< लूका 15 >
1 बऊत सारे चूंगी लणे वाल़े और पापी यीशुए गे आया करो थे, ताकि तिना री सुणो
ତଦା କରସଞ୍ଚାଯିନଃ ପାପିନଶ୍ଚ ଲୋକା ଉପଦେଶ୍କଥାଂ ଶ୍ରୋତୁଂ ଯୀଶୋଃ ସମୀପମ୍ ଆଗଚ୍ଛନ୍|
2 तेबे फरीसी और शास्त्री कुड़कुड़ाई की बोलणे लगे, “ये तो पापिया साथे मिलोआ और तिना साथे खाओ-पीओआ।”
ତତଃ ଫିରୂଶିନ ଉପାଧ୍ୟାଯାଶ୍ଚ ୱିୱଦମାନାଃ କଥଯାମାସୁଃ ଏଷ ମାନୁଷଃ ପାପିଭିଃ ସହ ପ୍ରଣଯଂ କୃତ୍ୱା ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଭୁଂକ୍ତେ|
3 तेबे यीशुए तिना खे ये उदारण बोलेया,
ତଦା ସ ତେଭ୍ୟ ଇମାଂ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାଂ କଥିତୱାନ୍,
4 “जे तुसा बीचा ते केसी एकी गे सौ पेडा ए। तिना बीचा ते एक पेड राची जाओ, तो नड़िनूआ खे जंगल़ो रे छाडी की तेसा एकी खे जो राची री, जदुओ तक से मिली नि जाओ, तदुओ तक से तेसा खे टोल़दा रणा
କସ୍ୟଚିତ୍ ଶତମେଷେଷୁ ତିଷ୍ଠତ୍ମୁ ତେଷାମେକଂ ସ ଯଦି ହାରଯତି ତର୍ହି ମଧ୍ୟେପ୍ରାନ୍ତରମ୍ ଏକୋନଶତମେଷାନ୍ ୱିହାଯ ହାରିତମେଷସ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶପ୍ରାପ୍ତିପର୍ୟ୍ୟନତଂ ନ ଗୱେଷଯତି, ଏତାଦୃଶୋ ଲୋକୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମଧ୍ୟେ କ ଆସ୍ତେ?
5 और जेबे मिली जाओई, तेबे से तेसा खे बड़ी खुशिया साथे कांदा पाँदे चकी लओआ
ତସ୍ୟୋଦ୍ଦେଶଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ହୃଷ୍ଟମନାସ୍ତଂ ସ୍କନ୍ଧେ ନିଧାଯ ସ୍ୱସ୍ଥାନମ୍ ଆନୀଯ ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧୱସମୀପୱାସିନ ଆହୂଯ ୱକ୍ତି,
6 और आपणे कअरे जाईकी आपणे दोस्ता और पड़ोसिया खे कट्ठे करी की बोलोआ कि मां साथे खुशी मनाओ, कऊँकि मेरी राची री पेड मिलीगी री।
ହାରିତଂ ମେଷଂ ପ୍ରାପ୍ତୋହମ୍ ଅତୋ ହେତୋ ର୍ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ|
7 आऊँ तुसा खे बोलूँआ ईंयां ई एक मन फिराणे वाल़े पापिया रे बारे रे स्वर्गो रे बी एड़ी ई खुशी ऊणी, जितणा नड़िनूए एड़े तर्मिया रे बारे रे नि ऊणी, जिना खे मन फिराणे री जरूरत निए।
ତଦ୍ୱଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ଯେଷାଂ ମନଃପରାୱର୍ତ୍ତନସ୍ୟ ପ୍ରଯୋଜନଂ ନାସ୍ତି, ତାଦୃଶୈକୋନଶତଧାର୍ମ୍ମିକକାରଣାଦ୍ ଯ ଆନନ୍ଦସ୍ତସ୍ମାଦ୍ ଏକସ୍ୟ ମନଃପରିୱର୍ତ୍ତିନଃ ପାପିନଃ କାରଣାତ୍ ସ୍ୱର୍ଗେ ଽଧିକାନନ୍ଦୋ ଜାଯତେ|
8 “या कुण एड़ी जवाणस ऊणी, जेसा गे दस सिक्के ओ और तिना बीचा ते एक राची जाओ और से दिऊआ बाल़ी की सारे कअरो रे सुण-प्वार करी की, जदुओ तक मिली नि जाओ, तदुओ तक मन लगाई की टोल़दी नि रओ?
ଅପରଞ୍ଚ ଦଶାନାଂ ରୂପ୍ୟଖଣ୍ଡାନାମ୍ ଏକଖଣ୍ଡେ ହାରିତେ ପ୍ରଦୀପଂ ପ୍ରଜ୍ୱାଲ୍ୟ ଗୃହଂ ସମ୍ମାର୍ଜ୍ୟ ତସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତିଂ ଯାୱଦ୍ ଯତ୍ନେନ ନ ଗୱେଷଯତି, ଏତାଦୃଶୀ ଯୋଷିତ୍ କାସ୍ତେ?
9 और जेबे मिली जाओआ, तेबे से आपणी सेलिया और पड़ोसणिया खे कट्ठी करी की बोलोई कि मां साथे खुशी मनाओ, कऊँकि मेरा राचे रा सिक्का माखे मिली गा रा।
ପ୍ରାପ୍ତେ ସତି ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧୱସମୀପୱାସିନୀରାହୂଯ କଥଯତି, ହାରିତଂ ରୂପ୍ୟଖଣ୍ଡଂ ପ୍ରାପ୍ତାହଂ ତସ୍ମାଦେୱ ମଯା ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ|
10 आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि ईंयां ई एक मन फिराणे वाल़े पापिया रे बारे रे परमेशरो रे स्वर्गदूता सामणे खुशी ओई।”
ତଦ୍ୱଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱ୍ୟାହରାମି, ଏକେନ ପାପିନା ମନସି ପରିୱର୍ତ୍ତିତେ, ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ଦୂତାନାଂ ମଧ୍ୟେପ୍ୟାନନ୍ଦୋ ଜାଯତେ|
11 तेबे यीशुए एक और उदारण बोलेया, “एक मांणूए रे दो पाऊ थे।
ଅପରଞ୍ଚ ସ କଥଯାମାସ, କସ୍ୟଚିଦ୍ ଦ୍ୱୌ ପୁତ୍ରାୱାସ୍ତାଂ,
12 तिना बीचा ते छोटे पाऊए आपणे पिते खे बोलेया, ‘ओ पिता सम्पतिया बीचा ते जो मेरा इस्सा आए, तेस माखे एबु देई दे।’ तिने तिना खे आपणी सम्पति बांडी ती।
ତଯୋଃ କନିଷ୍ଠଃ ପୁତ୍ରଃ ପିତ୍ରେ କଥଯାମାସ, ହେ ପିତସ୍ତୱ ସମ୍ପତ୍ତ୍ୟା ଯମଂଶଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟାମ୍ୟହଂ ୱିଭଜ୍ୟ ତଂ ଦେହି, ତତଃ ପିତା ନିଜାଂ ସମ୍ପତ୍ତିଂ ୱିଭଜ୍ୟ ତାଭ୍ୟାଂ ଦଦୌ|
13 तेबे जादा दिन नि थे ऊए रे कि छोटा पाऊ आपणा सब कुछ कट्ठा करी की दूर देशो खे चली गा और तेती कुकर्मो रे आपणी सम्पति ऊड़ाई ती।
କତିପଯାତ୍ କାଲାତ୍ ପରଂ ସ କନିଷ୍ଠପୁତ୍ରଃ ସମସ୍ତଂ ଧନଂ ସଂଗୃହ୍ୟ ଦୂରଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ଦୁଷ୍ଟାଚରଣେନ ସର୍ୱ୍ୱାଂ ସମ୍ପତ୍ତିଂ ନାଶଯାମାସ|
14 जेबे से सब कुछ खर्च करी चुकेया, तेबे तेते देशो रे बड़ा अकाल़ पड़ी गा और से कंगाल़ ऊईगा और तेसगे खाणे खे कुछ बी नि रया।
ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱଧନେ ୱ୍ୟଯଂ ଗତେ ତଦ୍ଦେଶେ ମହାଦୁର୍ଭିକ୍ଷଂ ବଭୂୱ, ତତସ୍ତସ୍ୟ ଦୈନ୍ୟଦଶା ଭୱିତୁମ୍ ଆରେଭେ|
15 तेबे से तेस देशो रे रणे वाल़ेया बीचा ते एकी रे कअरे काम करने गया। तिने से आपणे डोरूआ रे सूंअर चराणे पेजेया
ତତଃ ପରଂ ସ ଗତ୍ୱା ତଦ୍ଦେଶୀଯଂ ଗୃହସ୍ଥମେକମ୍ ଆଶ୍ରଯତ; ତତଃ ସତଂ ଶୂକରୱ୍ରଜଂ ଚାରଯିତୁଂ ପ୍ରାନ୍ତରଂ ପ୍ରେଷଯାମାସ|
16 और से इतणा पूखा था और चाओ था कि तिना फल़िया ते जो सूंअर खाओ ए, तिना साथे आपणा पेट परूँ और तेसखे कोई कुछ नि देओ था।
କେନାପି ତସ୍ମୈ ଭକ୍ଷ୍ୟାଦାନାତ୍ ସ ଶୂକରଫଲୱଲ୍କଲେନ ପିଚିଣ୍ଡପୂରଣାଂ ୱୱାଞ୍ଛ|
17 जेबे से आपणी ओशा रे आया, तेबे बोलणे लगेया, ‘मेरे पिते रे मजूरदारा खे रोटिया ते जादी रोटी मिलो थी और आऊँ एती पूखा मरने लगी रा।
ଶେଷେ ସ ମନସି ଚେତନାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ କଥଯାମାସ, ହା ମମ ପିତୁଃ ସମୀପେ କତି କତି ୱେତନଭୁଜୋ ଦାସା ଯଥେଷ୍ଟଂ ତତୋଧିକଞ୍ଚ ଭକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରାପ୍ନୁୱନ୍ତି କିନ୍ତ୍ୱହଂ କ୍ଷୁଧା ମୁମୂର୍ଷୁଃ|
18 मां एबे उठी की आपणे पिते गे जाणा और तेसखे बोलणा कि मैं परमेशरो रे खलाफ और तेरी नजरा रे पाप करी राखेया।
ଅହମୁତ୍ଥାଯ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା କଥାମେତାଂ ୱଦିଷ୍ୟାମି, ହେ ପିତର୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୱ ଚ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ପାପମକରୱମ୍
19 एबे एते जोगा नि रया कि तेरा पाऊ ओऊँ, माखे आपू गे एक मजूरदार जेड़ा राखी दे।’
ତୱ ପୁତ୍ରଇତି ୱିଖ୍ୟାତୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି ଚ, ମାଂ ତୱ ୱୈତନିକଂ ଦାସଂ କୃତ୍ୱା ସ୍ଥାପଯ|
20 “तेबे से तेस देशो खे छाडी की आपणे पिते गे चली गा। से एबु दूर ई था कि तेसरे पिते तेसखे देखी की तरस खाया और दौड़ी की आपणे पाऊए खे गल़े लगाया और बऊत चूमेया।
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଉତ୍ଥାଯ ପିତୁଃ ସମୀପଂ ଜଗାମ; ତତସ୍ତସ୍ୟ ପିତାତିଦୂରେ ତଂ ନିରୀକ୍ଷ୍ୟ ଦଯାଞ୍ଚକ୍ରେ, ଧାୱିତ୍ୱା ତସ୍ୟ କଣ୍ଠଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଂ ଚୁଚୁମ୍ବ ଚ|
21 पाऊए तेसखे बोलेया, ‘पिता जी! मैं परमेशरो रे खलाफ और तेरी नजरा रे पाप करी राखेया और एबे एते जोगा नि रया कि तेरा पाऊ ओऊँ।’
ତଦା ପୁତ୍ର ଉୱାଚ, ହେ ପିତର୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ତୱ ଚ ୱିରୁଦ୍ଧଂ ପାପମକରୱଂ, ତୱ ପୁତ୍ରଇତି ୱିଖ୍ୟାତୋ ଭୱିତୁଂ ନ ଯୋଗ୍ୟୋସ୍ମି ଚ|
22 पर पिते आपणे दासा खे बोलेया, ‘फटाफट अच्छे ते अच्छे टाले एसखे पणयाओ और एसरे आथो रे छाप और पैरो रे जूतिया पणयाओ
କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପିତା ନିଜଦାସାନ୍ ଆଦିଦେଶ, ସର୍ୱ୍ୱୋତ୍ତମୱସ୍ତ୍ରାଣ୍ୟାନୀଯ ପରିଧାପଯତୈନଂ ହସ୍ତେ ଚାଙ୍ଗୁରୀଯକମ୍ ଅର୍ପଯତ ପାଦଯୋଶ୍ଚୋପାନହୌ ସମର୍ପଯତ;
23 और सबी ते बढ़िया ते बढ़िया खाणा बणाओ, ताकि आसे खाऊँ और खुशी मनाऊँ।
ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସମ୍ ଆନୀଯ ମାରଯତ ଚ ତଂ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ୱଯମ୍ ଆନନ୍ଦାମ|
24 कऊँकि मेरा ये पाऊ मरी गा था और फेर जिऊँदा ऊईगा रा, राची गा था, पर एबे मिली गा रा।’ सेयो खुशी मनाणे लगे।
ଯତୋ ମମ ପୁତ୍ରୋଯମ୍ ଅମ୍ରିଯତ ପୁନରଜୀୱୀଦ୍ ହାରିତଶ୍ଚ ଲବ୍ଧୋଭୂତ୍ ତତସ୍ତ ଆନନ୍ଦିତୁମ୍ ଆରେଭିରେ|
25 “पर तेसरा बड़ा पाऊ डोरूआ रे था और जेबे से आऊँदा ऊआ कअरो रे नेड़े पऊँछेया, तेबे तिने गाणे बजाणे रा और नाचणे रा आल्ला सुणेया।
ତତ୍କାଲେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୟେଷ୍ଠଃ ପୁତ୍ରଃ କ୍ଷେତ୍ର ଆସୀତ୍| ଅଥ ସ ନିୱେଶନସ୍ୟ ନିକଟଂ ଆଗଚ୍ଛନ୍ ନୃତ୍ୟାନାଂ ୱାଦ୍ୟାନାଞ୍ଚ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା
26 तेबे तिने एकी दासो ते पूछेया, ‘ये क्या लगी रा ऊणे?’
ଦାସାନାମ୍ ଏକମ୍ ଆହୂଯ ପପ୍ରଚ୍ଛ, କିଂ କାରଣମସ୍ୟ?
27 दासे बोलेया, ‘तेरा पाई वापस आयी रा और तेरे पिते सबी ते बढ़िया ते बढ़िया खाणा बणवाई राखेया, कऊँकि से ठीक-ठाक मिलेया।’
ତତଃ ସୋୱାଦୀତ୍, ତୱ ଭ୍ରାତାଗମତ୍, ତୱ ତାତଶ୍ଚ ତଂ ସୁଶରୀରଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସଂ ମାରିତୱାନ୍|
28 ये सुणी की तेसखे रोष आईगा और पीतरे नि जाणा चाया, पर तेसरा पिता बारे आयी की तेसखे मनाणे लगेया।
ତତଃ ସ ପ୍ରକୁପ୍ୟ ନିୱେଶନାନ୍ତଃ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ସମ୍ମେନେ; ତତସ୍ତସ୍ୟ ପିତା ବହିରାଗତ୍ୟ ତଂ ସାଧଯାମାସ|
29 तिने पिते खे बोलेया, ‘देख, आऊँ इतणे साला ते तेरी सेवा करने लगी रा और कदी बी तेरी आज्ञा नि टाल़ी और तेबे बी तैं माखे कदी बी बढ़िया खाणा नि दित्तेया, ताकि आऊँ आपणे दोस्ता साथे मजे करुँ?
ତତଃ ସ ପିତରଂ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ, ପଶ୍ୟ ତୱ କାଞ୍ଚିଦପ୍ୟାଜ୍ଞାଂ ନ ୱିଲଂଘ୍ୟ ବହୂନ୍ ୱତ୍ସରାନ୍ ଅହଂ ତ୍ୱାଂ ସେୱେ ତଥାପି ମିତ୍ରୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଉତ୍ସୱଂ କର୍ତ୍ତୁଂ କଦାପି ଛାଗମେକମପି ମହ୍ୟଂ ନାଦଦାଃ;
30 पर जेबे तेरा ये पाऊ आया, जिने तेरी सम्पति वेश्या रे ऊड़ाई ती और आया तो तैं एसरी खुशिया रे बड़ी पाट्टी कित्ती।’
କିନ୍ତୁ ତୱ ଯଃ ପୁତ୍ରୋ ୱେଶ୍ୟାଗମନାଦିଭିସ୍ତୱ ସମ୍ପତ୍ତିମ୍ ଅପୱ୍ୟଯିତୱାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ନାଗତମାତ୍ରେ ତସ୍ୟୈୱ ନିମିତ୍ତଂ ପୁଷ୍ଟଂ ଗୋୱତ୍ସଂ ମାରିତୱାନ୍|
31 पिते तेसखे बोलेया, ‘ओ मेरे पाऊ, तूँ सदा मां साथे ईए और जो कुछ मेरा ए, से सब तेरा ईए।
ତଦା ତସ୍ୟ ପିତାୱୋଚତ୍, ହେ ପୁତ୍ର ତ୍ୱଂ ସର୍ୱ୍ୱଦା ମଯା ସହାସି ତସ୍ମାନ୍ ମମ ଯଦ୍ୟଦାସ୍ତେ ତତ୍ସର୍ୱ୍ୱଂ ତୱ|
32 पर एबे खुश और मग्न ऊणा चाईयो, कऊँकि ये तेरा पाई मरी गा था और फेर जिऊँदा ऊईगा और राची गा था, पर फेर मिली गा।’”
କିନ୍ତୁ ତୱାଯଂ ଭ୍ରାତା ମୃତଃ ପୁନରଜୀୱୀଦ୍ ହାରିତଶ୍ଚ ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରାପ୍ତୋଭୂତ୍, ଏତସ୍ମାତ୍ କାରଣାଦ୍ ଉତ୍ସୱାନନ୍ଦୌ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଚିତମସ୍ମାକମ୍|