സദൃശവാക്യങ്ങൾ 1
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
6 ൬ സദൃശവാക്യങ്ങളും അലങ്കാരവചനങ്ങളും ജ്ഞാനികളുടെ മൊഴികളും കടങ്കഥകളും ഗ്രഹിക്കുവാനും അവ ഉപകരിക്കുന്നു.
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
11 ൧൧ “ഞങ്ങളോടുകൂടി വരുക; നാം രക്തത്തിനായി പതിയിരിക്കുക; നിർദ്ദോഷിയെ കാരണംകൂടാതെ പിടിക്കുവാൻ ഒളിച്ചിരിക്കുക.
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
12 ൧൨ പാതാളംപോലെ അവരെ ജീവനോടെയും കുഴിയിൽ ഇറങ്ങുന്നവരെപ്പോലെ അവരെ സർവ്വാംഗമായും വിഴുങ്ങിക്കളയുക. (Sheol h7585)
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
14 ൧൪ നിനക്ക് ഞങ്ങളോടൊപ്പം തുല്യഓഹരി കിട്ടും; നമുക്ക് എല്ലാവർക്കും സഞ്ചി ഒന്നായിരിക്കും” എന്നിങ്ങനെ അവർ പറഞ്ഞാൽ,
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
21 ൨൧ അവൾ ആരവമുള്ള തെരുക്കളുടെ തലയ്ക്കൽനിന്ന് വിളിക്കുന്നു; നഗരകവാടങ്ങളിലും നഗരത്തിനകത്തും പ്രസ്താവിക്കുന്നത്:
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
22 ൨൨ “ബുദ്ധിഹീനരേ, നിങ്ങൾ ബുദ്ധീഹിനതയിൽ രസിക്കുകയും പരിഹാസികളേ, നിങ്ങൾ പരിഹാസത്തിൽ സന്തോഷിക്കുകയും ഭോഷന്മാരേ, നിങ്ങൾ പരിജ്ഞാനത്തെ വെറുക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് എത്രത്തോളം?
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
23 ൨൩ എന്റെ ശാസനയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞുകൊള്ളുവിൻ; ഞാൻ എന്റെ മനസ്സ് നിങ്ങൾക്ക് പകർന്നുതരും; എന്റെ വചനങ്ങൾ നിങ്ങളെ അറിയിക്കും.
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
25 ൨൫ നിങ്ങൾ എന്റെ ആലോചന എല്ലാം ത്യജിച്ചുകളയുകയും എന്റെ ശാസനയെ ഒട്ടും അനുസരിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്തതുകൊണ്ട്
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
26 ൨൬ ഞാനും നിങ്ങളുടെ അനർത്ഥദിവസത്തിൽ ചിരിക്കും; നിങ്ങൾ ഭയപ്പെടുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് ഭവിക്കുമ്പോൾ പരിഹസിക്കും.
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
27 ൨൭ നിങ്ങൾ ഭയപ്പെടുന്നത് നിങ്ങൾക്ക് കൊടുങ്കാറ്റുപോലെയും നിങ്ങളുടെ ആപത്ത് ചുഴലിക്കാറ്റുപോലെയും വരുമ്പോൾ, കഷ്ടവും സങ്കടവും നിങ്ങൾക്ക് വരുമ്പോൾ തന്നേ.
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
28 ൨൮ അപ്പോൾ അവർ എന്നെ വിളിക്കും; ഞാൻ ഉത്തരം പറയുകയില്ല. എന്നെ ജാഗ്രതയോടെ അന്വേഷിക്കും; കണ്ടെത്തുകയുമില്ല.
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»
