ο δε αποκριθεις ειπεν τω ειποντι αυτω τις εστιν η μητηρ μου και τινες εισιν οι αδελφοι μου
49 ୪୯ ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଚୁଣ୍ଡୁଲ୍କେଦ୍ତେ ମେତାଦ୍କଆ, “ନେଲ୍କପେ, ନିକୁଦ, ଆଇଁୟାଃ ଏଙ୍ଗା ଆଡଃ ହାଗାକତାନ୍କ ।
και εκτεινας την χειρα αυτου επι τους μαθητας αυτου ειπεν ιδου η μητηρ μου και οι αδελφοι μου
οστις γαρ αν ποιηση το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις αυτος μου αδελφος και αδελφη και μητηρ εστιν
