Waiata 44

1 Ki te tino kaiwhakatangi, ma nga tama a Koraha. He Makiri. E te Atua, kua rongo o matou taringa, kua korerotia ki a matou e o matou matua, nga mahi i mahia e koe i o ratou ra, i nga ra o mua.

Guð, við höfum heyrt um máttarverk þín á dögum forfeðra okkar. Þeir hafa sagt:

2 Nau nga tauiwi i pana ki tou ringa, nau ratou i whakato: nau nga iwi i whiu, a whakamararatia ana ratou.

Hann rak heiðnu þjóðirnar úr landinu og gaf okkur það, lét Ísrael setjast hér að.

3 Ehara hoki i te mea, na ta ratou hoari i whiwhi ai ratou ki te whenua, ehara to ratou takakau i te mea i ora ai ratou: engari na tou matau, na tou takakau hoki, na te marama ano o tou mata, he pai hoki nou ki a ratou.

Ekki sigruðu þeir af eigin krafti, heldur vegna máttar þíns og velþóknunar þinnar á þeim.

4 E te Atua, ko koe toku Kingi: whakahaua he whakaora mo Hakapa.

Þú ert konungur minn og Guð. Láttu þjóð þína vinna sigur!

5 Mau ka turaki ai matou i o matou hoariri; ma tou ingoa ka takahia ai e matou te hunga e whakatika ana ki a matou.

Aðeins í þínum krafti og nafni sigrum við óvininn.

6 E kore hoki ahau e whakawhirinaki ki taku kopere: e kore ano taku hoari e whakaora i ahau.

Vopnin duga skammt, þau tryggja ekki sigur.

7 Nau hoki matou i ora ai i o matou hoariri: nau ano i whakama ai te hunga i kino ki a matou.

Aðeins með þinni hjálp getum við sigrað.

8 Ko te Atua ta matou e whakamanamana ai i te roa o te ra: ka whakamoemiti ano matou ki tou ingoa ake ake. (Hera)

Guð, aftur og aftur hrósa ég mér af þér. Hvernig get ég þakkað þér sem skyldi!

9 Otira kua panga nei matou e koe, kua meinga kia whakama: kahore hoki koe kia haere tahi me a matou taua.

En þó hefur þú, Drottinn, nú um stund yfirgefið okkur og ekki stutt í orustum.

10 Kua meinga matou kia hoki whakamuri mai i te hoariri; kei te pahua ano i etahi ma ratou te hunga e kino ana ki a matou.

Já, þú hefur barist gegn okkur og við höfum flúið. Óvinir okkar gerðu árás. Þeir rændu og rupluðu.

11 Kua hoatu matou e koe, ano he hipi e kainga ana: kua marara ki roto ki nga tauiwi.

Þú hefur farið með okkur eins og sláturfé, tvístrað okkur meðal þjóðanna.

12 E hokona ana e koe tau iwi, a hore he utu: kahore hoki koe e whiwhi rawa i te utu mo ratou.

Þú selur þjóð þína fyrir lítið, metur hana einskis virði.

13 E meinga ana matou e koe hei tawainga ma o matou hoa kainga; hei whakahaweatanga, hei whakakatanga mai ma te hunga i tetahi taha, i tetahi taha o matou.

Nágrannarnir hæða okkur og spotta vegna alls sem þú lætur á okkur dynja.

14 E meinga ana matou e koe hei whakatauki ma nga tauiwi; hei rurutanga matenga ma nga iwi.

Þín vegna er „Gyðingur!“háðsyrði og hneyksli meðal þjóðanna, öllum til ama.

15 Kei mua tonu i ahau toku whakama; kua taupokina ahau e te pawera o toku mata;

Ég verð fyrir stöðugum skömmum,

16 I te reo o te kaitawai, o te kaikohukohu; i te hoariri, i te kairapu utu.

mér er formælt og ég fyrirlitinn af hefnigjörnum óvinum.

17 Kua pa katoa tenei ki a matou; heoi kahore matou i wareware ki a koe, kihai ano i teka ki tau kawenata.

Og þetta hefur gerst, Drottinn, þrátt fyrir tryggð okkar við þig. Sáttmála þinn höfum við ekki rofið.

18 Kahore to matou ngakau i tahuri whakamuri; kihai ano o matou hikoinga i peka ke i tau ara;

Ekki höfum við snúið okkur gegn þér, ekki vikið eitt skref af vegi þínum!

19 I maru ai matou i a koe i te wahi o nga tarakona; a taupoki rawa ki te atarangi o te mate.

Væri svo, gætum við skilið refsingu þína, landauðn og niðdimmu dauðans.

20 Mehemea kua wareware matou ki te ingoa o to matou Atua, kua totoro ranei o matou ringa ki te atua ke;

Ef við hefðum hætt að tilbiðja Guð og snúið okkur að hjáguðadýrkun,

21 E kore ranei tenei e ata tirohia e te Atua? E matau ana hoki ia ki nga mea ngaro o te ngakau.

hefði honum þá ekki verið kunnugt um það? Hann sem þekkir alla hluti og leyndarmál mannanna.

22 Mou nei hoki matou i patua ai i te ra roa nei: kiia iho matou he hipi e patua ana.

En það höfum við ekki gert. Við erum í dauðans hættu fyrir það eitt að þjóna þér! Við erum eins og lömb leidd til slátrunar!

23 E ara, he aha koe ka moe ai, e te Ariki? Whakatika, kaua matou e panga tonutia.

Vakna þú! Rís þú á fætur! Hvers vegna sefur þú, Drottinn? Hefur þú hafnað okkur fyrir fullt og allt?

24 He aha koe ka huna ai i tou mata? ka wareware ai ki to matou mamae, ki to matou tukinotanga?

Hvers vegna horfir þú í aðra átt? Af hverju er þér sama um sorg okkar og neyð?

25 Kua piko nei hoki to matou wairua ki raro ki te puehu; piri rawa to matou kopu ki te whenua.

Við erum fallnir og liggjum hér endilangir.

26 E ara, hei awhina i a matou; kia mahara ki tou aroha, a hokona matou.

Rís þú upp, Drottinn, komdu og hjálpaðu okkur! Frelsaðu okkur vegna eilífrar elsku þinnar.