< Ehetere 6 >

1 I taua po kihai i moe te kingi, a ka mea kia kawea mai te pukapuka whakamahara ki nga meatanga o nga ra. Na ka korerotia ki te aroaro o te kingi.
Cette nuit-là le roi ne pouvait pas dormir; et il commanda d'apporter le livre des mémoires, les Chroniques; et on les lut devant le roi.
2 Na ka kitea, kua oti te tuhituhi te whakaatu a Mororekai mo Pikitana raua ko Terehe, mo nga rangatira ruma tokorua a te kingi, he kaitiaki tetau, i whai raua kia pa te ringa ki a Kingi Ahahueruha.
Et on y trouva écrit que Mardochée avait donné avis au sujet de Bigthan et de Thérèsh, les deux eunuques du roi, d'entre les gardes du seuil, qui avaient cherché à mettre la main sur le roi Assuérus.
3 Na ka mea te kingi, He aha te honore, te kororia, i whiwhi ai a Mororekai mo tenei? Ano ra ko nga tangata a te kingi i mahi nei ki a ia, Kihai tetahi mea i meatia ki a ia.
Alors le roi dit: Quel honneur et quelle magnificence a-t-on faits à Mardochée pour cela? Et les gens du roi, qui le servaient, répondirent: On ne lui en a point fait.
4 Na ka mea te kingi, Ko wai kei te marae? Na tera a Hamana kua tae mai ki te marae o waho o te whare o te kingi, ki te korero ki te kingi, kia taronatia a Mororekai ki runga ki te tarawa kua oti te hanga mona.
Et le roi dit: Qui est dans la cour? Or, Haman était venu dans la cour extérieure de la maison du roi, pour demander au roi qu'il fît pendre Mardochée au gibet qu'il lui avait fait préparer.
5 Na ka mea nga tangata a te kingi ki a ia, Ko Hamana tenei e tu mai nei i te marae. Ano ra ko te kingi, Kia haere mai ia.
Et les gens du roi lui répondirent: Voilà Haman qui est dans la cour; et le roi dit: Qu'il entre.
6 Heoi ka haere mai a Hamana. Na ka mea te kingi ke a ia, Ko te aha kia meatia ki ta te kingi tangata e pai ai kia whakahonoretia? Na ko te meatanga ake a Hamana i roto i tona ngakau, Ko wai atu i ahau ta te kingi e pai ai kia whakahonoretia?
Haman entra donc, et le roi lui dit: Que faudrait-il faire à un homme que le roi voudrait honorer? Or Haman dit en son cœur: A qui le roi voudrait-il faire plus d'honneur qu'à moi?
7 Na ka mea a Hamana ki te kingi, Mo ta te kingi tangata e pai ai kia whakahonoretia,
Et Haman répondit au roi: Quant à l'homme que le roi veut honorer,
8 Me kawe mai nga kakahu kingi, e kakahu nei te kingi me te hoiho ano e ekengia ana e te kingi, potae rawa he karauna kingi ki tona matenga;
Qu'on lui apporte le vêtement royal, dont le roi se revêt, et le cheval sur lequel le roi monte, et qu'on lui mette la couronne royale sur la tête.
9 Na ka hoatu taua kakahu me te hoiho ke te ringa o tetahi o nga tino rangatira a te kingi, kia whakakakahuria atu ki te tangata e pai ai te kingi kia whakahonoretia; na ka mea i a ia kia eke i runga i te hoiho i te waharoa o te pa, ka karanga haer e ai i mua i a ia, Ka peneitia te tangata e pai ai te kingi kia whakahonoretia.
Qu'on donne ensuite ce vêtement et ce cheval à quelqu'un des chefs du roi, des grands seigneurs qui sont auprès du roi; qu'on revête l'homme que le roi veut honorer; qu'on le fasse aller à cheval par les rues de la ville, et qu'on crie devant lui: C'est ainsi qu'on fait à l'homme que le roi veut honorer!
10 Katahi ka mea te kingi ki a Hamana, Kia hohoro tau tiki atu i te kakahu, i te hoiho, i tau i ki na, ka pera ai ki a Mororekai, ki te Hurai, e noho nei i te kuwaha o te kingi. Kei taka tetahi kupu o nga mea katoa i korerotia e koe.
Alors le roi dit à Haman: Hâte-toi, prends le vêtement et le cheval, comme tu l'as dit, et fais ainsi à Mardochée, le Juif, qui est assis à la porte du roi; n'omets rien de tout ce que tu as dit.
11 Katahi ka tikina e Hamana te kakahu, me te hoiho, a whakakakahuria ana e ia a Mororekai, arahina ana i runga i te hoiho i te waharoa o te pa, me te karanga ano i tona aroaro, Ka peneitia te tangata e pai ai te kingi kia whakahonoretia.
Haman prit donc le vêtement et le cheval; il revêtit Mardochée, et le fit aller à cheval par les rues de la ville, et il criait devant lui: C'est ainsi qu'on fait à l'homme que le roi veut honorer!
12 Na hoki ana a Mororekai ki te kuwaha o te kingi; ko Hamana ia i hohoro ki tona whare, pouri tonu, hipoki rawa te mahunga.
Puis Mardochée retourna à la porte du roi; mais Haman se retira promptement dans sa maison, tout affligé, et ayant la tête couverte.
13 Na ka korerotia e Hamana ki tana wahine, ki a Herehe, ki ona hoa katoa nga mea katoa i pa ki a ia. Katahi ana tangata mohio, ratou ko tana wahine, ko Herehe, ka mea ki a ia, Ki te mea no nga uri o nga Hurai a Mororekai, kua timata na koe te hing a i tona aroaro, e kore koe e kaha i a ia, engari ka hinga rawa koe i tona aroaro.
Et Haman raconta à Zérèsh, sa femme, et à tous ses amis tout ce qui lui était arrivé. Et ses sages, et Zérèsh, sa femme, lui répondirent: Si Mardochée, devant lequel tu as commencé de tomber, est de la race des Juifs, tu ne l'emporteras point sur lui; mais tu tomberas devant lui.
14 I a ratou e korero ana ki a ia, ka tae mai nga rangatira ruma a te kingi, porangi tonu, hei arahi mo Hamana ki te hakari i taka e Ehetere.
Cependant comme ils parlaient encore avec lui, les eunuques du roi survinrent, et se hâtèrent d'amener Haman au festin qu'Esther avait préparé.

< Ehetere 6 >