< Salamo 87 >

1 Amo vohitse miavakeo o faha’eo;
Psalmus Cantici, filiis Core. Fundamenta eius in montibus sanctis:
2 Kokoa’ Iehovà mandikoatse ze hene kiboho’ Iakobe o lalam-bein-Tsiôneo.
diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob.
3 Raha fanjaka ty saontsieñe ty ama’o, ry rovan’Añahareo: Selà
Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei.
4 Ho talilieko i Rahabe naho i Bavele o mahafohiñe Ahikoo; heheke ty Pilistý, naho i Tsore, miharo amy Kose; Nisamak’ añe ty raike toy.
Memor ero Rahab, et Babylonis scientium me. Ecce alienigenae, et Tyrus, et populus Aethiopum, hi fuerunt illic.
5 Fe ho volañeñe ty hoe e Tsiône ao: Intoy naho intia ro toly ama’e ao, i Andindimoneñey ty mañoreñ’ aze.
Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: et ipse fundavit eam Altissimus?
6 Hañiake t’Iehovà, ho volilie’e ondatio: Nisamak’ ao toy. Selà
Dominus narrabit in scripturis populorum, et principum: horum, qui fuerunt in ea.
7 Aa le hanao ty hoe o misaboo naho o mitsolio, hene ama’o o fandoparakoo.
Sicut laetantium omnium habitatio est in te.

< Salamo 87 >