< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
ヱホバよわが祈をききたまへ 願くはわが號呼のこゑの御前にいたらんことを
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
わが窮苦の日みかほを蔽ひたまふなかれ なんぢの耳をわれにかたぶけ 我がよぶ日にすみやかに我にこたへたまへ
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
わがもろもろの日は煙のごとくきえ わが骨はたきぎのごとく焚るるなり
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
わがこころは草のごとく撃れてしほれたり われ糧をくらふを忘れしによる
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
わが歎息のこゑによりてわが骨はわが肉につく
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
われは野の鸅鸕のごとく荒たる跡のふくろふのごとくになりぬ
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
われ醒てねぶらず ただ友なくして屋蓋にをる雀のごとくなれり
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
わが仇はひねもす我をそしる 猖狂ひて我をせむるもの我をさして誓ふ
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
われは糧をくらふごとくに灰をくらひ わが飮ものには涙をまじへたり
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
こは皆なんぢの怒と忿恚とによりてなり なんぢ我をもたげてなげすて給へり
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
わが齡はかたぶける日影のごとし またわれは草のごとく萎れたり
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
されどヱホバよなんぢは永遠にながらへ その名はよろづ世にながらへん
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
なんぢ起てシオンをあはれみたまはん そはシオンに恩惠をほどこしたまふときなり そのさだまれる期すでに來れり
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
なんぢの僕はシオンの石をもよろこび その塵をさへ愛しむ
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
もろもろの國はヱホバの名をおそれ 地のもろもろの王はその榮光をおそれん
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
ヱホバはシオンをきづき榮光をもてあらはれたまへり
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
ヱホバは乏しきものの祈をかへりみ彼等のいのりを藐しめたまはざりき
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
來らんとするのちの世のためにこの事をしるさん 新しくつくられたる民はヤハをほめたたふべし
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
ヱホバその聖所のたかき所よりみおろし天より地をみたまへり
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
こは俘囚のなげきをきき死にさだまれる者をときはなち
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
人々のシオンにてヱホバの名をあらはしヱルサレムにてその頌美をあらはさんが爲なり
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
かかる時にもろもろの民もろもろの國つどひあつまりてヱホバに事へまつらん
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
ヱホバはわがちからを途にておとろへしめ わが齢をみじかからしめ給へり
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
我いへりねがはくはわが神よわがすべての日のなかばにて我をとりさりたまふなかれ 汝のよはひは世々かぎりなし
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
汝いにしへ地の基をすゑたまへり 天もまたなんぢの手の工なり
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
これらは亡びん されど汝はつねに存らへたまはん これらはみな衣のごとくふるびん 汝これらを袍のごとく更たまはん されば彼等はかはらん
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
然れども汝はかはることなし なんぢの齢はをはらざるなり
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
汝のしもべの子輩はながらへん その裔はかたく前にたてらるべし

< Psalmorum 102 >