Hopa 26
1 Ano ra ko Hopa; i mea ia.
Felelt Jób és mondta:
2 He hapai pehea tau i te kahakore? He whakaora pehea tau i te ringa ngoikore?
Mint gyámolítottad a tehetetlent, segítetted az erőtlennek karját!
3 Ka tae tau whakatakoto whakaaro ma te whakaarokore! Te nui o tau whakaatu tikanga!
Mit tanácsoltál a bölcsességtelennek s valódi tudást bőven ismertettél!
4 I puaki ki a wai au kupu? No wai te wairua i puta mai ra i a koe?
Kinek adtál tudtul szavakat s kinek szelleme fakadt belőled?
5 E wiri ana nga tupapaku i raro i te wai, me nga mea ano e noho ana i reira.
Az árnyak megreszketnek alul a vizeken és lakóikon.
Meztelen az alvilág ő előtte s takarója az enyészet neki. (Sheol h7585)
7 E horahia atu ana e ia te raki ki runga ki te wahi takoto kau, whakairihia ana e ia te whenua ki runga ki te kahore noa iho.
Kiterjeszti az Északot az űr fölé, lebegteti a földet a semmiségen;
8 E takaia ana e ia nga wai ki roto ki ana kapua matotoru; a kahore te kapua e pakaru i raro i a ratou.
beköti a vizet felhőibe, s nem hasad meg felleg alatta;
9 E kaiponuhia ana e ia a mua o tona torona, horahia ana e ia tana kapua ki runga.
befogja a trón felszínét, kiterítette reá fellegét.
10 He mea karapoti nana nga wai, rohe rawa, a tae noa ki te mutunga mai o te marama me te pouri.
Határt vont a vizek színén odáig, hol vége van a világosságnak a sötétség mellett.
11 Wiri ana nga pou o te rangi, miharo ana ki tana whakatupehupehu.
Az ég oszlopai megrázkódnak s elámulnak dorgálásától.
12 Ko tona kaha hei whakakorikori i te moana, maru ana te whakakake i tona matauranga.
Erejével felkavarta a tengert s értelmével összezúzta, Ráhábot.
13 Na tona wairua i whakapaipai nga rangi; na tona ringa i wero te nakahi tere.
Fuvallata által derültté válik az ég, átszúrta keze a futó kígyót.
14 Na, he pito enei no ona ara; ano te iti o te wahi ona e rangona ana! Ko te whatitiri ia o tona kaha, ko wai ka matau?
Lám, ezek útjainak szélei, mily csekély nesz az, a mit róla hallunk, de hatalmának dörgését ki foghatja föl!
