स्तोत्रसंहिता 106
1 १ परमेश्वराची स्तुती करा. परमेश्वर चांगला आहे म्हणून त्यास धन्यवाद द्या. कारण त्याची कराराची विश्वसनीयता सर्वकाळ टिकून राहते.
Lobet Jah! / Danket Jahwe, denn er ist gütig; / Ewig währet ja seine Huld.
2 २ परमेश्वराच्या पराक्रमाची कृत्ये कोण कथन करू शकेल? किंवा त्याची सर्व स्तुत्य कृत्ये कोण पूर्ण जाहीर करील?
Wer kann gebührend von Jahwes Taten reden / Und all seinen Ruhm erschöpfend verkünden?
Heil denen, die das Gesetz befolgen, / Die Gerechtigkeit üben zu jeder Zeit!
4 ४ हे परमेश्वरा, तू जेव्हा आपल्या लोकांवर कृपा दाखवतोस तेव्हा माझी आठवण कर; तू त्यांना जेव्हा तारशील मला मदत कर.
Gedenke mein, o Jahwe! / Auch mir schenk die Huld, die dein Volk erfährt! / Auch mich sieh an, wenn du ihm hilfst!
5 ५ मग मी तुझ्या निवडलेल्यांचा उत्कर्ष पाहिन, परमेश्वरा, तुझ्या राष्ट्रांच्या आनंदाने मी हर्ष करीन, आणि तुझ्या वतनाबरोबर उत्सव करीन.
Dann schau ich mit Lust deiner Erwählten Glück, / Dann teil ich die Freude deines Volks / Und darf mich rühmen mit deinem Erbe.
Wir haben gesündigt gleich unsern Vätern, / Haben gottlos gehandelt, gefrevelt.
7 ७ आमच्या वडिलांनी मिसर देशात तुझ्या आश्चर्यकारक कृत्याचे महत्व ओळखले नाही; त्यांनी तुझ्या कराराच्या विश्वसनीयतेच्या कृत्यांकडे दुर्लक्ष केले; तर समुद्राजवळ, लाल समुद्राजवळ त्यांनी बंडखोरी केली.
Unsre Väter in Ägypten achteten nicht deiner Wunder, / Gedachten nicht deiner Gnadenfülle, / Sondern waren widerspenstig am Meer, am Schilfmeer.
8 ८ तरीसुद्धा, आपल्या नावाकरिता त्याने त्यांचे तारण केले, यासाठी की, त्याने आपले सामर्थ्य उघड करावे.
Er aber rettete sie um seines Namens willen, / Um seine Macht zu beweisen.
9 ९ त्याने लाल समुद्राला धमकावले आणि तो कोरडा झाला. मग त्याने त्यांना मैदानातून चालावे तसे खोल पाण्याच्या जागेतून नेले.
Er schalt das Schilfmeer, da ward es trocken. / In den Fluten ließ er sie ziehn wie auf blachem Feld.
10 १० त्यांचा द्वेष करणाऱ्याच्या हातातून त्याने त्यास वाचवले, आणि त्यांना त्यांच्या शत्रूंच्या शक्तीपासून सोडवले.
So befreite er sie aus des Hassers Hand / Und erlöste sie aus des Feindes Gewalt.
Die Wasser bedeckten ihre Bedränger: / Nicht einer von ihnen blieb übrig.
Da vertrauten sie auf seine Worte, / Sie sangen seinen Ruhm.
Doch schnell vergaßen sie seine Taten, / Warteten nicht, daß sein Rat sich erfülle.
Sondern lüstern wurden sie in der Wüste / Und versuchten Gott in der Öde.
15 १५ त्याने त्यांना त्यांच्या विनंतीप्रमाणे दिले, पण त्याने रोग पाठवला तो त्यांचे शरीर नष्ट करू लागला.
Da erfüllte er wohl ihr Verlangen, / Aber dann sandte er ihnen Krankheit zu.
Sie waren auch neidisch auf Mose im Lager, / Auf Aaron, Jahwes Geweihten.
Da tat sich die Erde auf: sie verschlang Datan / Und bedeckte die Rotte Abirams.
Feuer ergriff ihre Rotte, / Die Flamme verzehrte die Frevler.
Sie machten ein Kalb am Horeb / Und beteten dann dies Gußbild an.
Ihres Gottes Herrlichkeit gaben sie hin / Für das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
Sie hatten Gott, ihren Retter, vergessen, / Der Großes getan in Ägypten,
Wunder im Lande Hams, / Erstaunliche Dinge am Schilfmeer.
23 २३ म्हणून तो म्हणाला, आपण त्यांचा नाश करू. जर त्याचा निवडलेला मोशे त्यास क्रोध त्यांचा नाश करण्यापासून मागे फिरायला, त्याच्यापुढे खिंडारात उभा राहिला नसता तर त्याने तसे केले असते.
Er wollte sie schon vertilgen: / Doch da trat Mose, sein Auserwählter, vor ihm in den Riß, / Um seine Zornglut abzuwenden, / Daß er sie nicht verderbe.
Sie verschmähten das köstliche Land, / Sie trauten seiner Verheißung nicht,
Sondern murrten in ihren Zelten, / Gehorchten nicht Jahwes Stimme.
Da hub er auf seine Hand und schwur, / Sie niederzuschlagen in der Wüste,
Ihre Nachkommen unter die Völker zu werfen, / Sie zu zerstreuen in die Länder.
Sie hängten sich an den Baal Peôr / Und aßen Opfer für Tote.
So reizten sie ihn mit ihrem Tun. / Da riß unter ihnen ein Sterben ein.
Nun aber trat Pinehas auf und hielt Gericht: / Da ward der Plage Einhalt getan.
Das ward ihm gerechnet zur Gerechtigkeit / Für alle Geschlechter, für immer.
Sie erzürnten ihn weiter am Haderwasser, / Und übel ging's Mose um ihretwillen.
Denn sie hatten seinem Geist widerstrebt, / So daß ihm unbedachte Worte entfuhren.
Sie vertilgten auch nicht die Völker, / Wie ihnen Jahwe geboten hatte.
Sondern sie ließen sich ein mit den Heiden / Und nahmen an ihrem Treiben teil:
Sie dienten ihren Götzen, / Die wurden ihnen zum Fallstrick.
Sie opferten ihre Söhne / Und ihre Töchter den bösen Geistern.
38 ३८ त्यांनी निरपराध्यांचे रक्त पाडले, त्यांनी आपली मुले आणि मुली, ज्यांचा यज्ञ त्यांनी कनानाच्या मूर्तीस केला, त्यांचे रक्त पाडले आणि भूमी रक्ताने विटाळली गेली.
So vergossen sie schuldlos Blut, / Das Blut ihrer Söhne und Töchter, / Die sie opferten Kanaans Götzen, / Daß das Land durch Blutschuld entweiht ward.
So wurden sie unrein durch ihr Tun / Und fielen von Gott durch ihr Treiben ab.
Da entbrannte Jahwes Zorn wider sein Volk, / Er fühlte Abscheu gegen sein Erbe.
41 ४१ त्याने त्यांना राष्ट्रांच्या हाती दिले, आणि ज्यांनी त्यांचा द्वेष केला त्यांनी त्यांच्यावर राज्य केले.
Drum gab er sie in der Heiden Hand, / Daß ihre Hasser über sie herrschten.
Ihre Feinde bedrängten sie, / Sie mußten sich beugen ihrer Gewalt.
43 ४३ अनेक वेळा तो त्यांना मदत करण्यास आला, पण ते त्याच्याविरुध्द बंड करीत राहीले, आणि ते आपल्या पापाने नीच करण्यात आले.
Oftmals zwar befreite er sie, / Doch in Eigensinn lehnten sie sich auf: / Drum gingen sie unter in ihrer Schuld.
Er aber sah gnädig auf ihre Not, / Als er ihr lautes Schrein vernahm.
Da gedachte er ihnen an seinen Bund / Und hatte Mitleid in großer Huld.
Er ließ sie Erbarmen finden / Bei allen, die sie ins Elend geführt.
47 ४७ हे परमेश्वरा, आमच्या देवा, आम्हास तार. आम्हास राष्ट्रातून काढून एकत्र गोळा कर; म्हणजे आम्ही तुझ्या पवित्र नावाचे आभार मानू आणि तुझे गुणगान करू.
Hilf uns, Jahwe, unser Gott, / Und sammle uns aus den Heiden! / Dann wollen wir danken deinem heiligen Namen, / Uns glücklich preisen, dich zu loben.
48 ४८ इस्राएलाचा देव, माझा परमेश्वर, ह्याचा अनादिकालापासून अनंतकालापर्यंत धन्यवाद होवो. सर्व लोकांनी म्हणावे, “आमेन.” परमेश्वराची स्तुती करा.
Gepriesen sei Jahwe, Israels Gott, / Von Ewigkeit zu Ewigkeit! / Und alles Volk spreche: / "Ja wahrlich! Lobt Jah!"
