Ohabolana 12
1 Mikoko hilala ty mpitea lafa, fe gege ty malaiñ-endake;
Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.
2 Hanjo fañisohañe am’ Iehovà ty matarike, fe hafà’e ty mpikinia.
Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit,
3 Tsy mahafioreñe ondaty ty halo-tserehañe, fe tsy hasiotse ty vaha’o vañoñeo.
Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.
4 Sabakan-engem-bali’e ty rakemba soa, fe hoe hamomohañe an-taola’e ao ty mahasalatse.
Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quae confusione res dignas gerit.
5 To ty fivetsevetse’ o vantañeo; fe mitarik’ an-dama ty fanoroa’ o lo-tserekeo.
Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:
6 Famandroñan-dio ty entam-bola’ o raty tserekeo, fe hañaha ty vañoñe o saontsi’eo.
Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.
7 Rotsaheñe o lo-tserekeo le tsy eo, fe hijadoñe ty anjomba’ o mahitio.
Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.
8 O hihi’eo ty anambezañe ondatio, fe ho sirikaeñe ty mengok’ an-troke.
Doctrina sua noscitur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.
9 Hàmake t’ie mirè-batañe, naho manaña mpitoroñe raike, ta t’ie mieva ho bey fe tsy aman-kaneñe.
Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.
10 Haoñe’ ty vantañe ty fiai’ i bibi’ey, fe fampisoañañe avao ty tretre’ i rati-tserekey.
Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.
11 Ho enen-kaneñe ty mpiava’ i tane’ey, fe po-hilala ty mañeañe ty tsy vente’e.
Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini morationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
12 Tsikirihe’ o rati-tserekeo ty fikopahan-karatiañe, fe mamokatse ty vaha’ o vantañeo.
Desiderium impii monumentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.
13 Fandrihe’ ty fiolàn-tsoñi’e ty lahiaga, fe hibolititse amy haloviloviañey ty vañoñe.
Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.
14 Mahaenen-kasoa t’indaty ty vokam-palie’e, vaho himpoly ama’ ondaty o fitoloñam-pità’eo.
De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
15 Mahity amo maso’eo ty gege, fe mijanjim-panoroañe ty mahihitse.
Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.
16 Fohiñe aniany ty filoa-tiña’ i dagola, fe lembefe’ i mahihitse ty mahasalatse.
Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.
17 Mampiboake havantañañe ty mikofòke hatò, fe famañahiañe ty manara-bande.
Qui quod novit loquitur, iudex iustitiae est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
18 Eo ty manoantoañe an-drehake, hoe fitomboham-pibara, fe minday fijanganañe ty famele’ o mahihitseo.
Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiae: lingua autem sapientium sanitas est.
19 Hijadoñe nainai’e ty fivimbin-katò, fe aniany avao ty lelan-dremborake.
Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
20 Famañahiañe ty an-tro’ o mpikililio, fe haehake t’ie mpifampilongo.
Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
21 Tsy mizò raty ty vantañe, fe lifo-kasotriañe ty tsereheñe.
Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
22 Tiva am’ Iehovà ty soñy mandañitse, fe no’e o mitoloñe am-pigahiñañeo.
Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.
23 Mañaja hihitse ty hendre, fe mitazataza hagegeañe ty tron-dagola.
Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.
24 Hifeleke ty fità’ o mahimbañeo, vaho hondevozeñe ty taña migebañe.
Manus fortium dominabitur: quae autem remissa est, tributis serviet.
25 Mampidrodretse ty arofo’ ondaty ty fivazobazorañe ama’e ao, fe mampanintsiñe aze ty talily soa.
Moeror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono laetificabitur.
26 Manoro an-drañe’e ty vantañe, fe mampivike o lo-tserekeo ty lala’iareo.
Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.
27 Tsy atono’ i tembo ty nitsatsà’e; fe vara ami’ty mpifanehake o hanaña’eo.
Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.
28 Tendrek’ an-dalam-bantañe ty haveloñe, vaho tsy aman-kavetrahañe i oloñolo’ey.
In semita iustitiae, vita: iter autem devium ducit ad mortem.
