Asan'ny Apostoly 6
1 Tamy andro rezay, ie nihamaro o mpiama’eo le nionjoñe ty fiñeoñeo’ o Grikao amo nte-Evreo te tsy nahaeneñe o vanto’eo ty fiatrahañe boak’ andro.
Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν.
2 Aa le kinanji’ i folo-ro’ amby rey i valobohòm-piama’ey, le nanoa’e ty hoe: Tsy sazò anay te hapoke i tsaran’ Añaharey hanjotsoa’ay am-pandambañañe.
προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπαν Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις.
3 Ie amy zao ry longo, paiao ama’ areo ty lahilahy aman-kasy fito lifotse i Arofoy naho hihitse, hampifehea’ay o raha zao.
ἐπισκέψασθε δέ, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτὰ πλήρεις Πνεύματος καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης·
4 Izahay ka ro hanolo-batañe hitoloñe am-pitalahoañe naho fitoroñañe i Tsaray.
ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν.
5 Ninò’ i valobohòkey i tsara zay, le jinobo’ iereo t’i Stefana, lahilahy lifo-patokisañe naho i Arofo Masiñey, naho i Filipo, i Prokoro, i Nikanora, i Timona, i Parmena vaho i Nikoleo nte-Antiokia niova ho Jiosy.
καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους, καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος Ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον Ἀντιοχέα,
6 Ie nampiheoveñe añatrefa’ o Firàheñeo, le nilolofeñe vaho nanampezam-pitàñe.
οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας.
7 Aa le niraorao o tsaran’ Añahareo, naho nivangongo ty iam-piama’e e Ierosaleme ao vaho maro amo mpisoroñeo ty nivohotse amy fatokisañey.
Καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανεν, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει.
8 I Stefana, lifo-patokisañe naho haozarañe, nanao halatsàñe naho viloñe ra’elahy añivo’ ondatio.
Στέφανος δὲ πλήρης χάριτος καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.
9 Fe nitroatse naho nifandietse amy Stefana o mpiamy natao Fitontona’ o Lahimidadaoy (o nte-Kireniao miharo amo nte Aleksandria naho nte Kilkia vaho nte Asiao),
ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας συνζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ,
10 F’ie tsy nahatohetse ty hihitse naho i Arofo nisaontsie’ey.
καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ Πνεύματι ᾧ ἐλάλει.
11 Aa le sinigi’ iareo añetake t’indaty hisara ty hoe: Tsinano’ay re nitera i Mosè naho an’Andrianañahare.
τότε ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι Ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦντος ῥήματα βλάσφημα εἰς Μωϋσῆν καὶ τὸν Θεόν·
12 Aa le navalitsikota’ iereo ondatio naho o roandriañeo naho o mpanoki-dilio, le niambotrahañe, nikozozoteñe vaho nasese mb’am-pivory ao.
συνεκίνησάν τε τὸν λαὸν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμματεῖς, καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτὸν καὶ ἤγαγον εἰς τὸ συνέδριον,
13 Natroa’ iereo ty mpifilo hanao kitombok’ aze ami’ty hoe: Tsy apo’ t’indaty tia ty manirìka ty anjomba miavake toy naho i Hake,
ἔστησάν τε μάρτυρας ψευδεῖς λέγοντας Ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύεται λαλῶν ῥήματα κατὰ τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου καὶ τοῦ νόμου·
14 le jinanji’ay nanao ty hoe te ho rotsahe’ Iesoà nte Nazareta ty anjomba toy vaho hovae’e o lilitse nitaroñe’ i Mosè aman-tikañeo.
ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτοῦ λέγοντος ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμῖν Μωϋσῆς.
15 Kiniro’ o mpivory iabio le nahaisake te nanahake ty laharan’ anjely i lahara’ey.
καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν πάντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου.
