Filipiana 4
1 Ie amy zay, ry longo-sarotse tamaekoo! ty haehako naho sabakan-drengeko, mijohaña amy Talè, ry rañeko.
Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοὶ καὶ ἐπιπόθητοι, χαρὰ καὶ στέφανός μου, οὕτως στήκετε ἐν Κυρίῳ, ἀγαπητοί.
2 Mihalaly amy Eodiae iraho naho mihalaly amy Sintikee t’ie hiharo-rehake amy Talè.
Εὐοδίαν παρακαλῶ καὶ Συντύχην παρακαλῶ τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν Κυρίῳ.
3 Eka, ry longo-sarotse, ehe imbao i nindre nifanehake amako amy talili-soay rey, naho i Klementa, naho o mpitrao-toroñe amako ila’eo, ie fa misokitse am-boken-kaveloñe ao o tahina’eo.
ναὶ ἐρωτῶ καὶ σέ, γνήσιε σύνζυγε, συνλαμβάνου αὐταῖς, αἵτινες ἐν τῷ εὐαγγελίῳ συνήθλησάν μοι μετὰ καὶ Κλήμεντος καὶ τῶν λοιπῶν συνεργῶν μου, ὧν τὰ ὀνόματα ἐν βίβλῳ ζωῆς.
4 Mirebeha nainai’e amy Talè. Indraeko ty hoe: mañonjona kobaiñe!
Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε.
5 Ee te ho rendre’ ze kila ondaty ty hatsò-tro’areo. Fa marine t’i Talè.
τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις. ὁ Κύριος ἐγγύς·
6 Ko emberen’ inoñ’ inoñe fe amy ze he’e, am-pilolofañe naho halaly mitraofa fañandriañañe, le ampahafohino an’ Andrianañahare o fisalalà’ areoo,
μηδὲν μεριμνᾶτε, ἀλλ’ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν.
7 le ty fañanintsin’ Añahare milikoatse ze hene fohiñe abey ro hañambeñe o arofo naho fitsakorea’ areoo am’ Iesoà Norizañey.
καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίας ὑμῶν καὶ τὰ νοήματα ὑμῶν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
8 Honka’e ry longo, ze atao hatò, ze hene havañonañe, ze mahity, ze hiringiri’e, ze fanjàka, vaho ze soa talily; naho eo ty talango’e, naho eo ty mañeva renge—imoneño.
Τὸ λοιπόν, ἀδελφοί, ὅσα ἐστὶν ἀληθῆ, ὅσα σεμνά, ὅσα δίκαια, ὅσα ἁγνά, ὅσα προσφιλῆ, ὅσα εὔφημα, εἴ τις ἀρετὴ καὶ εἴ τις ἔπαινος, ταῦτα λογίζεσθε·
9 Le anò o nirendreke naho rinambe naho jinanjy vaho nioni’ areo amakoo, aa lonike te ho ama’ areo t’i Andrianañaharen-kanintsiñe.
ἃ καὶ ἐμάθετε καὶ παρελάβετε καὶ ἠκούσατε καὶ εἴδετε ἐν ἐμοί, ταῦτα πράσσετε· καὶ ὁ Θεὸς τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ὑμῶν.
10 Akore ty firebehako amy Talè kanao nivaòeñe indraike ty fiatraha’ areo ahy henaneo, toe fa ela, ie ho nanoe’ areo avao, fe tsy nahatafetetse heike.
Ἐχάρην δὲ ἐν Κυρίῳ μεγάλως ὅτι ἤδη ποτὲ ἀνεθάλετε τὸ ὑπὲρ ἐμοῦ φρονεῖν· ἐφ’ ᾧ καὶ ἐφρονεῖτε, ἠκαιρεῖσθε δέ.
11 Tsy te mipay t’ie nitaroñeñe, fe nioke tsy hieren-draho ndra inoñe ty mizo;
οὐχ ὅτι καθ’ ὑστέρησιν λέγω· ἐγὼ γὰρ ἔμαθον ἐν οἷς εἰμι αὐτάρκης εἶναι.
12 Mahazats’ ahy te poie’e, haiko t’ie anjañe. Aa ndra aia’ aia, naho aman’ inoñ’ inoñe le fa niòke, ke te vontsy he saliko, ke mpañarivo he rarake,
οἶδα καὶ ταπεινοῦσθαι, οἶδα καὶ περισσεύειν· ἐν παντὶ καὶ ἐν πᾶσιν μεμύημαι, καὶ χορτάζεσθαι καὶ πεινᾶν, καὶ περισσεύειν καὶ ὑστερεῖσθαι.
13 ho tafetereko ze he’e añamy Mpampaozatse ahikoy.
πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με.
14 Fe, soa i nanoe’ areoy, t’ie nitraoke amy faloviloviakoy,
πλὴν καλῶς ἐποιήσατε συνκοινωνήσαντές μου τῇ θλίψει.
15 le fohi’ areo ka, ry nte-Filipio, t’ie niakatse i Makedonia añe naho namototse nitaroñe i talili-soaiy, le tsy eo ty Fivory namahañ’ ahy ndra an-tolotse ndra rambe, naho tsy inahareo avao.
οἴδατε δὲ καὶ ὑμεῖς, Φιλιππήσιοι, ὅτι ἐν ἀρχῇ τοῦ εὐαγγελίου, ὅτε ἐξῆλθον ἀπὸ Μακεδονίας, οὐδεμία μοι ἐκκλησία ἐκοινώνησεν εἰς λόγον δόσεως καὶ λήμψεως εἰ μὴ ὑμεῖς μόνοι,
16 Eka ie te Tesalonika añe, tsy indraike avao ty nañitrifa’ areo o nipaiakoo.
ὅτι καὶ ἐν Θεσσαλονίκῃ καὶ ἅπαξ καὶ δὶς εἰς τὴν χρείαν μοι ἐπέμψατε.
17 Tsy t’ie mipay falalàñe, fa i vokatse haroroñe amy rake’ areoiy.
οὐχ ὅτι ἐπιζητῶ τὸ δόμα, ἀλλὰ ἐπιζητῶ τὸν καρπὸν τὸν πλεονάζοντα εἰς λόγον ὑμῶν.
18 Le hene rinambeko ami’ty hapea’e, toe nahaeneñe vaho nahaàtseke, toe rinambeko amy Epafrodito o nahitri’ areoo; hañitse marifondrifoñe, soroñe mañeva naho sitran’ Añahare.
ἀπέχω δὲ πάντα καὶ περισσεύω· πεπλήρωμαι δεξάμενος παρὰ Ἐπαφροδίτου τὰ παρ’ ὑμῶν, ὀσμὴν εὐωδίας, θυσίαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ.
19 Aa le hatsafen’ Añahareko ama’areo abey ze hene ipaiañe amy vara’e lifots’ engeñe am’ Iesoà Norizañeiy.
ὁ δὲ Θεός μου πληρώσει πᾶσαν χρείαν ὑμῶν κατὰ τὸ πλοῦτος αὐτοῦ ἐν δόξῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
τῷ δὲ Θεῷ καὶ Πατρὶ ἡμῶν ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν. (aiōn g165)
21 Añontaneo ze hene noro’e am’ Iesoà Norizañey. Mañontane anahareo o rolongo amako atoio.
Ἀσπάσασθε πάντα ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. ἀσπάζονται ὑμᾶς οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοί.
22 Salamae’ o noro’e iabio, àntsake o añ’anjomba’ i Kaisarao.
ἀσπάζονται ὑμᾶς πάντες οἱ ἅγιοι, μάλιστα δὲ οἱ ἐκ τῆς Καίσαρος οἰκίας.
23 Ho ami’ty arofo’ areo abey ty hasoa’ Iesoà Talè Norizañey.
Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν.
