< 2 Korintiana 5 >

1 Fa fantatsika fa raha ravana ny trano-laintsika etỳ an-tany, dia manana izay voarafitr’ Andriamanitra isika, dia trano tsy nataon-tanana izay maharitra mandrakizay any an-danitra. (aiōnios g166)
Вемы бо, яко аще земная наша храмина тела разорится, создание от Бога имамы, храмину нерукотворену, вечну на небесех. (aiōnios g166)
2 Ary misento ao anatin’ ity isika ka maniry indrindra hitafy ny tranontsika izay avy any an-danitra koa;
Ибо о сем воздыхаем, в жилище наше небесное облещися желающе:
3 fa ho hita mitafy isika, fa tsy mba mitanjaka.
аще точию и облекшеся, не нази обрящемся.
4 Fa isika izao amin’ izao lay izao dia misento noho ny mavesatra antsika, satria tsy tiantsika ny hendahana, fa ny mba hotafiana koa, mba hatelin’ ny fiainana ny mety maty.
Ибо сущии в теле сем воздыхаем отягчаеми, понеже не хощем совлещися, но пооблещися, да пожерто будет мертвенное животом.
5 Ary Izay efa namboatra antsika ho amin’ izany indrindra dia Andriamanitra, Izay efa nanome antsika ny santatry ny Fanahy.
Сотворивый же нас в сие истое Бог, Иже и даде нам обручение Духа.
6 Koa matoky mandrakariva isika, ka fantatsika fa raha mitoetra eo amin’ ny tena, dia tsy mitoetra any amin’ ny Tompo
Дерзающе убо всегда и ведяще, яко живуще в теле отходим от Господа:
7 (fa finoana no andehanantsika, fa tsy fahitana);
верою бо ходим, а не видением:
8 eny, matoky isika, ka aleontsika ny tsy hitoetra ao amin’ ny tena, fa ny hitoetra any amin’ ny Tompo.
дерзаем же и благоволим паче отити от тела и внити ко Господу:
9 Koa dia ataontsika ho voninahitsika ny mba hankasitrahany antsika, na mitoetra, na tsy mitoetra.
темже и тщимся, аще входяще, аще отходяще, благоугодни Ему быти:
10 Fa isika rehetra dia samy tsy maintsy ho hita toetra miharihary eo amin’ ny fitsaran’ i Kristy, mba handraisan’ ny olona rehetra izay zavatra nataon’ ny tenany, dia araka izay nataony, na tsara na ratsy.
всем бо явитися нам подобает пред судищем Христовым, да приимет кийждо, яже с телом содела, или блага, или зла.
11 Koa amin’ izany, satria fantatsika ny fahatahorana ny Tompo, dia ny olona no ampanekenay, fa amin’ Andriamanitra, kosa dia efa voaseho rahateo izahay, ary manantena aho fa voaseho ao amin’ ny fieritreretanareo koa.
Ведуще убо страх Господень, человеки увещаваем, Богови же явлени есмы: уповаем же, яко и в совестех ваших явлени есмы.
12 Tsy midera tena indray aminareo izahay, fa manome anareo izay ho reharehanareo ny aminay, mba hisy havalinareo izay mirehareha ny amin’ ny miseho ihany, fa tsy amin’ ny fo.
Не паки бо себе хвалим пред вами, но вину даем вам похвалению о нас, да имате к хвалящымся в лицы, а не в сердцы.
13 Fa raha very saina izahay, dia ho an’ Andriamanitra; fa raha tsy very saina izahay, dia ho anareo.
Аще бо изумихомся, Богови: аще ли целомудрствуем, вам.
14 Fa ny fitiavan’ i Kristy no manery anay, satria izao no hevitray: maty ny Anankiray hamonjy ny olona rehetra, ka dia maty koa izy rehetra;
Ибо любы Божия обдержит нас суждших сие: яко аще един за всех умре, то убо вси умроша.
15 ary maty hamonjy ny olona rehetra Izy, mba tsy ho velona ho an’ ny tenany intsony izay velona, fa ho an’ izay efa maty sy nitsangana hamonjy azy.
Христос же за всех умре, да живущии не ктому себе живут, но умершему за них и воскресшему.
16 Koa dia tsy mahalala olona intsony araka ny nofo isika; eny, na dia nahafantatra an’ i Kristy araka ny nofo aza isika, ankehitriny dia tsy fantatsika araka izany intsony Izy.
Темже и мы отныне ни единаго вемы по плоти: аще же и разумехом по плоти Христа, но ныне ктому не разумеем.
17 Koa raha misy olona ao amin’ i Kristy, dia olom-baovao izy; efa lasa ny zavatra taloha, indreo, efa tonga vaovao ireo.
Темже аще кто во Христе, нова тварь: древняя мимоидоша, се быша вся нова:
18 Fa izany rehetra izany dia avy amin’ Andriamanitra, Izay nampihavana antsika taminy amin’ ny alalan’ i Kristy sady nanome anay ny fanompoana fampihavanana,
всяческая же от Бога, примирившаго нас Себе Иисус Христом и давшаго нам служение примирения:
19 dia izao: Andriamanitra ao amin’ i Kristy no nampihavana izao tontolo izao taminy ka tsy nanisa ny fahadisoany; ary efa napetrany aminay ny teny fampihavanana.
зане Бог бе во Христе мир примиряя Себе, не вменяя им согрешений их и положив в нас слово примирения.
20 Koa dia iraka solon’ i Kristy izahay, toa an’ Andriamanitra mampangataka anay aminareo, solon’ i Kristy izahay ka mangataka indrindra aminareo hoe: mihavàna amin’ Andriamanitra anie ianareo.
По Христе убо молим, яко Богу молящу нами, молим по Христе: примиритеся с Богом.
21 Izay tsy nahalala ota dia efa nataony ota hamonjy antsika, mba ho tonga fahamarinan’ Andriamanitra ao aminy kosa isika.
Не ведевшаго бо греха по нас грех сотвори, да мы будем правда Божия о Нем.

< 2 Korintiana 5 >