< Psalmorum 102 >

1 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
Preĝo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elverŝas antaŭ la Eternulo sian malĝojon. Ho Eternulo, aŭskultu mian preĝon; Kaj mia krio venu al Vi.
2 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide aŭskultu min.
3 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj ĉirkaŭbrulis kiel en forno.
4 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, Ĉar mi forgesis manĝi mian panon.
5 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
De la voĉo de mia plorado Algluiĝis miaj ostoj al mia karno.
6 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, Mi fariĝis kiel noktuo en ruinoj.
7 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
8 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj ĵuras per mi.
9 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, Kaj mian trinkaĵon mi miksis kun larmoj,
10 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me
Kaŭze de Via kolero kaj indigno; Ĉar Vi min levis kaj ĵetis.
11 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekiĝas kiel herbo.
12 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
13 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; Ĉar estas tempo por ĝin kompati, ĉar venis la tempo.
14 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, Ĉarma estas por ili ĝia polvo.
15 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj ĉiuj reĝoj de la tero Vian gloron.
16 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
17 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, Kaj ne forpuŝis ilian petegon.
18 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
19 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, El la ĉielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
20 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
21 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
22 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
23 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
24 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
25 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.
26 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos.
27 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.
28 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikiĝos antaŭ Vi.

< Psalmorum 102 >