< Hopa 33 >
1 Tena ra, whakarongo, e Hopa, ki aku korero, kia whai taringa ki aku kupu katoa.
“Ahora escúchame, Job. Presta atención a todo lo que tengo que decir.
2 Nana, kua puaki nei toku mangai, kei te korero toku arero i roto i toku mangai.
Mira, estoy a punto de hablar; mi boca está lista para hablar.
3 Ma aku kupu e whakapuaki te tika o toku ngakau; ka korero pono oku ngutu i ta ratou e matau ana.
Mis palabras salen de mi corazón recto; mis labios hablan con sinceridad de lo que sé.
4 He mea hanga ahau na te Wairua o te Atua, a na te manawa o te Kaha Rawa ahau i whai ora ai.
El espíritu de Dios me hizo, y el aliento del Todopoderoso me da vida.
5 Ki te taea e koe, whakahokia mai e koe he kupu ki ahau; whakatikaia au korero ki toku aroaro, e tu ki runga.
Contéstame, si puedes. Ponte delante de mí y prepárate para defenderte:
6 Nana, ko toku anga ki te Atua he pena hoki i tau; he mea hanga nei ano hoki ahau ki te paru.
Ante Dios los dos somos iguales. Yo también fui hecho de un pedazo de arcilla.
7 Nana, e kore te wehi ki ahau e whakawehi i a koe; e kore ano hoki toku ringa e taimaha iho ki a koe.
No tienes que tener miedo de mí, pues no seré demasiado duro contigo.
8 He pono kua hakiri oku taringa ki au kupu, a kua rongo atu ahau i te reo o au kupu, e mea ana,
Has hablado en mi oído y he escuchado todo lo que tenías que decir.
9 He ma ahau, kahore oku he; he harakore ahau, kahore hoki he kino i roto i ahau:
Dices: ‘Estoy limpio, no he hecho nada malo; soy puro, no he pecado.
10 Na e rapu ana ia i te take riri ki ahau, e kiia ana ahau e ia he hoariri nona;
Mira cómo Dios encuentra faltas en mí y me trata como su enemigo.
11 E karapitia ana e ia oku waewae ki te rakau, e ata titiro ana ia ki oku hikoinga katoa.
Pone mis pies en el cepo y vigila todo lo que hago’.
12 Nana, maku e whawhati tau kupu, ehara tenei mea au i te mea tika; nui atu hoki te Atua i te tangata.
Pero te equivocas. Déjame explicarte: Dios es más grande que cualquier ser humano.
13 He aha koe i totohe ai ki a ia? E kore hoki e korerotia e ia te tikanga o tetahi o ana mea.
¿Por qué luchas contra él, quejándote de que Dios no responde a tus preguntas?
14 Kotahi hoki, ae ra, e rua korerotanga a te Atua, otiia kahore e maharatia e te tangata.
Dios habla una y otra vez, pero la gente no se da cuenta.
15 I te moe, i te putanga moemoea mai o te po, ina au iho te moe o te tangata, i nga moenga i runga i te takotoranga;
A través de sueños y visiones en la noche, cuando la gente cae en el sueño profundo, descansando en sus camas,
16 Ko reira ia whakapuare ai i nga taringa o nga tangata, hiri ai hoki i te ako mo ratou;
Dios les habla con advertencias solemnes
17 Kia whakanekehia ai te tangata i tana whakaaro, kia hipokina ai hoki te whakapehapeha o te tangata;
para alejarlos de hacer el mal y evitar que se vuelvan orgullosos.
18 E puritia ana e ia tona wairua kei tae ki te rua, tona ora kei riro i te hoari.
Los salva de la tumba y los libra de la muerte violenta.
19 E whiua ana hoki ia ki te mamae i runga i tona moenga, ki te ngau tonu hoki o ona wheua;
La gente también es disciplinada en un lecho de dolor, con un dolor constante en sus huesos.
20 A whakarihariha ana tona ora ki te taro, tona wairua ki te kai whakaminamina.
No tienen deseos de comer; ni siquiera quieren sus platos favoritos.
21 E honia ana ona kiko, a kore noa e kitea; a purero mai ana ona wheua kihai nei i kitea i mua.
Su carne se desgasta hasta quedar en nada; todo lo que queda es piel y huesos.
22 Heoi e whakatata ana tona wairua ki te rua, tona ora ki nga kaiwhakamate.
Están a punto de morir; su vida se acerca al verdugo.
23 Ki te mea he karere tera kei a ia, he kaiwhakaatu tikanga tetahi i roto i te mano, hei whakaatu i tona tika ki te tangata:
“Pero si aparece un ángel, un mediador, uno de los miles de ángeles de Dios, para indicarle a alguien el camino correcto para ellos,
24 Na ka tohu tera i a ia, a ka mea, Whakaorangia ia kei heke ki te rua, kua kitea hoki e ahau he utu.
tendrá gracia con ellos. Les dirá: ‘Sálvenlos de bajar a la tumba, porque he encontrado un camino para liberarlos’.
25 Ko tona kiri ka ngawari atu i to te tamaiti; ka hoki iho ia ki nga ra o tona tamarikitanga:
Entonces sus cuerpos se renovarán como si fueran jóvenes de nuevo; serán tan fuertes como cuando estaban en la flor de la vida.
26 Ka inoi ia ki te Atua, a ka manako tera ki a ia; heoi ka kite ia i tona mata i runga i te koa: a ka utua e ia te tika o te tangata.
Orarán a Dios, y él los aceptará; llegarán a la presencia de Dios con alegría, y él les arreglará las cosas.
27 E waiata ana ia i te aroaro o nga tangata, e mea ana, Kua hara ahau, whakaparoritia ake e ahau te tika, a kahore he pai ki ahau:
Cantarán y dirán a los demás: ‘He pecado, he desvirtuado lo que es justo, pero no me ha servido de nada.
28 Kua whakaorangia e ia toku wairua kei riro ki te rua, a e kite toku wairua i te marama.
Me salvó de bajar al sepulcro y viviré en la luz’.
29 Nana, e meatia ana enei mea katoa e te Atua, e tuaruatia ana, ae, e tuatorutia ana, ki te tangata,
Mira, Dios hace esto una y otra vez para la gente;
30 Hei whakahoki mai i tona wairua i roto i te rua, kia whakamaramatia ai ki te marama o te ora.
los salva de la tumba para que vean la luz de la vida.
31 Kia whai whakaaro mai, e Hopa, whakarongo mai ki ahau: kati tau, a ka korero ahau.
“Presta atención, Job, y escúchame. Calla y déjame hablar.
32 Ki te mea he kupu tau, utua mai taku: korero, ko taku hoki i pai ai kia whakatikaia tau.
Pero si tienes algo que decir, habla.
33 Ki te kahore, whakarongo ki ahau: noho puku koe, a maku koe e whakaako ki te whakaaro nui.
Si no, escúchame. Calla y te enseñaré la sabiduría”.