< Zabbuli 129 >
1 Oluyimba nga balinnya amadaala. Isirayiri ayogere nti, “Bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange.”
Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«
2 Ddala bambonyaabonyezza nnyo okuva mu buvubuka bwange; naye tebampangudde.
»sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.
3 Newaakubadde ng’omugongo gwange gujjudde enkovu olw’embooko ze bankubye era ne gulabika nga kwe bayisizza ekyuma ekirima,
Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;
4 kyokka Mukama mutuukirivu; amenyeemenye enjegere z’abakola ebibi.
doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«
5 Abo bonna abakyawa Sayuuni bagobebwe era bazzibweyo emabega nga baswadde.
Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!
6 Babeere ng’omuddo ogumera waggulu ku nnyumba, oguwotoka nga tegunnakula.
Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,
7 Omukunguzi tagufaako, n’oyo asiba ebinywa agunyooma.
mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,
8 Wadde abayitawo baleme kwogera nti, “Omukisa gwa Mukama gube ku mmwe. Tubasabidde omukisa mu linnya lya Mukama.”
und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«