Psalmi 105
1 Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
2 Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
3 Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
4 Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
5 Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
6 Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
7 Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
8 Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
9 Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
10 To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
11 Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
12 Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
13 Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
14 Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
15 Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
16 Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
17 Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
18 Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
19 Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
20 Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
21 Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
22 Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
23 Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
24 Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
25 Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
26 Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
27 Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
28 Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
29 Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
30 Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
31 Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
32 Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
33 Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
34 Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
35 Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
36 Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
37 Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
38 Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
39 Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
40 Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
41 Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
42 Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
43 Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
44 Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
45 Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
