Joba 6
1 Dia namaly Joba ka nanao hoe:
Respondens autem Iob, dixit:
2 Enga anie ka holanjaina tokoa ny fahasosorako, ka hampifandaniaina amin’ ny mizana izy sy ny fahoriako!
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Fa ankehitriny mavesatra noho ny fasika any an-dranomasina ny fahoriako, koa dia nirediredy aho.
Quasi arena maris haec gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Fa ny zana-tsipiky ny Tsitoha mitsatoka amiko, ka mifoka ny poizina avy aminy ny fanahiko; Ary ny fampitahorana Andriamanitra milahatra hamely ahy.
Quia sagittae Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Maneno va ny boriki-dia, raha eo amin’ ny vilona? Na mimàmà va ny omby, raha eo amin’ ny fihinany?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit?
6 Azo hanina va ny matsatso, raha tsy asian-tsira? Na mba misy tsirony va ny tafotsin’ atody?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Ny zavatra izay nolaviko tsy hotendrena, dia ireny no tsy maintsy haniko, na dia maharikoriko ahy aza.
Quae prius nolebat tangere anima mea, nunc prae angustia, cibi mei sunt.
8 Enga anie ka ho azoko izay angatahiko, ary homen’ Andriamanitra ahy anie izay iriko!
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 Ka ho sitrak’ Andriamanitra anie ny hanorotoro ahy! Eny, halefany anie ny tànany ka hahamaito ny aiko,
Et qui coepit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Dia hahita fiononana amin’ izany aho ka hiravoravo na dia amin’ ny fangirifiriana tsy mifaditrovana aza, satria tsy nandà ny tenin’ ny Iray Masìna aho.
Et haec mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 Inona moa ny heriko, no hanantena aho? Ary hanao ahoana moa ny farako, no hanindry fo aho?
Quae est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Herim-bato va ny heriko? Na varahina va ny nofoko?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea aenea est.
13 Tsy efa foana va ny hery ho entiko mamonjy tena, ary tsy efa nakifika hiala amiko va ny faharetana?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 Izay efa mivarahontsana dia tokony hiantran’ ny sakaizany. Fandrao mahafoy ny fahatahorana ny Tsitoha izy.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Ny rahalahiko mampihambo manana ahy tahaka ny ranotrambo, dia tahaka ny mason-drano any an-dohasahan-driaka, izay malaky ritra,
Fratres mei praeterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 Izay mainty azon’ ny ranomandry Sady iafenan’ ny oram-panala;
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Fa raha taninin’ ny hainandro izy, dia levona; raha maina ny andro, dia ritra eo amin’ ny fitoerany izy;
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerint, solventur de loco suo.
18 Mivilivily no fandehany tankina izy ka levona.
Involutae sunt semitae gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Ny antokon’ i Tema mitazana, ny andian’ i Sheba manantena azy;
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Very hevitra ireo, satria samy nanampo; tonga teo izy, kanjo nangaihay.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 Fa ankehitriny efa tsinontsinona ianareo; Nahita ny fahoriana ianareo ka raiki-tahotra.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 Moa aho va efa nanao hoe: Omeo aho, ka mahafoiza zavatra ho ahy amin’ ny fanananareo,
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 Ary vonjeo amin’ ny tanan’ ny fahavalo aho, ka afaho amin’ ny tanan’ ny mpitohatoha?
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 Mampianara ahy, dia hangina aho; Ary ampahafantaro izay nahadisoako aho.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Endrey ny herin’ ny teny marina! Fa mba mahavoa inona kosa moa ny anatra ataonareo?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Ny amin’ ny teniko ihany va no ananaranareo ahy? Fa ho amin’ ny rivotra ny tenin’ ny olona mamoy fo.
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Eny, fa na dia ny kamboty aza dia ataonareo loka, ary ny sakaizanareo dia ataonareo varotra.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 Fa ankehitriny, masìna ianareo, mba atreho kely aho, dia ho hitanareo fa tsy handainga tsy akory aho.
Verumtamen quod coepistis explete: praebete aurem, et videte an mentiar.
29 Masìna ianareo, diniho indray aho, ary aoka tsy hisy fitsarana tsy marina; eny, diniho indray aho, fa mbola ao ihany ny fahamarinako.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 Moa misy heloka va eo amin’ ny lelako?
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
