< Ezra 3 >

1 Ie tsatoke ty volam-paha-fito naho fa an-drova’ iareo añe o ana’ Israeleo, le hene nifanontoñe hoe ondaty raike e Ierosa­laime ao.
Iamque venerat mensis septimus, et erant filii Israel in civitatibus suis: congregatus est ergo populus quasi vir unus in Ierusalem.
2 Nitroatse amy zao t’Iesoà ana’ Iotsadake naho o rahalahi’e mpisoroñeo naho i Zerobabele, ana’ i Sealtiele naho o rahalahi’eo vaho nitsene ty kitrelin’ Añahare hañengàñe soroñe ty amy sinokitse amy Hà’ i Mose ‘ndatin’ Añaharey.
Et surrexit Iosue filius Iosedec, et fratres eius sacerdotes, et Zorobabel filius Salathiel, et fratres eius, et aedificaverunt altare Dei Israel ut offerrent in eo holocaustomata, sicut scriptum est in lege Moysi viri Dei:
3 Natobò’ iereo amo tombo’eo i kitreliy ie nihembañ’ am’ondati’ o fifeheañeo; le nañenga soroñe ama’e amy Iehovà, soroñe maraiñe naho hariva.
Collocaverunt autem altare Dei super bases suas deterrentibus eos per circuitum populis terrarum, et obtulerunt super illud holocaustum Domino mane et vespere:
4 Le nambena’ iareo i sabadida-kibohotsey, ty amy pinatetsey naho nañenga soroñe boak’ andro ty amy ia’e nafetsey, ty amy fañè’ey, songa ty amy lili’ i andro’ey;
Feceruntque sollemnitatem tabernaculorum, sicut scriptum est, et holocaustum diebus singulis per ordinem secundum praeceptum opus diei in die suo.
5 tovo izay o soroñe nainai’eo naho o soroñe am-pea-bolañeo naho amo andro namantaña’ Iehovà naho navaheñeo, vaho songa nañenga an-tsatrin’ arofo am’ Iehovà ze nazoto.
Et post haec holocaustum iuge, tam in Calendis quam in universis sollemnitatibus Domini, quae erant consecratae, et in omnibus in quibus ultro offerebatur munus Domino.
6 Boak’ amy andro valoha’ i volam-pahafitoiy ty namotora’ iareo nañenga soroñe am’ Iehovà; fe mboe tsy nioreñe ty mananta’ i anjomba’ Iehovày.
A primo die mensis septimi coeperunt offerre holocaustum Domino: porro templum Dei nondum fundatum erat.
7 Tinolo iareo drala ka o mpihali-vatoo naho o mpandranjio; naho mahakama naho rano naho menak’ amo nte-Tsioneo vaho amo nte-Tsoreo, hañendesañe hatae boake Lebanone mb’ andriake mb’e Iopà añe, amy tolotse niazo’ iareo amy Korese, mpanjaka’ i Parasey.
Dederunt autem pecunias latomis et caementariis: cibum quoque, et potum, et oleum Sidoniis, Tyriisque ut deferrent ligna cedrina de Libano ad mare Ioppes, iuxta quod praeceperat Cyrus rex Persarum eis.
8 Ie amy taom-paha-roe nivotraha’ iareo añ’ anjomban’ Añahare e Ierosalaimey; amy volam-paharoe’ey ty niorota’ i Zerobabele ana’ i Sealtiele naho Iesoa ana’ Iotsadake naho o sehangan-droahalahi’e mpisoroñe naho nte-Levy boak’ am-pandrohizañe añe nimb’e Ierosalaime mb’eoo, ie nanendre o nte-Levio mifototse ami’ty roapolo taoñe mañambone, ty hamototse ty fitoloñañe añ’ anjomba’ Iehovà ao.
Anno autem secundo adventus eorum ad templum Dei in Ierusalem mense secundo, coeperunt Zorobabel filius Salathiel, et Iosue filius Iosedec, et reliqui de fratribus eorum Sacerdotes, et Levitae, et omnes qui venerant de captivitate in Ierusalem, et constituerunt Levitas a viginti annis et supra, ut urgerent opus Domini.
9 Niharo niongak’ amy zao t’Iesoa naho o ana’eo naho o rahalahi’eo naho i Kadmiele naho o ana’eo vaho o ana’ Iehodào, hisary o mpitoloñe añ’ anjomban’ Añahareo; teo ka o ana’ i Kenadadeo naho o ana’iareoo vaho o rahalahi’e nte-Levio.
Stetitque Iosue et filii eius, et fratres eius, Cedmihel, et filii eius, et filii Iuda, quasi vir unus, ut instarent super eos qui faciebant opus in templo Dei: filii Henadad, et filii eorum, et fratres eorum Levitae.
10 Aa ie naore’ o mpandranjio o mananta’ i anjomba’ Iehovàio, le nampijohañeñe eo an-tsaro’e reketse trompetra o mpisoroñeo naho o nte-Levy ana’ i Asafeo am-pikorintsañe, hisabo am’ Iehovà ty amy fanoroa’ i Davide mpanjaka’ Israeley.
Fundato igitur a caementariis templo Domini, steterunt sacerdotes in ornatu suo cum tubis: et Levitae filii Asaph in cymbalis, ut laudarent Deum per manus David regis Israel.
11 Le nitakasy iereo, nandrenge naho nañandriañe Iehovà: ami’ty hoe: Ie ro Soa, nainai’e ty fiferenaiña’e am’Israele. Le nandia-taroba am-pàzake ondaty iabio, nandrenge Iehovà ami’ty fañoreñañe o manatan’ anjomba’ Iehovào.
Et concinebant in hymnis, et confessione Domino: Quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia eius super Israel. Omnis quoque populus vociferabatur clamore magno in laudando Dominum, eo quod fundatum esset templum Domini.
12 Fe nangoihoy ty rovetse o mpisoroñeo naho o nte-Levio vaho o talèn’ anjomban-droaeo, o androanavy nahaisake i anjomba valoha’eio, ie nampijadoñeñe añatrefam-pihaino’ iareo eo o mananta’ ty anjomba toio, fe maro ka ty nipazapazak’ an-kaehake;
plurimi etiam de Sacerdotibus et Levitis, et principes patrum, et seniores, qui viderant templum prius cum fundatum esset, et hoc templum in oculis eorum, flebant voce magna: et multi vociferantes in laetitia, elevabant vocem.
13 aa le tsy nahatsikara’ ondatio ty famatsiña’ i fipazapazam-pirebehañey amy fangololoiha’ ondatioy; fa pinoña’ ondatio ty fipazake kanao jinanjiñe tsietoitane añe i hozakozakey.
Nec poterat quisquam agnoscere vocem clamoris laetantium, et vocem fletus populi: commixtim enim populus vociferabatur clamore magno, et vox audiebatur procul.

< Ezra 3 >