1 Korintiana 15
1 Te hampandrendreke anahareo henaneo, ry longo, i talili-soa nitaroñakoy, i rinambe areoy naho ijohaña’ areoy;
Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,
2 i entañe nitaroñakoy le maharombake te vontitireñe, tsy mone tsy vente’e i natokisa’ areoy.
δι’ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσατε.
3 Fa nitaroñeko ama’ areo ty lohà’ i rinambekoy, te nivilasy ho a’ o hakeon-tikañeo i Norizañey ty amo Sokitse Masiñeo,
παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις, ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,
4 le nalenteke vaho natroatse amy andro faha-teloy ty amo Sokitse Masiñeo,
καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατὰ τὰς γραφάς,
5 le nisodehañe amy Kefasy vaho amy folo-ro’amby rey.
καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·
6 Ie añe, le niboak’ aman-drolongo mandikoatse ty liman-jato; mbe veloñe ty hamaroa’e henaneo, fe miròtse ka ty ila’e.
ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ ἐκοιμήθησαν·
7 Le nipoteake am’ Iakobe re naho amo Firàheñe iabio,
ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·
8 fara’e nisodehañe amako, izaho hoe ajaja tsy añom-bolañe;
ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.
9 toe tsitso’ o Firàheñe iabio vaho tsy mañeva hatao Firàheñe, amy te nisamporeraheko i Fivorin’ Añaharey.
Ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ·
10 Fe i fatarihan’ Añaharey ty maha zao ahy; naho tsy nizoeñe ho kòake i falalà’e amakoy, fa nitromake mandikoatse iereo iaby; toe tsy izaho, fa ty hasoan’ Añahare amako.
χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι, καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δὲ ἀλλὰ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ σὺν ἐμοί.
11 Aa ke izaho he iereo, nitaroñe zahay vaho niantoke nahareo.
εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτως κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
12 Aa naho tseizeñe te nitroatse amy havilasiy i Norizañey, akore te manao ty hoe ty ila’e ama’ areo, te, Tsy eo ze o fivañona’ o vilasio zao?
Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέγουσιν ἐν ὑμῖν τινες ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν;
13 Fe naho tsy ampitroareñe o havilasio, le tsy nitroatse ka i Norizañey.
εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·
14 Aa naho tsy natroatse i Norizañey, le tsy jefa’e o fitaroña’aio vaho kòake ty fatokisa’ areo,
εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν·
15 mbore zoeñe t’ie valolombelom-bande aman’ Añahare, amy te nitaroñe’ay ty aman’ Añahare te natroa’e i Norizañey, fe inao tsy natroa’e—ze ho nito naho tsy mivañom-beloñe o vilasio.
εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἤγειρεν τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται.
16 Aa naho tsy mitroatse o fañòvao, le tsy natroatse ka i Norizañey.
εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·
17 Aa naho tsy natroatse i Norizañey le tsi-vara ty fatokisa’ areo, fa mbe amo hakeo’ areoo
εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν, ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.
18 vaho fa momoke ka o miròtse amy Norizañeio.
ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο.
19 Aa naho ty haveloñe toy avao ty itamantika i Norizañey, le amy ze hene ondaty itika ro lombolombo’ ty mahaferenay.
εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἐν Χριστῷ ἠλπικότες ἐσμὲν μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.
20 Fe toe natroatse amy havilasiy i Norizañey, i loha-voa’ o mirotseoy.
Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων.
21 Aa kanao añama’ t’indaty o havilasio, le añama’ t’indaty ka ty fivañona’ o vilasio.
ἐπειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου θάνατος, καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν.
22 Fa hambañe amy te kila vilasy amy Dame ao, te hene ho velomeñe amy Norizañey,
ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνήσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται.
23 f’ie songa ami’ty filaha’e: i Norizañey ro sese-lengo’e, mandimbe aze o amy Norizañeio amy fitotsaha’ey,
Ἕκαστος δὲ ἐν τῷ ἰδίῳ τάγματι· ἀπαρχὴ Χριστός, ἔπειτα οἱ τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ,
24 vaho ho tondroke i figadoñañey, ie atolo’e aman’ Añahare Rae i fifeheañey, naho fa rinotsa’e ze fonga fandiliañe naho fifelehañe vaho faozarañe.
εἶτα τὸ τέλος, ὅταν παραδιδοῖ τὴν βασιλείαν τῷ Θεῷ καὶ Πατρί, ὅταν καταργήσῃ πᾶσαν ἀρχὴν καὶ πᾶσαν ἐξουσίαν καὶ δύναμιν,
25 Amy te tsy mahay tsy hifehe ampara’ te fonga napoke ambane’ o fandia’eo o rafelahi’eo.
δεῖ γὰρ αὐτὸν βασιλεύειν ἄχρι οὗ θῇ πάντας τοὺς ἐχθροὺς ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
26 I havilasiy ro rafelahy sehanga’e ho rotsaheñe.
ἔσχατος ἐχθρὸς καταργεῖται ὁ θάνατος·
27 Ie kila nampiambanè’e am-pandia’e ao. Aa ie manao ty hoe: kila nampiambanè’e am-pandia’e ao, le malange te tsy añate’e i nampidoñe ze he’e ambane’ey.
πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα.
28 Ie kila nampiambanèñe ama’e, le i Anakey ro hiandaly amy Nampiambane ze he’e ama’ey, soa te ho andindimone’ ze halifora’e t’i Andrianañahare.
ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ Υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα, ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς πάντα ἐν πᾶσιν.
29 Aa naho tsy izay, ino ty hanoe’ o nilipotse ty amo nivilasio? Naho tsy mitroatse ka o nivilasio, ino ty ilipora’ iareo?
Ἐπεὶ τί ποιήσουσιν οἱ βαπτιζόμενοι ὑπὲρ τῶν νεκρῶν; εἰ ὅλως νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, τί καὶ βαπτίζονται ὑπὲρ αὐτῶν;
30 Akore ka ty fiatrefa’ay feh’ ohatse lomoñandro?
τί καὶ ἡμεῖς κινδυνεύομεν πᾶσαν ὥραν;
31 Eka, ry longo, ventèko amy fisengeako amy Talèntika Iesoà Norizañeiy, t’ie mikenkañe boak’ andro.
καθ’ ἡμέραν ἀποθνῄσκω, νὴ τὴν ὑμετέραν καύχησιν, ἀδελφοί, ἣν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
32 Aa naho fisalala’ ondaty ty nifandrakaraheko o biby hako e Efesosy añeo le ino ty nitombo’e amako? Naho tsy mivañoñe o vilasio, te mone: Antao hikama naho hinoñe, fa hikoromake te hamaray.
εἰ κατὰ ἄνθρωπον ἐθηριομάχησα ἐν Ἐφέσῳ, τί μοι τὸ ὄφελος; εἰ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν.
33 Asoao tsy ho fañahieñe: Toe mañamavo havañonañe ty fiosoñan-draty.
μὴ πλανᾶσθε· φθείρουσιν ἤθη χρηστὰ ὁμιλίαι κακαί.
34 Mihendrea ami’ty fañeva’e, le ko mandilatse; fa eo ty tsy mahafohiñe an’Andrianañahare. Hanalatse anahareo ty nanoako izay.
ἐκνήψατε δικαίως καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ἀγνωσίαν γὰρ Θεοῦ τινες ἔχουσιν· πρὸς ἐντροπὴν ὑμῖν λαλῶ.
35 He eo ty hanao ty hoe: Akore ty hahafitroara’ o loloo? naho an-tsandry inoñe ty hivotraha’ iareo?
Ἀλλὰ ἐρεῖ τις Πῶς ἐγείρονται οἱ νεκροί; ποίῳ δὲ σώματι ἔρχονται;
36 Ty minè! Tsy ho veloñe i tongise’oy naho tsy mate heike.
ἄφρων, σὺ ὃ σπείρεις, οὐ ζωοποιεῖται ἐὰν μὴ ἀποθάνῃ·
37 Le ihe mitongy, tsy i ho vente’ey i tongise’oy, fa ty tabiry—he ampemba, ke ty ila’e.
καὶ ὃ σπείρεις, οὐ τὸ σῶμα τὸ γενησόμενον σπείρεις, ἀλλὰ γυμνὸν κόκκον εἰ τύχοι σίτου ἤ τινος τῶν λοιπῶν·
38 Fe i Andrianañahare ty manolotse vatañe ama’e, ze safiri’e, naho amy ze tabiry t’y ho vata’e.
ὁ δὲ Θεὸς δίδωσιν αὐτῷ σῶμα καθὼς ἠθέλησεν, καὶ ἑκάστῳ τῶν σπερμάτων ἴδιον σῶμα.
39 Toe tsy hene hambañe ze atao nofotse; raike ty a ondatio, naho nofotse hafa ty a o bibi-hakoo, naho nofotse ila’e ty a o voroñeo vaho hafa ty a o fiañeo.
οὐ πᾶσα σὰρξ ἡ αὐτὴ σάρξ, ἀλλὰ ἄλλη μὲν ἀνθρώπων, ἄλλη δὲ σὰρξ κτηνῶν, ἄλλη δὲ σὰρξ πτηνῶν, ἄλλη δὲ ἰχθύων.
40 Ao ka o sandrin-dikerañeo naho o sandri’ ty tane toio; raike ty engen-dikerañe vaho hafa ty enge’ o an-tane atoio.
καὶ σώματα ἐπουράνια, καὶ σώματα ἐπίγεια· ἀλλὰ ἑτέρα μὲν ἡ τῶν ἐπουρανίων δόξα, ἑτέρα δὲ ἡ τῶν ἐπιγείων.
41 Raike ty enge’ i àndroy le hafa ty enge’ i volañey naho hafa ty enge’ o vasiañeo vaho mifañambake ty enge’ ty vasiañe ami’ty vasiañe.
ἄλλη δόξα ἡλίου, καὶ ἄλλη δόξα σελήνης, καὶ ἄλλη δόξα ἀστέρων· ἀστὴρ γὰρ ἀστέρος διαφέρει ἐν δόξῃ.
42 Izay ka ty fivañona’ o vilasio. Ie tinongy ho an-kamomohañe, fe hitroatse tsy ho an-kamomohañe,
οὕτως καὶ ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. σπείρεται ἐν φθορᾷ, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ·
43 tinongy ho an-kamavoañe f’ie hatroatse ho aman’ engeñe; tinongy ho an-kaifoifoañe fe hatroatse ho aman-kaozarañe,
σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ, ἐγείρεται ἐν δόξῃ· σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ, ἐγείρεται ἐν δυνάμει·
44 tinongy ho aman-tsandri’ ty tane toy f’ie hatroatse ho amam-pañòvan’ arofo. Kanao eo ty sandri’ ty tane toy, ao ka ty añ’ arofo.
σπείρεται σῶμα ψυχικόν, ἐγείρεται σῶμα πνευματικόν. Εἰ ἔστιν σῶμα ψυχικόν, ἔστιν καὶ πνευματικόν.
45 Hoe ka ty pinatetse: Nanoeñe arofo veloñe t’i Dame, indaty valoha’ey; Arofo mpameloñe ka t’i Dame tsitso’e.
οὕτως καὶ γέγραπται Ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδὰμ εἰς ψυχὴν ζῶσαν· ὁ ἔσχατος Ἀδὰμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν.
46 Fe tsy i añ’ arofoy ty nivaloha’e, fa i an-taney vaho izay i añ’ arofoy.
ἀλλ’ οὐ πρῶτον τὸ πνευματικὸν ἀλλὰ τὸ ψυχικόν, ἔπειτα τὸ πνευματικόν.
47 Boak’ an-tane ao indaty valoha’ey vaho boak’ andindìñe ao indaty faharoey.
ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ἐξ οὐρανοῦ.
48 Manahake i tan-taney o an-taneo vaho hambañe amy an-dikerañey o andindìñeo.
οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καὶ οἱ χοϊκοί, καὶ οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καὶ οἱ ἐπουράνιοι·
49 Le hanahake ty fisikinan-tika ty vinta’ i debokeiy, ty hisikinan-tika i vintan-dikerañey.
καὶ καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσωμεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
50 Le hoe iraho, ry longo, tsy mahalova i Fifehean’ Añaharey ty nofotse naho lio vaho tsy mandova ty tsi-fihomahañe ty fihomahañe.
Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν Θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται, οὐδὲ ἡ φθορὰ τὴν ἀφθαρσίαν κληρονομεῖ.
51 Ingo itaroñako razan-drehake: Tsy songa hiròtse tikañe, fa sindre hiova,
ἰδοὺ μυστήριον ὑμῖν λέγω· πάντες οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα,
52 ami’ty manao zao, ami’ty tsy mahamaiñ’ive, amy feon’ antsiva honka’ey. Hipopò i antsivay naho hatroatse tsy ho momoke ka o loloo vaho hiova tikañe.
ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι· σαλπίσει γάρ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι, καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα.
53 Fa tsy mahay tsy hisikiñe i tsy mihomakey i mihomakey vaho hisikiñe o tsy fikoromahañeo o mete mikoromakeo.
δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν.
54 Aa ie misikiñe ty tsy mete momoke i mihomakey naho misikiñe o tsi-fikoromahañeo ty mikoromake le ho tendreke i tsaraeñe ty hoe: Nagodra’ ty harebahañe ty havilasy.
ὅταν δὲ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ἀθανασίαν, τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος Κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος.
ποῦ σου, θάνατε, τὸ νῖκος; ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον; (Hadēs g86)
56 Hakeo ro finipoha’ o havilasio vaho i Hake ro haozara’ o tahiñeo.
τὸ δὲ κέντρον τοῦ θανάτου ἡ ἁμαρτία, ἡ δὲ δύναμις τῆς ἁμαρτίας ὁ νόμος·
57 Fe andriañeñe t’i Andrianañahare Mpanolotse antika i fandrebahañey añamy Talèntika Iesoà Norizañey.
τῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ διδόντι ἡμῖν τὸ νῖκος διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
58 Ie amy zao, ry longo sarotse, migahiña, mijadoña; mahimbaña nainai’e amo fitoloña’ i Talèo, fohiñe te tsy kafoake ty fitromahañe amy Talè.
Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστιν κενὸς ἐν Κυρίῳ.
