Ohabolana 6
1 O anake, ie nampipok’ antoke am’ondatio, lehe nañoho-pitàñe hitsoake ty ambahiny,
Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,
2 ie finandri’ ty entan-tsoñi’o, vinandibandi’ ty fireham-bava’o,
illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
3 Ano zao, ty anake toke: Mivotsora, ie fa nihotrak’ am-pità’ ondatio: akia, mireha ama’e, imaneo halaly indatiy!
Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:
4 Ampifoneño roro o maso’oo, tsy hidrodreke o vohomaso’oo.
ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebrae tuae.
5 Mibolitira hoe hirañe an-tañañe, naho hoe kibo am-pitàm-pikehe.
Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
6 Akia mb’ami’ty vitike, ry tembo, haraharao o sata’eo vaho mahihira!
Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:
7 Ie tsy amam-pifehe, tsy amam-pisary, tsy amam-pandily,
quae cum non habeat ducem, nec praeceptorem, nec principem,
8 fe kotepè’e ami’ty asara ty hane’e, vaho atonto’e am-pitatahañe o lintse’eo.
parat in aestate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
9 Pak’ ombia irehe te mbe hitozoke, ty mpitsorotake tia? Ombia t’ie hitroatse amy firoroa’o?
Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?
10 Mikonkòñe kedeke, miroro tsi-ampe, mifehefare hitofa’o heike:
Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:
11 le hiambotraha’ ty hararahañe hoe malaso, vaho ty hapoiañe hoe lahifihaty.
et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
12 Ty lahi-tembo naho i lahiaga: i mpañariok’ am-bava vìlañey,
Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,
13 ami’ty maso mipie, an-tomboke mitsao tane, an-drambo-taña manondrotondro,
annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
14 ie am-pikitrohan-draty an-tro’e nainai’e, ro mbore mikilily, mitolom-pamitse fifalaiñañe;
pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.
15 Aa le, hiambotraha’ ty hankàñe ami’ty manao zao le ho demoke tsy lefe jangañeñe.
huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
16 Eneñe ty raha heje’ Iehovà, Eka, fito ro tiva ama’e:
Sex sunt, quae odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:
17 ty fihaino mievoñevoñe, ty fameleke mandañitse, ty fitàñe mampiori-dio-maly,
Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
18 ty troke mikitro-karatiañe, ty fandia mifajifajy mb’an-katsivokarañe,
cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
19 ty mpitalily vilañe, mikofòke lañitse, naho ty mampiboele fifankalaiñañe an-drolongo’e.
proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.
20 O anake, ambeno ty lilin-drae’o, vaho ko apo’o ty fañòhan-drene’o.
Conserva fili mi praecepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuae.
21 Ifeheo an-tro’o ao nainai’e; rohizo am-bozo’o eo.
Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.
22 Hiaoloa’e te mijelanjelañe, ie màndre, hambena’e; tsekake le ivesovesoa’e.
Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.
23 Toe failo o lilio, naho hazavàñe t’i Hake, vaho lalan-kaveloñe o endake fanoroañeo.
quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae:
24 Hikalañe azo tsy homb’ amy tsimirirañey, ami’ty lela-malama’ i karapiloy.
ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneae.
25 Ko irie’o an-troke ty hamontramontra’e, asoao tsy ho tsepahe’ ty vohomaso’e.
Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:
26 Vonga-mofo ty tamben-tsimirirañe, fa naho vali’ ondaty, le i fiaiñe sarotsey ty itsindroha’e.
pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.
27 Naho otroñe’ ondaty añ’araña’e ao ty afo, tsy hirehetse hao ty saro’e?
Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?
28 Mete lia’ondaty hao ty vae mirekake, tsy hahamae’ o fandia’eo?
aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantae eius?
29 Izay ty fifandian-tihy ami’ty vali’ ondaty: tsy mete tsy liloveñe ty mitsapa aze.
sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
30 Tsy injè’ ondatio ty mpampikametse te mikizo hampahaeneñe ty fiai’e saliko,
Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: ut esurientem impleat animam:
31 fa ndra ie, naho tsepake, ro hañavake im-pito, fonga hondroha’e ze vara añ’akiba’e ao.
deprehensus tamen reddet septuplum, et omnem substantiam domus suae tradet.
32 Akore ty hagegea’ ty mañarapilo an-drakemba: fa sata’ ty handrotsa-batañe.
Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:
33 Vono-troboke naho hasalarañe ty ho zoe’e, vaho tsy ho faopaoheñe ka i inje’ey.
turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.
34 Mampiforoforo ondaty ty famarahiañe, tsy hapo’e amy andro hamalea’e fatey.
quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae,
35 Tsy handrambesa’e ondroke, tsy mahatèke aze t’ie ampitoboroñan-dravoravo.
nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.
