Ohabolana 16
1 A ondatio ty fisafirin-arofo, fe a Iehovà ty famaleam-pameleke.
Hominis est animam praeparare: et Domini gubernare linguam.
2 Malio am-pihaino’ ondaty ze hene sata’e, fa mpandanja arofo t’Iehovà.
Omnes viae hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
3 Apoho am’ Iehovà o fitoloña’oo, le hijadoñe o safiri’oo.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
4 Kila tsinene’ Iehovà ho ami’ty fanoa’e, ndra o lo-tserekeo ho an-tsan-kòheke.
Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
5 Fonga tiva am’ Iehovà o mpibohabohao, tsy kalafo t’ie tsy ho po-lafa.
Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viae bonae, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
6 Mampijebañe fiolañe ty fiferenaiñañe naho ty hatò, Fisitahañe ami’ty raty ty fañeveñañe am’ Iehovà.
Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
7 Ie no’ Iehovà ty sata’ ondaty, le hampanintsiñe’e o rafelahi’eo.
Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
8 Hàmake ty kedekede an-kavañonañe, ta ty tambe bey tsy an-kahiti’e.
Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
9 Misafiry ty lala’e ty tro’ ondaty, fe tehafe’ Iehovà o lia’eo.
Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
10 Fañentoan’ Añahare ty am-pivimbi’ i mpanjakay; tsy hiota ty falie’e te mizaka.
Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
11 A Iehovà o vatom-pandanja naho balantsio; hene sata’e o vato an-koroñeo.
Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
12 Tiva amo mpanjakao ty mpanao raty, fa norizañe an-kahiti’e i fiambesa’ey.
Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
13 Mahafale o mpanjakao ty fivimby mahity, vaho isohe’e ty misaontsy an-kavantañañe.
Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
14 Mpisangitrike fikoromahañe ty haviñeram-panjaka, fe hampanintsiñe aze t’indaty mahihitse.
Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
15 Haveloñe ty filoeloean-daharam-panjaka, naho hoe rahoñe minday oran-dohataoñe ty fañisoha’e.
In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
16 Soa hatò ty ahazoan-kihitse ta ty volamena! naho ty hijobon-kilala te ami’ty volafoty.
Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 Ty ihankaña’e haratiañe ro lala’ o vantañeo, vaho mahavontitits’ aiñe ty mahambeñe i lia’ey.
Semita iustorum declinat mala: custos animae suae servat viam suam.
18 Miaolo ty firotsahañe ty firengevohañe, vaho iaoloa’ ty troke miebotsebotse ty fihotrahañe.
Contritionem praecedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
19 Hàmake te mpiamo rarake an-troke mirekeo, ta te mitraok’ amo mifanjara o kinopake am-pibohabohañeo.
Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
20 Hene hanjo hasoa ze mañaoñe i tsaray, haha ty miato am’ Iehovà.
Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
21 Atao mahatsikarake ty mahihitse añ’arofo; mahafañosike fañòhañe ty saontsy malea.
Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora reperiet.
22 Ranon-kavelo migoangoañe ty hilala amy ze manañ’aze; fe hagegeañe ty fandafàñe i dagola.
Fons vitae eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
23 Mañòke ty falie’ i mahihitsey ty tro’e, vaho tompea’e fañòhañe o fivimbi’eo.
Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
24 Hoe papy tantele ty saontsy mampanintsy, mamy añ’arofo naho mampijangan-taolañe.
Favus mellis, composita verba: dulcedo animae, sanitas ossium.
25 Eo ty lalañe atao’ t’indaty ho vantañe, fe fikoromahañe ty figadoña’e.
Est via quae videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
26 Mifanehake ho aze ty fiai’ ondaty, vaho azim-palie’e.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
27 Mikabo-draha t’i Beliale1, afo misolebotse ty am-pivimbi’e ao.
Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
28 Mampiboele hotakotake t’indaty mengoke, mampifanarake mpiatehena ty bisibisike.
Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
29 Risihe’ t’indaty piaroteñe ty rañe’e, vaho kozozote’e mb’an-dalan-tsy soa.
Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
30 Mikinia raha mengoke ty mpipie maso, vaho mampifetsake haratiañe ty mpimontso.
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
31 Sabakan-engeñe ty maroi-foty; oniñe an-dalan-kavañonañe eo.
Corona dignitatis senectus, quae in viis iustitiae reperietur.
32 Lombolombo ty fanalolahy ty malaon-kaviñerañe, vaho ambone’ ty mpitavañe rova ty mahafeleke ty tro’e.
Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
33 Tora-tsato-piso am-pe, Iehovà avao ro Mpanampake.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.
