< Waiata 120 >

1 He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
2 E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
3 Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
4 Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
5 Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
6 Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
7 Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

< Waiata 120 >