< Titosy 3 >

1 Atorò iareo ty hiambane amo mpifeheo, naho amo bei’eo, tsy hanjehatse, vaho halisa amy ze hene fitoloñan-tsoa,
Ὑπομίμνῃσκε αὐτοὺς ἀρχαῖς ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι,
2 le tsy hañìnje ndra ia’ia, tsy hitrobo, fa ho lèm-po, hiasy ze hene ondaty.
μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους πραΰτητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
3 Toe ni-seretse ka tika taolo, nanjehatse, finitake, nondevozen-kadrao naho fañiriañe, nañavelo an-ka-lo-tserehañe naho fihàñañe, nirihy, vaho nifankalaiñe.
Ἦμεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ φθόνῳ διάγοντες, στυγητοί, μισοῦντες ἀλλήλους.
4 Fe niboake ty fatarihan’ Añahare Mpandrombak’ antika naho mpikoko ondatio.
ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ,
5 Le rinomba’e, tsy ty amo sata soa nanoen-tika an-kavañonañeo, fa i fiferenaiña’ey, am-pandroañe i fisamaham-baoy naho ami’ty fañavaoa’ i Arofo Masiñey
οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ἃ ἐποιήσαμεν ἡμεῖς ἀλλὰ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἔλεος ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλινγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος Ἁγίου,
6 ze nadoba’e aman-tikañe añam’ Iesoà Norizañe Mpandrombak’ antikañey,
οὗ ἐξέχεεν ἐφ’ ἡμᾶς πλουσίως διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν,
7 le itika nivantañeñe amy hasoa’ey, ro nanoeñe mpandova ty amy fitamàñe o haveloñe nainai’eo. (aiōnios g166)
ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενηθῶμεν κατ’ ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. (aiōnios g166)
8 Tsara-to izay, aa ty amy tsaraeñe, le noko te isaontsia’o am-patokisañe, soa te himanea’ o mpiato aman’ Añahareo ty hitomitse, hitoloñe sata soa. Mete izay, toe mahasoa ze hene ondaty.
Πιστὸς ὁ λόγος, καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσιν καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες Θεῷ. ταῦτά ἐστιν καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις·
9 Fe iholiaro o ontane gegeo, o toñon-droaeo, o ali-vavao, naho ty sotasota amy Hake, ie hatsivokarañe naho hakoahañe.
μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔριν καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶν γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι.
10 Aitò t’indaty mampiriaria ie fa nierete’o in-droe ndra in-draike,
αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
11 ampahafohino t’ie mengoke naho mpandilatse vaho mamà-batañe.
εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει, ὢν αὐτοκατάκριτος.
12 Naho hahitriko mb’ama’o mb’eo t’i Artema ndra i Tikiko le milozoha lia mb’amako e Nikopolia mb’eo, fa sinafiriko ty hitoboke ao te asotry.
Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρὸς σὲ ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι.
13 Maringata hampionjone’o mb’ eo t’i Zena mpañoke Hake naho i Apolosy soa tsy eo ty ho paiae’iareo.
Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλῶν σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ.
14 Hàmake te hizatse sata soa o mpiaman-tikañeo, hañeneke o raha paiañeo, tsy mone tsy hahavokatse.
μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι.
15 Mañontane azo ze hene amako atoa. Salamao ze mikoko antika amy fatokisañey ao. Hasoa ama’ areo iaby.
Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ’ ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν.

< Titosy 3 >