Hopa 4

1 Katahi a Eripata Temani ka oho, ka mea,

Tad prozbori Elifaz Temanac i reče:

2 Ki te anga matou ki te korero ki a koe, e pouri ranei koe? otira e taea e wai te pehi te kupu?

“Možeš li podnijeti da ti progovorim? Ali tko se može uzdržat' od riječi!

3 Nana, he tokomaha i whakaakona e koe: nau hoki i whakakaha nga ringa kahakore.

Eto, mnoge ljude ti si poučio, okrijepio si iznemogle mišice;

4 Ara ana i au kupu te tangata e hinga ana; nau hoki i kaha ai nga turi kua piko.

riječju svojom klonule si pridizao, ojačavao si koljena klecava.

5 Inaianei kua tae mai ki a koe, a e hemo ana koe: e pa ana ki a koe, ohorere ana koe.

A kad tebe stiže, klonuo si duhom, na tebe kad pade, čitav si se smeo!

6 He taka ianei kei tou wehi ki te Atua he okiokinga whakaaro mou? Kei te tapatahi o ou huarahi he tumanakohanga mou?

Zar pobožnost tvoja nadu ti ne daje, neporočnost tvoja životu ufanje?

7 Maharatia ra, ko wai o nga tangata harakore i huna? I ngaro ranei ki hea te hunga tika?

TÓa sjeti se: nevin - propade li kada? Kada su zatrti bili pravednici?

8 Ko taku hoki tenei i kite ai, ko te hunga e parau ana i te he, e rua ana i te raruraru, ko ia ra ano ta ratou e kokoti ai.

Iz iskustva zborim: nesrećom tko ore i nevolju sije, nju će i požeti.

9 Huna ana ratou e te ha o te Atua, moti iho ratou i te hau o tona riri.

Od daha Božjega oni pogibaju, na gnjevni mu disaj nestaju sa zemlje.

10 Ko te hamama o te raiona, ko te reo o te raiona tutu, ko nga niho o nga kuao raiona, whati ana.

Rika lavlja, urlik leopardov krše se k'o zubi u lavića.

11 Ngaro ana te raiona katua i te kore kai, a marara noa atu nga kuao a te raiona.

Lav ugiba jer mu nesta plijena, rasuli se mladi lavičini.

12 Na i kawea pukutia mai he korero ki ahau, a kapohia ana e toku taringa he komuhumuhu.

Tajna riječ se meni objavila, šapat njen je uho moje čulo.

13 I nga whakaaroaronga, no nga kite o te po, i te mea ka au iho te moe a te tangata,

Noću, kada snovi duh obuzmu i san dubok kad na ljude pada,

14 Ka pa te wehi ki ahau, me te ihiihi, a wiri ana oku wheua katoa.

strah i trepet mene su svladali, kosti moje žestoko se stresle.

15 Na ka tika atu he wairua i toku aroaro, tutu ana nga huruhuru o toku kikokiko.

Dah mi neki preko lica prođe, digoše se dlake na mom tijelu.

16 Tu ana ia, otiia kihai ahau i mohio ki tona mata; he ahua te mea i toku aroaro: tu puku ana; na ka rongo ahau i te reo e ki ana,

Stajao je netko - lica mu ne poznah - ali likom bješe pred očima mojim. Posvuda tišina; uto začuh šapat:

17 He nui atu ranei te tika o te tangata i to te Atua? He nui atu ranei i to tona Kaihanga to ma o te tangata?

'Zar je smrtnik koji pred Bogom pravedan? Zar je čovjek čist pred svojim Stvoriteljem?

18 Nana, kahore rawa ia e whakawhirinaki ki ana pononga; a ki tana, he he kei ana anahera.

Ni slugama svojim više ne vjeruje, i anđele svoje za grijeh okrivljuje -

19 Tera atu to te hunga e noho ana i roto i nga whare uku, he puehu to ratou turanga; mongamonga kau ratou i te aroaro o te purehurehu.

kako ne bi onda goste stanova glinenih kojima je temelj u prahu zemaljskom. Gle, kao moljce njih sveudilj satiru:

20 I waenganui o te ata, o te ahiahi, ka whakangaromia ratou; huna ana ratou ake tonu atu, te ai tetahi hei whakaaro atu.

od jutra do mraka u prah pretvore, nestaju zasvagda - nitko i ne vidi.

21 Kahore ranei to ratou taura here teneti i motuhia i roto i a ratou? Mate ana ratou, kahore hoki he matauranga.

Iščupan je kolčić njihova šatora, pogibaju skoro, mudrost ne spoznavši.'