< Salamo 107 >

1 Andriañeñe t’Iehovà, amy te Ie ro soa; nainai’e ty fiferenaiña’e.
Hvalite Jahvu jer je dobar, jer je dovijeka ljubav njegova!
2 Ano izay ry jineba’ Iehovà— ry nijebañe’e am-pitàn-drafelahy,
Tako nek' reknu svi otkupljenici koje Jahve otkupi iz ruke dušmanske
3 vaho hinoloholo’e hirik’ amo taneo, boak’atiñanañe naho ­ahandrefañ’ añe, boak’ avaratse vaho hirik’ amy riakey.
i koje skupi iz svih zemalja, s istoka i sa zapada, sa sjevera i s juga.
4 Nirererere ambabangoañ’ añe iereo, an-dratraratra ao, tsy nahaonin-drova fimoneñañe.
Lutahu pustinjom, u samoći pustoj, puta ne nalazeć' do naseljena grada.
5 Nisalikoeñe naho taliñiereñe, nitoirañe añ’ova ao ty fiai’ iareo.
Gladni su bili, žeđu izmoreni, duša je klonula u njima.
6 Le nitoreo am’ Iehovà an-kaloviloviañe naho hinaha’e amo hasotria’iareoo,
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi, i on ih istrže iz svih nevolja.
7 Nindese’e mb’an-dalam-bantam-beo higodañe mb’an-drova fimoneñañe añe.
Pravim ih putem pÓovede da stignu ka gradu naseljenu.
8 Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o fitoloña’e fanjaka amo ana’ondatioo,
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
9 fa nieneñe’e ty fiaiñe taliñiereñe, nanjañe’e raha soa ty troke nilimpoa.
Jer gladnu dušu on nasiti, dušu izgladnjelu on napuni dobrima.
10 Teo ty nitozòke añ’ieñe ao naho an-talinjon-kavilasy ao, rinohy an-kasotriañe naho vý,
U mraku sjeđahu i u tmini, sputani bijedom i gvožđima,
11 amy t’ie niody amo fepèn’Añahareo, vaho nañovok’ i famerea’ i Andindimoneñey.
jer su prkosili besjedama Božjim i prezreli naum Svevišnjega.
12 Aa le nampibokohe’e ty arofo’ iareo am-pitromahañe, nampidaleandaleañe tsy amam-pañimba.
Srce im stoga skrši patnjama: posrtahu, a ne bješe nikog da im pomogne.
13 Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niankoheke, le rinomba’e amo fikoretañeo;
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
14 naaka’e boak’ añ’ieñe naho an-talinjon-kavilasy ao, vaho nipoñafe’e o silisilio.
Izvede ih iz tmina i mraka, raskide okove njihove.
15 Handriañe’ iareo t’i Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe nanoe’e amo ana’ ondatioo,
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
16 amy te pinaratsà’e o lalam-bey torisìkeo naho pinozapoza’e o doda viñeo.
Jer razbi vrata mjedena i gvozdene polomi zasune.
17 Nampisotriañe o seretseo ty amo fiolà’eo, naho o tahi’eo.
Zbog svojih bezakonja bolovahu oni, ispaštajuć' svoje opačine:
18 Nampangori’ ty fiai’ iareo ze atao hàneñe, ie nitotoke o lalam-bein-kavilasio.
svako se jelo gadilo duši njihovoj, do vrata smrti oni dođoše.
19 Le nitoreo am’ Iehovà t’ie niampoheke, vaho rinomba’e amo haemberañeo.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
20 Nahitri’e i tsara’ey nahajangañe iareo vaho navotso’e amy kiboriy.
Riječ svoju posla da ih ozdravi i život im spasi od jame grobne.
21 Andriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ondatioo,
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
22 Ee t’ie hibanabana sorom- pañandriañañe naho hitalily o fitoloña’eo an-drebeke;
Nek' prinose žrtve zahvalnice i kličući nek' djela njegova kazuju!
23 Ao ty mizotso mb’an-tsambo an-driake ey; o mpanao balibalik’ an-drano mieneneo,
Oni koji lađama zaploviše morem da po vodama silnim trguju:
24 Fa niisa’ iareo o sata’ Iehovào, o halatsàñe fanoe’e an-dalekeo.
oni vidješe djela Jahvina, čudesa njegova na pučini.
25 Amy tsara’ey, nitroatse ty tio-bey, nampitoabotse o alon-driakeo.
On reče i olujni se vjetar uzvitla što u visinu diže valove mora.
26 Nionjomb’an-dindimb’eo iereo, vaho nizotso mb’an-dalek’ ao; nitranak’ ami’ty hekoheko’e ty fiai’iareo.
Do neba se dizahu, u bezdan se spuštahu, u nevolji duša im ginula.
27 Nivembeñe, nisiotsiotse hoe jike; fonga nilesa ty hihi’ iareo.
Teturahu i posrtahu kao pijani, sva ih je mudrost izdala.
28 Nitoreove’ iareo t’Iehovà an-kasosorañe, vaho natsoa’e an-kasotriañe.
Tada zavapiše Jahvi u svojoj tjeskobi i on ih istrže iz svih nevolja.
29 Nampipendreñe’e i tio-beiy, le nitsiñe o onjan-driakeo.
Smiri oluju u tih povjetarac, valovi morski umukoše.
30 Niehake iereo te nibànatse, vaho nitehafe’e mb’amy fipalirañe nisalalaeñey.
Obradovaše se tišini, u željenu luku on ih povede.
31 Handriañe’ iereo t’Iehovà ty amy fiferenaiña’ey, naho o halatsañe fanoe’e amo ana’ ondatioo.
Neka hvale Jahvu za dobrotu njegovu, za čudesa njegova sinovima ljudskim!
32 Ee t’ie honjone’ iareo am-pivori’ ondatio vaho handrenge Aze ami’ty fiambesa’ o androanavio.
Neka ga uzvisuju u narodnom zboru, neka ga hvale u vijeću staraca!
33 Afote’e ho ratraratra o sakao, naho ho tane kankañe o torahañeo;
On pretvori rijeke u pustinju, a izvore vodene u žednu zemlju;
34 ho fatran-tsira ty tane kobokara, ty ami’ty tsihavokara’ o mpitobok’ ama’eo.
plodonosnu zemlju u slanu pustaru zbog zloće žitelja njezinih.
35 Ampanginakinahe’e o tane mihedatseo, vaho ampanganahanae’e o kirikintañeo;
On obrati pustinju u jezero, a zemlju suhu u vodene izvore
36 hampitobea’e o limpoañeo, hañoreña’iareo rova fimoneñañe.
i naseli ondje izgladnjele te podigoše grad gdje će živjeti.
37 Handrarake an-teteke ao iereo, naho hambole tetem-bahe, vaho hanonton-tsabo vokatse;
Zasijaše njive, posadiše vinograde što im doniješe obilnu ljetinu.
38 Tahie’e ka iereo hanaranàha’e maro, le tsy apo’e hiha-rìtse o añombe’eo.
I on ih blagoslovi te se namnožiše silno i stada im se ne smanjiše.
39 Ie nitaketrake iereo, ninìke ami’ty famorekekeañe, naho fanilofañe, vaho anahelo;
Prorijeđeni bjehu i prezreni pod teretom patnja i nevolja.
40 ampidoaña’e ìnje o roandriañeo, ampiriorioe’e am-bangý tsy aman-dalañe añe,
Onaj što izlijeva prezir na knezove pusti ih da po bespuću pustom lutaju.
41 toe aonjo’e ambone’ o hasotriañeo i rarakey, vaho anoe hoe lia-raike o hasavereña’eo.
Iz nevolje pÓodiže ubogog i obitelji k'o stada ÓumnožÄi.
42 Isa’ o vantañeo izay le mifale, fonga mamìm-bava ka ty hatsivokarañe.
Videć' to, čestiti neka se raduju, a zloća neka sebi usta začepi!
43 Ia ty mahihitse, hiharaharà’e? ie ro mahafohiñe ty fiferenaiña’ Iehovà.
Tko je mudar nek' o svemu tom razmišlja i nek' uvidi dobrotu Jahvinu!

< Salamo 107 >